Recensie: Lisey's Verhaal (Stephen King)

Zo nu en dan schrijft Stephen King van die boeken waar geen doorkomen aan is. Helaas zijn dat er sinds zijn ongeluk in 1999 wat meer, maar ook daarvoor had hij enkele onleesbare boeken op zijn naam staan. Persoonlijk had ik erg veel moeite met Spelbreker (Gerald's Game) en Dolores Claiborne. Mijn voorkeur gaat uit naar de King-boeken waar een beetje vaart in zit en waarbij er de nodige interactie is met andere personages.

Lisey's Verhaal valt voor mij in de categorie onleesbaar (al heb ik me er wel helemaal doorgeworsteld). Het is traag, het betreft grotendeels de mijmeringen van een vrouw waarmee ik me niet kan vereenzelvigen en het speelt zich af in een fantasiewereld die net iets te ver van mijn bed ligt.

Lisey's Verhaal gaat over Lisa Landon, de weduwe van Scott Landon, een gevierd schrijver met wie zij 25 jaar getrouwd was. Twee jaar na zijn dood heeft ze eindelijk de moed bij elkaar geraapt om zijn werkruimte op te ruimen en zijn papieren door te nemen. Door deze werkzaamheden komen er allerlei herinneringen naar boven, mooie, maar ook minder mooie herinneringen, zoals die keer dat Scott werd neergeschoten door een gestoorde fan. Langzaam komen ook die onverklaarbare dingen naar boven die ze diep in haar onderbewustzijn had weggestopt, zoals Scott's vermogen snel te herstellen en zijn mysterieuze verdwijningen. Steeds meer krijgt Lisa het idee dat Scott's geest met haar probeert te communiceren; dat hij een laatste boodschap voor haar heeft.

Ondertussen wordt Lisa gestalkt door een man die Scott Landon's ongepubliceerde boeken wil. Wat begint met vervelende telefoontjes, escaleert in serieuze bedreigingen. De man is een ware sadist en weet niet van stoppen. Kan Lisa op tijd alle aanwijzingen ontcijferen om de boodschap van haar overleden echtgenoot te achterhalen?

Het is duidelijk dat King elementen uit zijn eigen leven heeft gebruikt om Lisey's Verhaal te schrijven. Hoewel hij zelf zegt dat overeenkomsten met hem en zijn vrouw Tabitha onbedoeld zijn, zijn er allerlei verwijzingen naar hun eigen leven. Zo ontstond het idee voor Lisey's Verhaal toen King zijn eigen leeggeruimde werkkamer zag. King was net ontslagen uit het ziekenhuis, waar hij voor een longontsteking was opgenomen (een vervelende nasleep van het ongeluk in 1999 waarbij onder andere zijn ribben, zijn longen hadden doorboord), Tabitha King besloot die tijd te gebruiken om zijn werkkamer opnieuw in te richten. Toen King de lege kamer zag, besefte hij dat het ook zo zou zijn gegaan als hij gestorven was, hij voelde zich een geest in zijn eigen huis.

Meer dan voorgaande boeken gaat Lisey's Verhaal over de dood. Niet over zombies, vampieren en spoken (horror bevat het boek relatief weinig), maar over de rauwe realiteit van een geliefde die sterft en het leven dat je daarna weer op moet pikken. Dat maakt het boek erg zwaar, maar geeft het ook een hoog literair gehalte. Helaas houdt hij dit niet consequent vol; King's schrijfstijl fluctueert nogal. Daarbij bedient King zich van allerlei fantasiewoorden ('bloedbool', 'gestrapt', 'GADAVI' etc.) en familieuitdrukkingen om de band tussen het echtpaar Landon te onderstrepen, maar daarmee sluit hij de lezer buiten.

De echte fan wordt wel verwend met tal van verwijzingen naar King's andere boeken, zo wordt er bijvoorbeeld verwezen naar Mike Noonan uit Vel over Been (Bag of Bones) en Andy Clutterbuck uit De Noodzaak (Needful Things). Helaas is dit niet genoeg om het boek te redden.

Het boek is in 2009 voor het laatst uitgeven als Poema Pocket. Regisseur Josh Boone (Stuck in Love, 2012 en The Fault in our Stars, 2014) werkt aan een verfilming van het boek.

Boek: Lisey's Verhaal (2006)
Regie: Stephen King

Waardering: 2/5 sterren