Recensie: Macabre (Kimo Stamboel / Timo Tjahjanto, 2009)

Adjie en zijn hoogzwangere vriendin Astrid, haar zus Ladya en vrienden Alam, Eko en Jimmy zijn op weg naar Soekarno-Hatta International Airport. Er wacht het Indonesische koppel een mooie toekomst in Australië - als ze maar niet zo stom zouden zijn een liftster mee te nemen! Maya, heet ze. Ze zegt beroofd te zijn en als ze haar thuis afzetten, stelt ze het vriendengroepje voor om binnen te komen. 'Kom, zeg even gedag tegen mijn moeder...'

De inleiding van Macabre is even doorbijten, het verhaal om de vrienden naar het huis te krijgen voelt te makkelijk/onzinnig. Maar eenmaal aangekomen is het gedaan met de traagheid, die film komt gruwelijk op gang en de Indonesische gastvrijheid is bijzonder te noemen. De tekst op de hoes klopt aardig: "The Texas Chainsaw Massacre op z'n Indonesisch". De moeder van het gezin is Dara (Shareefa Daanish) en zij heeft de touwtjes stevig in handen. In Ladya (Julie Estelle) heeft ze haar tegenpool gevonden.

http://youtu.be/gtsh7TFpj6w

Originaliteit is er voor het meenemen van een hoogzwanger personage in het script, de bevalling zorgt voor een wel erg bijzondere scene. Mindere momenten zijn er als de politie binnenvalt, de personages zijn erg dom, overigens alle mannen lijken in de film met opzet zo neergezet. Een ander minpuntje: Hoewel het bloed rijkelijk vloeit, zijn de meeste gruwelijkheden net niet in beeld gebracht.

Macabre is nu in Nederland uitgebracht door Filmfreak.

[yasr_overall_rating null size="--"]