GRIME review (PC, Mac & Google Stadia)

-- advertentie --

Jij bent een lichaam met een zwart gat als hoofd (vertel eens wat nieuws) en hebt een arsenaal aan levende wapens tot jouw beschikking om alles en iedereen die zo dom is om jouw pad te kruisen tot moes te slaan óf te absorberen, zodat jij sterker word met de krachten van de tegenstander. Klinkt goed toch? Ik heb het voor je uitgezocht.

GRIME is een spel wat veel leent van andere spellen. De omgevingen waar je loopt en de atmosfeer wat daar hangt doet mij gelijk denken aan Hollow Knight. Je krijgt ondergrondse omgevingen, duistere gewelven en grotten voorgeschoteld die je nekharen recht overeind doen staan. Heel sfeervol allemaal. Maar ook de map, savepoints en upgradesysteem zijn redelijk hetzelfde. Eigenlijk niet zo gek, want Metroidvania-games zijn natuurlijk allemaal hetzelfde van opzet. En het is waar wat ze zeggen; beter goed gejat dan slecht verzonnen.

Zoals ik al aangaf, met de sfeer zit het wel goed. De bedompte sfeer is bijna te proeven en de omgevingen zijn erg surrealistisch. De duistere krochten verbergen veel geheime kamers wat heel erg uitnodigt om op verkenning te gaan. De verschillende npc die je tegenkomt zijn niet allemaal vijandig, sommige zijn alleen maar in hun eigen sop aan het gaarkoken. Je krijgt er wel een heel akelig gevoel van, want niemand is daar vrolijk. En juist omdat niet elk wezen je aanvalt, is het elke keer wel oppassen geblazen als je weer eens een groepje tegenkomt. Kan je er langs, of word je aangevallen? Dit gevoel zorgt er wel voor dat het toch een beetje spannend blijft.

De verschillende krachten en wapens die je vrijspeelt, danwel vindt, zijn allemaal stuk voor stuk te upgraden. Je hebt natuurlijk de standaard dingen zoals leven, kracht en hoeveel essence je hebt voor je speciale aanvallen die je kan upgraden, maar je kan dus ook vijanden absorberen. Dit absorberen doe je door precies op het juiste moment een parry te doen. En door dit te doen speel je de mogelijkheid vrij om een perk te krijgen. Als je bijvoorbeeld 5 van een soort absorbeert, dan krijg je een mogelijkheid om 20% leven extra te krijgen. Een ander soort wezen geeft je weer andere voordelen, enzovoort. Het loont dus om de wezens te absorberen. Maar naar mate het spel vordert, kan dat niet meer zo makkelijk. Dan dien je ze eerst tot een bepaald punt in hun levensbalk te beschadigen en kan je ze daarna pas absorberen. Ook is niet elke aanval hetzelfde, je moet dus goed opletten welk wezen je voor je hebt en wanneer je de parry moet activeren. In de praktijk is dit dus wel heel spannend, regelmatig ging ik dood hierdoor kan ik je vertellen.

Ik heb het spel nog niet uitgespeeld, maar ben wel al verschillende mini bazen tegen gekomen. Elke baas heeft zijn eigen kracht en specialiteit en daar dien je dus eerst achter te komen om zo jouw strategie te bepalen. Erg moeilijk is het niet, maar het heeft wel een hoog trial en error-gehalte. Als je het eenmaal weet, is het een stuk makkelijker geworden. Nog niet heel erg makkelijk trouwens, want even niet opletten en je gaat dood. Ik heb er nu zo'n 50 uur inzitten en ik heb gelezen dat je er met 100 uur wel doorheen bent. Ik heb dus nog even te gaan. Moet wel zeggen dat metroidvania-games niet echt mijn ding zijn. Dat zoeken in een doolhof van een map vind ik niet heel erg interessant. Iets wat ik met Hollow Knight ook had. Maar dat is persoonlijk.

Al met al raad ik deze game zeer zeker aan. De sfeer is fantastisch, de wezens en de omgevingen zijn creepy en de levelbazen echt een genot om tegen te vechten. Het upgrade systeem is erg uitgebreid, zowel de standaard specs als de verschillende levende wapens zijn te upgraden en daarnaast zijn er ook nog speciale krachten te krijgen door het absorberen van vijanden. Dit houd je uren zoet en je kan de speelstijl helemaal naar jouw hand zetten. Het spel is te spelen op PC, Mac en Google Stadia. Als je een pro abonnement hebt bij Stadia, is het spel gratis te claimen.

[yasr_overall_rating size="medium" postid="126464"]