Boys from County Hell gooit alles overboord wat je weet over vampiers, recensie:
Het Amsterdamned Filmfestival vond eind april plaats en de redacteuren van De Nachtvlinders besloten dat het tijd was voor een meeting. Dat leek ons leuk om te combineren, dus besloten wij te gaan kijken naar Boys of County Hell (Chris Baugh, Ierland/GB, 2021). Een film die alles wat je weet over vampiers overboord gooit. Ik ben benieuwd!
Vergeet Dracula
De inwoners van Six Mile Hill leven een rustig bestaan. De lokale bevolking haalt er voldoening uit om de toeristen de stuipen op het lijf te jagen met 'hun' urban legend. Het wil namelijk zo dat de echte Dracula daar begraven ligt. Dus niet de Dracula die we allemaal kennen uit de verhalen; de bloeddorstige man met hypnotiserende ogen en hoektanden die allergisch is voor knoflook en zonlicht, maar Abhartach. Een nietsontziend monster die niet dood te krijgen is. Het enige wat helpt is hem begraven onder een hoop stenen, hier kan hij niet onder vandaan komen. Het graf van Abhartach staat midden in een veld, dat wil zeggen: er ligt een hoop stenen. Niemand gelooft het in ieder geval écht. Als die hoop stenen dan plaats moet maken voor de aanleg van een pijpleiding, maken ze Abhartach onbedoeld wakker. Omdat hij zich niet aan de standaard regels van vampieren houdt, is het maar de vraag of het slapende stadje dit verschrikkelijke monster tegen kan houden, voordat hij iedereen leeg heeft gezogen.
Onbekende acteurs
Het acteerwerk in Boys of County Hell was prima te doen. Er waren niet veel bekenden voor mij, alleen hoofdrolspeler Jack Rowan kende ik uit Peaky Blinders. Naast deze Engelse acteur speelden nog wat (Noord) Ierse sterren zoals Louisa Harland, Francis Martin Fee, Nigel o'Neill, Emma Paetz, Jordan Renzo en David Pearse. Persoonlijk vind ik het niet erg om mensen niet te herkennen, zodat je niet word afgeleid met 'waar ken ik die toch van?'. Het is een horrorkomedie en bij vlagen kreeg ik dezelfde vibe als bij Shaun of the Dead. Regelmatig moest ik hardop lachen, maar niet elke grap werkte (voor mij) even goed. Ook qua spanningsopbouw waren er mijns inziens net iets teveel open deuren, waardoor ik lang van tevoren al inzag wat er ging gebeuren.
Knoflook helpt niets
Het eerste gedeelte van de film heeft behoorlijk wat mysterie als Abhertach nog niet in beeld te zien is, waardoor het lekker wegkijkt. De acteurs hebben duidelijk plezier in hun spel en het duurt echt wel een tijdje voor je het monster te zien krijgt. Ik kreeg het gevoel dat het na onthulling hiervan wat van de spanning en snelheid uit het verhaal haalde. Aan de ene kant vond ik het leuk dat ze de standaard afspraken overboord gooiden; zonlicht en een staak door het hart maakt hier niets uit en knoflook is echt alleen voor in de keuken. Aan de andere kant stond die vrijheid me wat tegen. Noem me ouderwets, maar het duurde voor mij echt lang om deze feiten te accepteren. Ook kon Abhertach op afstand het bloed uit mensen trekken en dat voelde voor mij wat goedkoop aan. De finale van de film is dan wel weer erg explosief en ging met flink wat gegil uit de zaal gepaard.
Conclusie
Over het algemeen heb ik mij prima vermaakt met Boys of County Hell; het tempo ligt hoog genoeg en de grappen zijn bij vlagen echt heel grappig, maar een echte topfilm was het ook weer niet. Het idee van vampieren die wel tegen zonlicht kunnen en niet doodgaan van een ouderwetse staak door het hart, bleek voor mij toch wel lastig om aan te wennen. De humor deed me denken aan films van twee van mijn favoriete acteurs/regisseurs Simon Pegg en Nick Frost en dat we in een zaaltje zaten met een flink aantal mederedacteuren van De Nachtvlinders hielp dan ook wel weer heel erg.
Boys of County Hell is vanaf 3 mei op DVD te krijgen of via verschillende on-demand kanalen te huur.
[yasr_overall_rating size="large"]
Meer over: Horrorfilms, Amsterdamned Filmfestival, Recensies, Vampiers