Recensie: Iene, Miene, Mutte – M.J. Arlidge

Wat zou jij doen? Je wordt opgesloten in een ruimte zonder eten en drinken, maar met je geliefde, broer, collega of vriendin. Tussen jullie in ligt één pistool. Wie besluit het pistool te pakken en de ander te doden is een vrij mens. Wat zou je doen in zo’n situatie? In eerste instantie is het een duidelijke zaak, maar als de honger en de dorst aan je gezonde verstand gaan knagen, zie je de dingen in een geheel nieuw daglicht. En wat er dan gebeurt….

‘Het meisje was amper nog in leven toen ze het bos uit kwam lopen. Het verhaal van haar ontvoering was donkerder dan de meest verschrikkelijke nachtmerrie. Maar alles wat ze zei was waar. Elk gruwelijk detail. Een aantal dagen later wordt een tweede in shock verkerend slachtoffer gevonden en ontstaat er een patroon. In tweetallen worden mensen ontvoerd, vastgehouden en uitgehongerd. Vervolgens krijgen ze een duivels dilemma voorgelegd: doden of gedood worden. Inspecteur Helen Grace en haar team weten dat ze jacht maken op een ingenieuze psychopaat die zijn slachtoffers gebroken en vol schuldgevoel achterlaat. Niet alleen dienen ze als zijn visitekaartje, ze zijn ook de moordenaars. De slachtoffers lijken lukraak gekozen, de plaats van het misdrijf zorgvuldig uitgekiend. Iets moet alle slachtoffers met elkaar verbinden...’

En dit zijn de bizarre gebeurtenissen die de hoofdrol opeisen in ‘Iene Miene Mutte’, het debuut van M.J. Arlidge, een auteur die zich vooral richtte op het schrijven van Britse misdaadseries. ‘Iene Miene Mutte’ is het eerste deel van een serie, waarbij de lezer een kijkje krijgt in het leven van de bijzondere inspecteur Helen Grace. Het blijkt al snel dat deze inspecteur niet het meest alledaagse personage is en dit roept nieuwsgierigheid en veel vragen op. Helen worstelt met haar inktzwarte verleden en moet daarnaast op jacht naar een afschuwelijke psychopaat, die er de lol in ziet om de slachtoffers gebroken van schuldgevoel achter te laten.

Arlidge ervaring in het schrijven van televisieseries is duidelijk terug te vinden in zijn beeldende en filmische schrijfstijl. Vooral de scènes van de ontvoering en de daarop volgende gebeurtenissen worden uitgebreid beschreven, waardoor dit geen boek is voor zwakke magen. Dit maakt ook dat het lijkt alsof je de angstaanjagende gebeurtenissen zelf meemaakt en laat je nadenken over wat jij zou doen. Maar waarom vinden deze moorden plaats? Dit is de vraag waar het boek zich vooral op richt.

Zoals als eerder al gezegd, richt ‘Iene Miene Mutte’ zich vooral op Helen. Maar daarnaast zijn er ook andere personages die de nieuwsgierigheid prikkelen. Neem bijvoorbeeld de personages Mark of Charlie, die collega’s zijn van Helen en daarnaast met hun eigen problemen worstelen. Ook proberen ze om te gaan met hun collega, waarbij ze elk een bijzondere relatie met haar hebben. Deze relatie komt onder druk te staan, wanneer de zoektocht naar de moordenaar steeds meer op hen drukt. Het slot van het boek is logisch maar komt evengoed als een verrassing.

Ten slotte is het naast het intrigerende verhaal, ook de moeite waard om stil te staan bij de originele titel van het boek, ‘Iene Miene Mutte’, dat deel uitmaakt van een oud rijmpje. Ook de vervolgboeken uit de serie: ‘Piep, zei de muis’ en ‘Pluk een roos’ zijn allebei gedeeltes uit oude rijmpjes of liedjes. En ook de omslag van de boeken volgen een bepaalde stijl met een patroon op de achtergrond en grote opvallende letters. Passend gekozen door de auteur/uitgever.

‘Iene Miene Mutte’ is het eerste deel in een veelbelovende thriller/horrorserie, wat vraagt om meer, door een goed opgebouwde spanning en intrigerende personages. In het Engels is inmiddels het vijfde boek in de Helen Grace serie gepubliceerd. Dus we kunnen nog even vooruit!

‘Iene Miene Mutte’ is evenals de vervolgdelen geschreven door M.J. Arlidge en gepubliceerd door uitgeverij Boekerij. Het boek is momenteel voor een leuk prijsje verkrijgbaar bij de betere Nederlandstalige boekwinkel en webshop.

[yasr_overall_rating size="--" postid="51955"]