Don’t Be Afraid of the Dark (Troy Nixey, 2010)

Bijna 40 jaar na het origineel wagen Troy Nixey en Guillermo del Toro zich aan een remake van Don't Be Afraid of the Dark

Don’t Be Afraid of the Dark (Troy Nixey, 2010)

Bijna veertig jaar geleden was regisseur John Newland al niet bang in het donker en zijn tv-film uit 1974 is zeker niet slecht, maar producent/scenarist Guillermo del Toro zag genoeg redenen om een remake van Don't Be Afraid of the Dark te maken. Hij zette Troy Nixey al een paar jaar terug in de regiestoel, wegens de verkoop van de filmstudio Miramax en het zoeken naar een nieuwe distributeur hebben we een jaar langer moeten wachten op het resultaat.

dont be afraid of the dark

Architect Alex Hurst (Guy Pearce) verhuist met zijn dochter Sally (Bailee Madison) en vriendin Kim (Katie Holmes) naar het landhuis Blackwood Manor. Terwijl Alex en Kim hun droomhuis in zijn oorspronkelijke staat herstellen, trekt Sally erop uit om het nieuwe onderkomen te verkennen. Ze hoort stemmen en deze leiden haar naar een verborgen ruimte. Wanneer ze de deur opent waarachter ze de stemmen verneemt, heeft Sally geen idee dat ze een horde duistere wezens vrijlaat die zich al eeuwen in de krochten van haar nieuwe thuis verborgen houden… en die het gemunt hebben op de bewoners.

De inleiding van Don't Be Afraid of the Dark is lekker stevige horror waar we een man zijn eigen kiezen zien uittrekken en even later vrij noodlottig omkomt. Dat belooft wat voor het hoofdverhaal over Sally. Het is niet nieuw dat Del Toro een horrorfilm vanuit het perspectief van een kind schrijft, in zowel El laberinto del fauno als El orfanato werkt het perfect. De hoofdrolspeelster in Don't Be Afraid of the Dark lijkt in de remake ook een paar jaar jonger dan in het origineel, ook nu werkt de combinatie van kinderlijke onschuldigheid en duistere taferelen.

Maar hoe mooi het spookhuis ook is, hoe goed Katie Holmes en Guy Pearce ook acteren, de film heeft twee nadelen. Bailee Madison is als dochter Sally maar een irritant meisje, misschien een logisch gevolg van gescheiden ouders, en de film haalt eigenlijk nooit meer de gruwelijkheid van de intro. Waarschijnlijk komt dit omdat Troy Nixey en Guillermo del Toro zich van Miramax (Disney) moesten inhouden zodat de film een PG13-rating (geschikt voor 12 jaar en ouder) zou krijgen. Helaas oordeelde de Amerikaanse kijkwijzer toch anders en gaf de film een R-rating (16 jaar en ouder). Maakt dat de film slecht? Zeker niet, er had alleen iets meer ingezeten.

[yasr_overall_rating null size="--"]

Don't Be Afraid of the Dark draait vanaf vandaag, 24 november, in de bioscoop