De favoriete horrorscènes van onze redacteurs, deel 2!

In deze griezelmaand kijken we terug en delen de redacteuren van De Nachtvlinders hun favoriete scènes met je! Deze week gaan we verder met nog meer scènes waar onze redactie nog steeds van wakker ligt. Lees snel verder als je wilt zien wat onze favorieten zijn! En let op: spoilers.

Evil Dead 2 (Sam Raimi, 1988)

Het vervolg op Evil Dead uit 1988 is eigenlijk meer een soort remake. Regisseur Sam Raimi kreeg na het succes van deel 1, wat meer een hobbyproject met vrienden was, een extra zak geld van de studio. Wat we krijgen, is dus meer van hetzelfde, maar dan opgevoerd op alle fronten. De liters bloed spatten je om de oren. Voor Ivar is het moment dat de inboedel van de hut in lachen uitbarst, het hoogtepunt. Nadat het opgezette hert aan de muur begint te lachen, doen de kast, de lamp en het overig bezeten meubilair gezellig mee. Gestoord? Totaal. Klassieker? Absoluut!

Midsommar (Ari Aster, 2019)

En van een hallucinerende lachscène uit Evil Dead gaan we door naar de zinnenprikkelende avonturen in Midsommar. Een groep vrienden arriveert in Zweden om mee te doen aan een midzomerfestival. Onze Sander, die van festivals houdt, kan zich goed inleven:

"De scène waarin de vriendengroep net in Zweden is aangekomen en – omdat het nu eenmaal hoort bij de festiviteiten – allemaal lekker aan de LSD gaan, is mijn favoriet. Dat wordt best wel, hoe zullen we het zeggen, natuurgetrouw gefilmd. Ik kreeg er in ieder geval flink wat onderbuikgevoelens van!"

Gras dat uit je handen groeit? Check. Een klein boompje dat zo groot lijkt als een woudreus? Check. Open je geest en bekijk deze scène!

Indiana Jones and the Last Crusade (Steven Spielberg, 1989)

Geen echte horrorfilm, maar wel een jeugdtrauma. Voor moderne maatstaven is het vast allemaal wat tam en gedateerd, maar als jonge Gerben zag ik deze scène zonder al te veel context. Een man drinkt uit een beker en veroudert binnen een halve minuut tot hij sterft. Na het zien van deze scène durfde ik eigenlijk niet meer uit andere bekers te drinken dan mijn eigen vaste mok… Wat mij betreft een gruwelijk doeltreffend moment uit een spannende avonturenfilm!

Ringu (Hideo Nakata, 1998)

Het origineel of de remake? Een vraag die we vaak krijgen; horrorfilms worden vaak opnieuw gemaakt om een Engelstalig publiek aan te spreken. Als je deze vraag aan Marloes stelt, weet ze het antwoord wel in het geval van Ringu:

"Hoewel The Ring erg goed is, vind ik moederfilm Ringu enger. Deels omdat ik bodyhorror met nagels echt gadverdamme goor vind. Wanneer Sadako uit de tv kruipt, buigen haar vingertoppen op een onnatuurlijke plek, omdat haar nagels nog in de putwand zitten. Dissonante muziek, Japanse lore, een klassieke onryō, en dan ook nog die nagels. 10/10."

The Conjuring 2 (James Wan, 2016)

Voor Kristel en Nick slaagt The Conjuring 2 er goed in om ze de stuipen op het lijf te jagen, hoewel dat voor beide om andere redenen is.

Kristel is helemaal fan van de spanning die wordt opgebouwd tijdens de scène met de non (Valak, voor de liefhebbers van de spinoff!). Staat er iemand in het donker? Wordt Lorraine aangestaard voordat ze het licht aandoet? Sfeervol gefilmd en subtiel opgebouwd. Geslaagd volgens Kristel!

Nick waardeert vooral de cinematografie tijdens de confrontatie met Mr. Bill. Hij legt uit:

"Een vaak verloren kunst in de filmwereld is de gouden regel: 'Show, don’t tell'. The Conjuring 2 wordt vaak gezien als een ondergewaardeerd vervolg, en daar ben ik het volledig mee eens. Dat komt vooral door het camerawerk van Don Burgess. Mijn favoriete scène is waar Ed Warren een gesprek heeft met een van de Hodgson-zusjes, die geplaagd zou worden door een kwade geest. Naarmate het gesprek duisterder wordt, vervaagt het beeld van het meisje op de achtergrond, en komt Ed Warren volledig in focus. De scène wordt intenser, en de stem van het meisje vervormt; ze is bezeten. Dan valt het opeens op dat haar vorm op de achtergrond ineens heel anders is, het lijkt wel de vorm van een oude kale man. Is het de 'Mr. Bill' waarvan de zusjes zeggen dat hij door het huis spookt? Dit soort filmisch Picasso-werk is de kers op de taart van een scène die al ijzersterk was door het acteerwerk en de goede dialogen."

Nog meer favoriete scènes zien? Volgende week delen we een laatste selectie met je. Heb jij zelf ook favoriete scènes die je zijn bijgebleven? Deel ze hieronder in de comments en wie weet nemen we jouw scène volgende week mee!