Recensie: Son (Ivan Kavanagh)
'I'm hungry, i'm fucking hungry, bitch!' Met deze ietwat minder liefkozende woorden probeert zoontje David kenbaar te maken dat het niet zo goed gaat met hem. Laura, zijn moeder, heeft zelf al redelijk wat problemen nu zij gevlucht is uit de sekte die haar jarenlang in haar macht hield en misbruikte. Zij is er namelijk van overtuigd dat leden haar op de hielen zitten en David willen kidnappen. Helaas gaat het steeds slechter met David en als hij dan opgenomen wordt in het ziekenhuis, slaan de stoppen door bij Laura. Zij verdenkt iedereen ervan bij de sekte te horen en is zo bang David kwijt te raken dat ze met haar doodzieke zoon op de vlucht slaat. Opgejaagd door de plaatselijke autoriteiten begint ze langzaam de grip op de realiteit te verliezen en te denken dat haar zoon misschien wel de reincarnatie is van iets vreselijkers dan ze ooit had durven vermoeden en dat zij misschien wel de laatste is die het kwaad zou kunnen stoppen.
Sterk begin
Deze film heeft het in zich om iets heel spannends te zijn. Zeker als je de trailer ziet heb je goede hoop. Mijn vrouw haakte in ieder geval heel snel af: te eng! En het eerste half uur is dat zeker ook van toepassing. De geluidseffecten zijn hard, de spanningsopbouw is geweldig en je zit als kijker met duizend vragen. Maar dan verschuift het tempo ineens drastisch. Van een horror met bovennatuurlijke elementen drijft het ineens af naar een mysterieuze detective waarin de vrouw op onderzoek gaat naar haar verleden waarin het verhaal eigenlijk redelijk relaxt doorkabbelt. De schrikeffecten zijn weg en eigenlijk de hele dreiging van de sekte ook. Om dan aan het einde van de film weer terug te komen tot een bloederig climax met een leuke twist die je half wel aan ziet komen, maar toch verrast.
Leuk samenspel
Andi Matichak (Halloween Kills en Ends) speelt Laura en Luke David Blumm is zoon David en die twee hebben een leuke chemie. Waar in sommige films waarin zonen met alleenstaande moeders doordraaien en het tenenkrommend vervelend begint te worden (ik kijk naar jou, Babadook), blijft het hier mooi balanceren op het randje. Hierdoor blijf je als kijker toch wel lang afvragen hoe de vork nou precies in de steel steekt. En omdat het zo sterk opent en dan een heel stuk minder spannend word, is het toch wel goed dat dit samenspel werkt. Het is onderhoudend genoeg om te blijven kijken. Als dan de eindfase begint, komt er weer tempo in het verhaal en vloeit het bloed weer rijkelijk. Een leuke rol is ook weggelegd voor Emile Hirsch (Into The Wild en Autopsy of Jane Doe) als politieagent.
Conclusie
Al met al is dit wel een leuke film, maar je moet er niet met al te hoge verwachtingen in gaan. Hij begint sterk om dan vervolgens rustig kabbelend naar een einde toe te drijven. Je hebt al snel door dat er iets niet helemaal in de haak is, maar tot aan het einde ben je toch nog in dubio. Er speelt geen absolute topcast in de film, maar tenenkrommend slecht is het ook niet. De film is nu te kijken op Pathe Thuis vanaf 4,99.
[yasr_overall_rating size="large"]
Wil je een Pathe Thuis-code winnen? Like onze Facebook-pagina, tag een persoon waar je de film mee wil kijken en wij kiezen een gelukkige winnaar uit.
