Mad Max: Fury Road (George Miller, 2015)

De golf van nostalgie is in Hollywood nog lang niet voorbij en dat is na het zien van Mad Max: Fury Road maar goed ook! Doe je veiligheidsgordel goed om en zet je schrap voor een totaal doorgedraaide woeste rit!

Het is het jaar 2060 en wij zijn terug in een nieuwe Middeleeuwen. Na een reeks van (nucleaire) rampen is de wereld een grote woestenij waar de overlevenden met elkaar moeten vechten om te kunnen overleven. 'Mad' Max Rockatansky is daar een van. Deze ex-politieagent wordt achterna gezeten door bendes. Waarom? Is het vanwege zijn roestige maar uiterst stoere bolide? Dat kleine beetje eigendom wat hij bij zich heeft? Of is het iets heel anders?... Max zal daar al snel achter komen, want uiteindelijk kan hij niet op tegen de grote overmacht die hem op de hielen zit en wordt gevangen genomen. Ze brengen hem naar de Citadel; een van de laatste menselijke bastions waar mensen nog samenleven. 'Samenleven', dat klinkt heel vredelievend maar dat is hier totaal niet aan de orde. Immortan Joe heerst als een zonnegod ,want hij beheert olie en water. Oftewel de enige mogelijkheden om te overleven. Als een van de weinig mensen die niet is aangetast door alle nucleaire troep die door de lucht vliegt wordt Max gereduceerd tot levende bloedbank.
Een pijnlijk einde lijkt zijn toekomst, maar dat verandert wanneer Furiosa, een van Immortan Joe's onderdanen, er vandoor gaat met Immortan Joe's vrouwen. De achtervolging wordt ingezet door breed scala aan voertuigen en Max gaat mee als bloedbank voor een van Immortan Joe's krijgers. Wat volgt is een dollemansrit waar je ogen en oren tekort komt!

We mogen enorm blij zijn dat de regisseur van alle(!) voorgaande Mad Max-films nu wederom aan het stuur zit bij Mad Max: Fury Road. Bijna 40 jaar na het origineel weet George Miller nog steeds wat een Mad Max-film in moet houden. Veel spanning, veel actie en vooral veel gekte. Mad Max: Fury Road is al dat in de hoogste versnelling. Er zijn weinig momenten waar je tot rust komt en je komt werkelijk ogen tekort om alles te zien wat je wilt zien. Want mijn God, wat is er veel werk gestoken in deze film. Alle bolides zijn een kruising tussen oldtimers en... ik zou het het beste kunnen omschrijven als: 'totale gekte'. De actie houdt maar niet op en is zoveel mogelijk zonder CGI tot stand gekomen. CGI is er natuurlijk nog steeds, maar wanneer we deze zien is het ook wel bijzonder mooi en effectief en gelukkig tot een miniem aantal scenes beperkt gebleven.

Ik ben een en al lof over Mad Max: Fury Road. Zijn er dan helemaal geen minpunten? Zeker wel. Het personage van Mad Max, gespeeld door Tom Hardy, beleeft nauwelijks enige ontwikkeling. Tom Hardy is nu eenmaal geen Mel Gibson. Het personage Furiosa, gespeeld door Charlize Theron, is vele male interessanter. Nicholas Hoult als krijger Nux is bij wijle iets te overdreven. Is dit allemaal erg? Nou nee.. De snelle flashbacks bij Max zijn misschien wel erg kort en hadden misschien niet eens gehoeven aangezien we verder in de film niet stil blijven staan bij Max zijn beweegredenen. Als we ook eerlijk zijn: we don't care. We worden namelijk overweldigd door prachtige beelden en waanzinnige actie.
Wat een verademing in het huidige aanbod van actiefilms..

Mad Max: Fury Road is vanaf vandaag, 14 mei, te zien in de bioscoop.

[yasr_overall_rating size="--" postid="40163"]