Recensie: Gretel & Hansel (Osgood Perkins, 2020)
Vanaf vandaag draait Gretel & Hansel,de nieuwe verfilming van het klassieke sprookje Hans & Grietje, in de Nederlandse bioscopen. Is de film zo duister als de trailer doet vermoeden?
Vanaf vandaag draait Gretel & Hansel, de nieuwe verfilming van het klassieke sprookje Hans & Grietje, in de Nederlandse bioscopen. Is de film zo duister als de trailer doet vermoeden? Waar zit de film tussen fantasie en horror?
Sprookjes worden al eeuwen vertelt om kinderen te behoeden voor het kwaad. De huidige versies in de kinderboeken zijn een stuk vriendelijker dan de verhalen die vroeger werden vertelt. Veel van de Europese folklore werden door de gebroeders Grimm opgeschreven en in 1812 uitgegeven in de bundel Kinder- und Hausmärchen. Zo ook Hans en Grietje.
Maar vermoedelijk is dit specifieke verhaal ontstaan tijdens de Grote Hongersnood (1315-1322). Of komt het van een verhaal rond twee bakkers die tijdens de 100-jarige oorlog een oude vrouw vermoord om haar gingerbread-recept. Een derde lezing vertelt dat het verhaal is ontstaan bij de moord op een vermeende heks in 1647.
Gretel & Hansel, de versie van regisseur Osgood Perkins en scenarist Rob Hayes, heeft inderdaad inspiratie gehaald uit de tijd van de Grote Hongersnood. De moeder van Gretel en Hansel is weduwe en kan het niet meer opbrengen om haar kinderen te voeden. Ze jaagt ze het huis uit, in de hoop dat ze elders een betere toekomst vinden.
Broer en zus trekken het bos in een vinden in eerste instantie hulp bij een vriendelijke, gelovige man die hun adviseert door het bos verder te trekken en werk te vinden bij de houthakkers aldaar. "Máár", waarschuwt hij. "Ga niet van de weg af." Dit advies vergeten de twee echter na het eten van hallucinerende paddenstoelen en komen bij een huisje aan.
Gretel & Hansel wordt in de markt gezet als een horrorfilm, maar weet dit helaas niet helemaal waar de maken. De opbouw is goed, de sfeer en de muziek is duister. Je voelt dat het niet de goede kant op gaat voor onze hoofdrolspelers. Helaas verliest de film dit momentum ergens op de helft en wordt het zelfs vermoeiend om de aandacht er bij te houden.
De oorzaak? Het sprookje is vanaf dat moment al uitgespeeld. Daar waar je hoopt dat het duisterder en gruwelijker gaat worden - er worden leuke ideeën geöppert rond een schuurtje met goed gereedschap - wordt het alleen maar lichter en is het einde bijna Disney.
Waarom is hier niet doorgepakt? Juist omdat er werd geroepen dat de film het duisterst zou zijn van alle vertellingen van Hans en Grietje. Maar helaas is het resultaat meer fantasy- dan horrorfilm.
Gretel & Hansel zit op alle andere vlakken goed in elkaar. De beeldvoering is prachtig en sluit aan bij de evenzo heerlijke soundtrack. Ook over het acteerwerk valt niet veel te klagen. Allen het verhaal haalt het onderuit.
[yasr_overall_rating null size="--"]
Gretel & Hansel draait vanaf vandaag, 30 januari, in de bioscoop.
Meer over: Horrorfilms, Recensies