Recensie: Drop - Lekker avondje uit

Violet (Meghann Fahy) is een alleenstaande moeder die weer eens op date gaat. Ze heeft de zorg voor haar zoontje Toby en ze is overbezorgd na een traumatische gebeurtenis. Het is voor haar niet makkelijk om weg te gaan maar toch ze is erg benieuwd naar Henry (Brandon Skenlar), de fotograaf waar ze nu al maanden mee aan het chatten is. Haar zus Jen past op haar zoontje en geeft haar nog en passant nog kledingtips mee.

Fijne berichten

In het chique restaurant ontmoet ze haar date en nog voor ze goed en wel aan tafel zitten komen er 'drops' (anonieme berichten op haar telefoon) binnen. Die beginnen plagerig maar worden steeds grimmiger van toon. Eerst lachen ze er nog samen om, maar gaandeweg moet Violet doen alsof de berichten gestopt zijn. Niets is minder waar. In haar huis is een gemaskerde man die haar zus en zoontje vasthoudt. Ze moet doen wat haar belager haar opdraagt.

De film weet dit gegeven spannend uit te werken. Aan het begin van de film worden er een aantal personages geïntroduceerd, die in potentie, allemaal haar belager kunnen zijn. Daarnaast weet de regisseur het ook nog luchtig te houden door er wat komische elementen in te stoppen. De film is ook echt van deze tijd waarin mensen continue met hun telefoon bezig zijn.

Geslaagd maar jammer van het einde

In deze geslaagde 'whodunnit' die er visueel ook nog eens aantrekkelijk uitziet, gaat het tot bijna aan het einde allemaal goed. Het acteerwerk is prima in orde, het is spannend en bij vlagen komisch. De vraag naar wie het is en waarom, blijft lang in de lucht hangen. Zelfs de ontmaskering is goed gedaan. Niet alles is even logisch en realistisch maar niet storend. Het is daarom zo jammer dat de film daarna verzand in een rare brij van actie en geweld. Uiteindelijk worden ook niet alle vragen beantwoord en omdat het einde zo rommelig is, is dat toch een klein smetje op een verder prima thriller.

3 sterren