Op pad met het Paranormaal Onderzoeksteam P. M.

Voor De Nachtvlinders ga ik mijn ervaringen als paranormaal onderzoeker schrijven. Eerder hebben we al een interview gehouden met het paranormaal onderzoeksteam NPRT. In Kasteel Doornenburg werd een onderzoek gedaan naar paranormale verschijnselen. De meeste mensen zullen het misschien wel herkennen als ik het over Ghosthunten heb.

Wanneer ik voor De Nachtvlinders schrijf, gaat het over horrorfilms en -series. Hiernaast heb ik dus ook een andere passie: paranormaal onderzoek/Ghosthunten.

P.M. Supernatural Researchteam

Mijn team, het P.M. Supernatural Researchteam, bestaat uit 2 leden, Petra (ik) en Marleen. We doen onderzoek op locaties zoals woonhuizen, maar ook locaties zoals een fort, bos, etc. Wij zijn een team met een open sceptische visie naar het paranormale. We gebruiken apparatuur om verschijnselen te lokaliseren. Een van de bekendste meetapparaten zijn de K2-meter en de EVP-recorder. Als je dezelfde verhalen verwacht als bij tv-programma's zoals bijvoorbeeld Ghost Adventures, moet ik je teleurstellen, maar zeker de moeite waard om te lezen.

Huisonderzoek in Didam

We rijden bijna 1,5 uur om in Didam aan te komen, het is inmiddels 14:00. Een onderzoek vindt niet altijd 's nachts plaats, zoals snel gedacht wordt. Entiteiten (geesten) kijken niet op de klok wanneer ze verschijnen. De bewoonster van het huis ervaart verschillende dingen: ze voelt gekriebel in haar haar, gefluister in haar oor en vaak een koud vlaag over haar armen. Ze ervaart de verschijnselen absoluut niet als vervelend of agressief.

We zetten de drie koffers vol met spullen in de huiskamer. De bewoonster biedt ons wat te drinken aan en tegen koffie zeggen we natuurlijk geen nee. We zetten de spullen klaar, drinken onze koffie op en leggen de bewoonster uit wat we gaan doen en hoe we het gaan doen.

Ze is vooral op zoek naar bevestiging naar wat ze ervaart. We geven gelijk aan, dat we niks kunnen beloven, het is goed mogelijk dat er niks gebeurd. De K2-meter ligt op de bank, het onderzoek is nog niet gestart, maar hij gaat al af. Dat belooft wat, denken we. Een K2-meter meet EMF straling, een entiteit bestaat uit energie en wanneer deze in de buurt komt van de meter, kan de energie worden gemeten.

We starten de camera’s op en we stellen onze vragen. Tot onze verbazing gebeurt er helemaal niets. De K2-meter slaat geen lampje uit. De Rem-pod staat op de bank en begint wel af te gaan op de temperatuurschommelingen.

Een Rem-pod creëert zijn eigen onafhankelijke magnetisch veld rond de antenne en dat zou het makkelijker maken om te communiceren. De eerste camera besluit er al mee op te houden, dat is jammer, maar ook dit is nog te verklaren als een technisch mankement.

Een EVP-recorder vangt geluiden op die we met onze oren op dat moment niet horen. We zetten de recorder aan en vervolgen het onderzoek.

We vragen of de entiteit een man of een vrouw is.. Er volgt op dat moment geen reactie, wel voelt de bewoonster een koude vlaag over haar arm. Later bij de analyse horen we een antwoord en horen we zachtjes… vrouw.
We stellen nog een aantal vragen en de reacties blijven uit. We besluiten naar de slaapkamer te gaan, waar de meeste activiteit zou plaatsvinden.

Wanneer ze op bed ligt, wordt ze vaak door haar haar gestreeld en hoort ze gefluister van een vrouw (op dit moment wisten we nog niet dat we antwoord hadden op de vraag of het een man of vrouw is)
We plaatsen onze camera’s tactische neer, de EVP-recorder neemt op en de K2-meter is klaar voor gebruik.
Teamlid Marleen vraagt wederom of de entiteit een teken kan geven, weer blijft reactie uit.

Ik vraag of de entiteit iets kan laten afgaan zodat, de bewoonster haar bevestiging krijg waar ze zo graag om wenst. De bewoonster geeft aan dat ze weer gekriebel in haar haar voelt en weer een koud gevoel bij haar arm. Dan valt de tweede camera uit, de accu is leeg. Dit is vreemd, want de accu was volledig opgeladen en zou nog uren mee moeten gaan.

Ik pak de K2-meter en ga bij haar meten en de meter slaat uit! Om uit sluiten dat het niet om de televisie of iets dergelijks gaat, meet ik de ruimte achter haar en er is geen uitslaande meter, behalve bij de foto van haar vader. Dit is een emotioneel moment voor de bewoonster. Ook andere camera's beginnen uit te vallen en starten niet meer op.

We lijken beet te hebben, want wanneer er batterijen/accu’s in een keer leeg raken dan zou kunnen zijn dat de entiteit de energie van onze accu’s pakt om zich te kunnen manifesteren. Het kost een entiteit veel energie om te communiceren en vaak lukt dit ook niet.

Na deze piek, blijven de reacties weer uit en na bijna 3 uur van onderzoek, besluiten we dat we genoeg gegevens hebben. we gaan stoppen en praten na met de bewoonster, ze is blij dat er een voor haar een bevestiging is.

[embed]https://youtu.be/EvuL5PWFzjc[/embed]

Analyse van opnamemateriaal

De volgende dag starten we de analyse, dat bestaat uit het bekijken van filmmateriaal, fotomateriaal en geluidsmateriaal. De analyses kosten veel tijd, maar is een heel belangrijk onderdeel van het onderzoek. Hier kijk en luisteren we na wat er gebeurt is, wat we op dat moment niet konden zien of horen.

We hebben de bewoonster geïnformeerd over onze bevindingen en ze was heel blij, tevreden en heel opgelucht.

Er staan nog vele onderzoeken op de agenda bij diverse locaties met een hoop geschiedenis. Binnenkort nog meer verhalen! Tenminste als jullie dit leuk vinden ;-)