Boekrecensie: De Boomridder (Peter Varg)

'De Boomridder' van Peter Varg is lekkere dark fantasy. Er zijn zoveel verschillende verhaallijnen, die in verschillende tijden lijken af te spelen, in verschillende gebieden.

Boekrecensie:  De Boomridder (Peter Varg)

Is het einde echt nabij? Boeken en horror zijn soms lastig te definiëren, dus het komt voor dat we boeken lezen die niet toch niet echt een horrorverhaal blijken.  Dit is een heel donkere fantasy verhalenbundel, net als het eerdere boek van Peter Varg, 'Droomsels van de Leegte', is ook 'De Boomridder' een inkijkje in de trilogie 'Kukulkans Meesterplan'. Het boek is los te lezen van de andere boeken.

Na de tweede grote oorlog breekt er een periode van vrede aan. Maar die vrede is maar schijn. De dag komt dat het land van de engelen terug zal proberen te heersen over de zeven zeeën, en dat zal het begin zijn van het einde. Tijdens een periode van droogte als gevolg van de klimaatverandering zullen miljoenen mensen sterven. Oorlogen, rampen en plagen zullen ons allen treffen. Onze vrouwen zullen kinderen baren met vreemde gaven en velen zullen de geboorte van hun duivelsjong niet overleven. Als zuchtende schimmen zullen ze na hun dood door de straten van onze steden dwalen, omdat de hemel en de hel voor hen gesloten zullen zijn. Dan zullen de magische poorten tussen werelden opengaan en de buitenaardse monsters die er door komen zullen van de aarde hun jachtgebied maken.

Zes verhalen die eigenlijk ook één verhaal zijn.

Het boekje telt iets meer dan 100 bladzijdes, waar zes verhalen in staan. Daarnaast ook een epiloog en proloog. Hierdoor zijn het zes verschillende verhalen, allemaal met een begin en een eind, maar toch zijn de verhalen ook allemaal samen één verhaal. Na elk verhaal wil je verder lezen. Elk verhaal is goed opgebouwd, waardoor je na dat verhaal graag verder wil lezen.

De wereld waarin alle verhalen spelen is onze wereld, maar dan net een beetje anders. De wezens die er leven zijn geen standaard fantasy wezens, maar extreem donker. Daarom is 'dark fantasy' wel een mooi genre beschrijving.  Zo hebben we de witte heks Mirtha, die in meerdere verhalen voor komt, haar magie is fascinerend beschreven, alsof ze alwetend is. Maar ook Lucifer, die neergezet wordt als een moordlustige psychopaat. De Dood speelt een onverwachte rol in één van de verhalen.  In één van de verhalen is er 'de ridder zonder hoofd' en weer in een andere komt een blauwe kat voor, waarop de witte hek rijdt. En de Boomridder zelf komt natuurlijk ook in meerdere verhalen voor.

Lekkere dark fantasy

Er zijn zoveel verschillende verhaallijnen, die in verschillende tijden lijken af te spelen, in verschillende gebieden. Hierdoor is het jammer dat sommige verhalen zo kort zijn, bij andere verhalen is de lengte precies goed. Het zijn bloederige verhalen die donkere elementen hebben, maar er is ook liefde, zoals in het verhaal De Verkenners . Een van de verhalen (Lucifer en de Bloederige Rechters) speelt zich af bij Lucifer thuis, dit verhaal had wat mij betreft veel langer mogen zijn en voelde niet helemaal afgerond.

Het zijn één voor één bijzonder donkere verhalen die je aandacht vragen. Juist omdat het zulke korte verhalen zijn, staan ze vol met mooie beeldvorming over hoe duister de werelden zijn, hoe de moorden gepleegd worden, hoe de magische poorten uiteindelijk open gegaan. Er blijft in alle verhalen genoeg inbeelding mogelijk om de buitenaardse monsters zo eng en donker te maken als je zelf wil.

De Boomridder geschreven door Peter Varg is bij veel online boekhandels te koop, zowel als e-book en paperback.

[yasr_overall_rating size="--" postid="83001"]