Recensie: Final Destination: Bloodlines - Door de dood opgejaagd
Aan de dood valt niet te ontsnappen. Dat is een gegeven. Maar in de Final Destination-films ga je net wat gruwelijker en creatiever dood dan in het echte leven. Uitzonderingen daargelaten. Dat is in dit nieuwe deel Final Destination: Bloodlines niet veel anders.
Studente Stefani (Kaitlyn Santa Juana) wordt geplaagd door een steeds terugkerende droom waar haar oma Iris (Brec Bassinger) in voorkomt. Om de cirkel te doorbreken gaat ze op zoek naar haar oma. Dit tegen de wil van haar vader en oom in die haar bestempelen als gek en gevaarlijk. Als ze dan toch haar oma vindt, komt ze al snel tot het besluit dat het een verkeerde beslissing was. Voordat ze vertrekt, krijgt ze van haar oma nog haar levenswerk mee om de dood te slim af te zijn. Maar ze heeft iets in werking gezet dat niet meer te stopen is en dus is Stefani de enige die haar familie kan beschermen tegen de dood. Maar of dat lukt?
Fanbase en goed verhaal
Wat de makers van dit nieuwe deel goed doen is de fans van het eerste uur niet vergeten: er zitten weer een paar heerlijke creatieve en gruwelijke 'kills' in maar ze komen ook met een verhaal dat verleden met het heden laat samen komen. Zo worden er situaties en personages uit het verleden verklaard. Een daarvan is William Bludworth gespeeld door Tony Todd. Todd die in meerdere films te zien was speelt hier een laatste onvergetelijke scène voordat hij overleed in 2024.
Geslaagde mix van horror en humor
Final Distination: Bloodlines is een geslaagde mix van horror en humor. Ook wordt je net als voorgaande delen regelmatig op het verkeerde been gezet. Steeds als je denkt: die gaat op deze manier dood, gebeurt dat toch niet. En toch komt het element uit je verwachting ergens weer creatief terug in de uiteindelijke 'kill'. Het laatste deel dateert alweer van 2011 dus de tijd was er wel rijp voor. Gelukkig vervalt deze film niet in meer van hetzelfde maar zorgen ze ook voor een onderhoudend verhaal.
Of het de beste uit de reeks is durf ik niet te zeggen maar dat hij goed is wel. Het is een meer dan geslaagde film die er zowel cinematografisch goed uitziet als wel verhaaltechnisch. Het lijkt niet uitgesloten dat er met dit deel weer een nieuwe doelgroep is aangeboord die zeer waarschijnlijk de eerdere vijf films ook willen zien.
3,5 ster
