Recensie: The Darkness II

De laatste keer dat ik in aanraking kwam met The Darkness was toen de comics nog in Nederland uitkwamen, een tijd geleden alweer.

Het eerste wat ik herinnerde van the Darkness was dat de comic niet geschikt is voor het jongere publiek, en dat is met deze game al niet veel anders. Gewelddadig, sadistisch, bloederig en ook de vele scheldwoorden zijn niet mis. Het klinkt misschien wat puberaal, maar het maakt de game er wel een stuk leuker op.

Je speelt Jackie Estacado, ooit een "hitman" maar nu het hoofd van een grote maffiafamilie. En drager van de Darkness, een duistere elementaire kracht van chaos en creatie. Jackie weet de kracht van de Darkness al een tijd succesvol te gebruiken, totdat er een aanval plaatsvindt op het restaurant waar hij juist aanwezig is. Hier begint deze game op spectaculaire wijze. Het blijkt dat een oude sekte er op uit is de Darkness van jou af te nemen, in plaats van af te wachten breng jij het gevecht naar hun toe.

The Darkness II is een first person shooter, maar absoluut geen standaard game in dit genre. Naast de pistolen, geweren en mitrailleurs waarmee je je tegenstanders mee te lijf gaat (al dan niet met in beide handen een pistool of uzi) beschik je natuurlijk over de kracht van The Darkness. Je hebt aan beide kanten een tentakel met aan het eind een monsterlijke kop inclusief bek vol scherpe tanden, oftewel je demon arms. Deze gebruik je voor het oppakken van wapens, munitie en het slopen van deuren. Tenminste, op momenten dat je ze niet gebruikt voor het doormidden slaan, wurgen, onthoofden of uiteen rukken van tegenstanders! Daarnaast kun je ook nog allerlei nieuwe krachten kopen met de dark essence die je verdient met moord en het eten van harten. Nog één tip: Blijf wel in de duisternis, zodra je in het licht stapt verdwijnen al je Darkness krachten, verandert de wereld in een fel wit geheel en ben je aangewezen op je normale wapens.

De graphics zien er goed uit en de stijl van de game laat zich het beste omschrijven als een mix tussen comic en shell shaded. Misschien niet zo overweldigend mooi als we weleens in andere FPS zien, wel perfect voor een game als deze. Alleen kwam ik af en toe nog wel eens een vijand tegen die door de "vloer" viel of ergens half in een muur stond. Het geluid en met name dan het voice acting is dik in orde.

Het verhaal is best aardig, maar ik kon tijdens de tussen scenes vaak niet wachten om weer aan het werk te gaan en ik werd er niet echt door gegrepen. De gameplay zelf is gewoon erg gaaf, niet te diep maar genoeg om je een behoorlijke tijd bezig te houden. Hardcore gamers zullen vrij snel door de single player heen zijn, maar dan zijn er altijd nog de multiplayer missies (die overigens ook op hun eigen manier deel uitmaken van het verhaal).

The Darkness is een behoorlijk gewelddadige game die heerlijk wegspeelt, misschien geen klassieker maar als horrorfan (of liefhebber van de comic) een game die niet misstaat in je collectie.

[yasr_overall_rating size="large"]