Recensie: Behemoth - monsterlijk kritiek op de huidige maatschappij

Bij sommige films merk je snel dat de focus er niet op ligt om een goed verhaal te vertellen maar vooral om een boodschap naar de kijker duidelijk te maken. Dit merk je heel goed bij Behemoth, een film van regisseur Peter Szewczyk. Een voorwaarde voor een succesvolle film met een onderliggende boodschap is wel dat de boodschap naar de kijker goed moet worden overgebracht of dat bij Behemoth het geval is lees je hieronder.

Behemoth vertelt een verhaal over Joshua Riverton (Josh Eisenberg) wiens dochter in kritieke toestand in het ziekenhuis ligt nadat ze gezwommen had in een meer dat met chemisch afval is vervuild. Joshua kampt hierdoor met een groot schuldgevoel; hij is werkzaam voor dat chemiebedrijf wat hier verantwoordelijk voor was; DePointe.

In zijn rouw is Joshua vastberaden om samen met zijn vrienden de CEO van dit bedrijf, Louis Woeland (Paul Statman), te ontvoeren zodat Joshua hem kan forceren om alle misdaden van het bedrijf te bekennen. Wanneer hij dit plan tot uitvoer brengt beginnen er overal in zijn leven vreemde dingen te gebeuren en begint de film pas echt.

CGI en acteerwerk

Behemoth speelt zich na de ontvoering van Woeland voornamelijk in één motelkamer af. Woeland probeert langzaam maar zeker iedereen tegen elkaar op te zetten iets wat alleen nog maar erger wordt wanneer Woeland ook monsters naar de hotelkamer weet te brengen. Met de monsters wordt ook één van de beste punten van de film getoond; de CGI van de film is namelijk ondanks het lage budget, erg mooi neergezet. Zo slaagt de film erin om met de CGI een hele nieuwe demonische dimensie aan de film toe te voegen.

De film is niet alleen afhankelijk van de CGI ook wordt het acteerwerk in de film goed gebracht. Zo speelt Paul Statman de rol van Woeland op een overdreven, maar hierdoor vermakelijke, manier. Statman geniet er duidelijk van om de slechterik te spelen en dit maakt de film ook gelijk leuker om te kijken. Ook Josh Eisenberg zet in de hoofdrol goed acteerwerk neer, vooral in de emotionele momenten weet hij goed om de kijker te overtuigen.

Boodschap

Deze eco-horrorfilm levert kritiek op de chemische industrie (de bedrijfsnaam DePointe in de film wordt duidelijk gebruikt als verwijzing naar het Amerikaanse chemiebedrijf DuPont) het probeert duidelijk te maken dat zakenmannen en de elite de echte monsters zijn. Deze boodschap ligt er zo dik bovenop, dat er haast geen ruimte meer over voor goede horrorelementen. De film wordt helaas niet echt eng. En dat is jammer want de realiteit van de chemiebedrijven is dat vaak wel.

Kijken of overslaan?

De film slaagt er helaas niet in om de boodschap goed te vertellen.  Dit zou geen probleem zijn als het horroraspect noemenswaardig is. Ook daarin slaagt het niet. De film werkt goed als demonstratie van de regisseur in hoe hij effectief met CGI omgaat, maar minder als een angstaanjagende horrorfilm.

[yasr_overall_rating size="large"]