Comicrecensie: Frankenstein Alive! Alive!

Uit de koker van Bernie Wrightson en Steve Niles verscheen afgelopen week het eerste deel van de nieuwe comicreeks Frankenstein Alive! Alive!. Met zo’n titel denk je meteen aan goedkope B-film pulp. Maar het is – voor zover je dat kan beoordelen na slechts één nummer – een mooi geschreven en fantastisch getekend vervolg op het originele verhaal van Mary Shelley.

Bernie Wrightson is geen onbekende met het naamloze monster, dat door Victor Frankenstein werd geschapen. Reeds in de jaren ’70 en begin jaren ’80 voorzag Wrightson het klassieke boek van Mary Shelley van beeld. Zo’n 45 grote platen, die tot in de kleinste hoekjes vol met wonderschone details zitten. Schijnbaar was het een echte ‘labour of love’ voor de illustrator, die de tekeningen onbetaald heeft gemaakt en daar over een periode van zeven jaar aan heeft gewerkt. Pas toen de boel af was, heeft hij het geheel aangeboden bij Marvel Comics, die het oorspronkelijk uitgaven. Daarna is er in de jaren ’90 nog een re-release geweest en vervolgens verdween de uitgave weer geruime tijd. Uitgeverij Dark Horse heeft in 2008 vanwege de 25ste verjaardag van de originele uitgave de rechten gekocht en zo veel mogelijk origineel artwork opgesnord. Dit is opnieuw gescand, waardoor de details in de hernieuwde uitgave haarscherp tot hun recht komen.

Drie jaar na die heruitgave, is bij IDW Publishing het vervolg uitgekomen. Een vervolg dat feit en fictie door elkaar gooit en daarmee direct een frisse blik werpt op de legende. We zien hoe ‘het monster’ begin vorige eeuw als onderdeel van een rondtrekkende freakshow de Verenigde Staten doorkruist. De depressie is op zijn hoogtepunt en Frank, zoals hij genoemd wordt, verdient in die moeilijke tijden een aardige boterham door de mensen met zijn afschrikwekkende voorkomen de stuipen op het lijf te jagen. Al zie je ook dat het publiek de in hun ogen wanvertoning niet vreet. Want dit is niet het monster met het platte voorhoofd en de bouten door de nek die ze kennen uit de films met Boris Karloff. Terwijl ze toch echt naar ‘the real deal’ staan te kijken. Daarna schiet deze eerste uitgave terug in de tijd en wordt getoond wat er precies is gebeurd tussen de laatste bladzijden van Mary Shelleys boek en dat rondreizende circus waar ‘het monster’ in is beland. Opvallend is dat in die flashbacks Wrightsons tekenstijl significant verandert. De toon wordt ouder en kouder. Weemoedig bijna, gezien vanuit het oogpunt van het monster.

Dat is het allergrootste verschil met alle monster van Frankenstein-varianten die sinds de 19e eeuw het levenslicht hebben gezien. Frankenstein Alive! Alive! Maakt een persoon van vlees en bloed van hem. Toont een gevoeligheid en een karakter dat we nooit eerder zagen en focust zich op hoe surrealistisch, eenzaam en absurd het moet voelen om ‘uit het niets’ geschapen te worden. Het is scenarist Steve Niles (30 Days Of Night, Freaks Of The Heartland) die  wel raad weet met dit uitgangspunt en de scènes zowel humor (in het begin) als emotionele ballast (het laatste stuk) mee geeft. Waar het verhaal heen gaat, is op basis van deze eerste editie nog niet te zeggen. Wel kan worden gesteld dat het een frisse, nieuwe en intelligente kijk op de mythe lijkt te gaan worden. De tekenstijl is wonderschoon (doch niet zo gedetailleerd als Wrightsons eerdere monsterillustraties) en het verhaal intrigeert nu al. Achterin de comic interviews met de makers en de brieven van kapitein Walton die de proloog vormen van het originele boek. Dit zou best wel eens een van de meest interessante horrorreeksen van 2012 kunnen gaan worden. Nummer twee verschijnt rond 25 juli 2012 in de schappen van de betere (comic)stripboekenwinkels.