Recensie: Hellraiser Revelations (Victor Garcia, 2012)
Nu is er Revelations, al weer het negende deel in de Hellraiser-reeks. Zonder Doug Bradley, met prima special effect. Zit er nog leven in de franchise?
Clive Barker's Hellraiser uit 1987 was voor mij de eerste echte horrorfilm die weken lang op mijn netvlies stond gebrand. Ik was denk ik 13 of 14 jaar toen in de film voor het eerst zag. Een film over verlangens, pijn, lust, wraak en liefde, vormgegeven in een extreme wereld tussen aarde en de hell. de tagline "Demon to some, Angel to others" is een van de beste taglines ooit. Na Hellraiser kwam er al vrij snel diverse vervolgen waar Pinhead meer centraal in kwam te staan.
Nu is er dan Revelations, al weer het negende deel in de Hellraiser-reeks. Dat Doug Bradley niet meer de rol als Pinhead op zich heeft genomen voor deze film voorspelt al weinig goeds, wel is het zo dat Revelations de eerste Hellraiser is sinds Bloodline waar het scenario ook echt als Hellraiser-verhaal is geschreven. Alle voorgaande delen waar oude scenario's die door de filmstudio zijn herschreven naar een Hellraiser-verhaal om zo kosten te besparen.
In Hellraiser Revelations leren we Nico en Steven kennen, twee vrienden die een roadtrip maken naar Mexico. Na een avond flink feesten en stappen belanden ze in een vage kroeg waar ze van een donder en mysterieus figuur de kubus aangeboden krijgen. Waar Steven twijfelt, neemt Nico de kubus aan en het bekende verhaal gaat beginnen.
En juist hier zit het manko bij Revelations, het bekende verhaal. Vrijwel iedere scène komt bekend voor, het lijkt of de makers proberen scènes uit voorgaande delen opnieuw na te spelen om zo een succesvolle film te maken. Maar als je dan ook nog te maken hebt met slecht uitgewerkte personages en matig geacteerde acteurs dan wordt het erg moeilijk om overtuigend over te komen. Met geen enkele personage uit de film heb je medeleven en maal je er niet om of deze het loodje legt of niet. Zelfs Steven Smith Collins die de nieuwe Pinhead speelt doet een Doug Bradley imitatie, dit is jammer. Ze hadden veel beter voor een nieuwe lichting Cenobites kunnen kiezen.
Hierdoor wordt de film nooit interessant. Je weet vantevoren waar het verhaal heen gaat omdat alles zoveel lijkt op andere (betere) Hellraiser-films. De film is saai en wordt voor mijn gevoel snel afgeraffeld. Opmerkelijk gezien de film maar 1 uur en 12 minuten duurt! Veel te kort voor een speelfilm anno 2012.
Toch is er nog wel wat positiefs te melden over Hellraiser Revelations, de special effects zien er prima uit en ook het camerawerk is top! De artdirection is goed op orde en dit betekent dat de makers gezien het klein budget ( $300.000,-) het maximale er uit hebben weten te halen.
Moeten we hopen dat Hellraiser Revelations echt het laatste deel in deze reeks is? De serie lijkt uitgemolken en geen enkele scriptschrijver lijkt er in te slagen om Hellraiser nieuw leven in te blazen. Hellraiser Revations is een film die je gerust over kunt slaan, zelfs al ben je een die hard fan van deze franchise.
Film: Hellraiser: Revelations (2012)
Regie: Victor Garcia
Read more
Horrorgids: week 1
Op een griezelig goed 2025! Direct in de eerste week van dit jaar is er genoeg te doen en te zien. Dus pak je agenda!
Overzicht Horrorfilms 2025 in de bioscoop met trailers
Traditiegetrouw publiceert Nederlands populairste horrorwebzine op 1 januari het overzicht van alle horrorfilms die dit jaar in de Nederlandse bioscopen verschijnen. Wordt 2025 een mooi voor horrorfilms?
Dit is de horrortop 3 2024 van de redactie
Het einde naakt! Het einde van 2024 welteverstaan. Vol goede moed slepen we onszelf de diepten van 2025 in, nog niet wetende aan welke verschrikkingen we onszelf weer gaan blootstellen.
Recensie: Nosferatu, een moderne ode aan klassieke horror
Honderd jaar na zijn eerste verschijning jaagt Nosferatu opnieuw angst aan voor een nieuw publiek. Robert Eggers brengt deze eerste Dracula-verfilming nieuw leven in.