Recensie: The Possession (Ole Bornedal, 2012)

Twee elementen lijken tegenwoordig in een beetje spookfilm vaak terug te komen. Allereerst: ‘Verhuizen is geen goed idee’ en ten tweede ‘bezeten kinderen zijn angstaanjagend’. De meeste films in dit genre beginnen namelijk met een verhuizing. En dan blijkt er uiteindelijk in het huis iets mis te zijn, of iemand komt in aanraking met een voorwerp dat niet helemaal pluis is. Met als resultaat dat er natuurlijk allemaal enge dingen gebeuren, die niet helemaal goed aflopen.

Ook bij ‘The Possession’ kun je jezelf de vraag stellen, of we het hele verhaal niet al eens een keertje gehad hebben. Het is eveneens na ‘The Unborn’ de tweede film, die gebaseerd is op het ‘Dibbuk’ kistje. Natuurlijk heeft iedere film wel zijn eigen verhaal, maar je kunt op een gegeven moment wel duidelijke vergelijkingen trekken, kijk bijvoorbeeld naar films als ‘Sinister’ of ‘The last Excorcism’.

Een korte inhoud:

‘De onlangs gescheiden Clyde (Jeffrey Dean Morgan) merkt dat zijn jongste dochter Em (Natasha Calis) zich steeds vreemder begint te gedragen na de aanschaf van een antiek houten kistje op een rommelmarkt

Wanneer het gedrag van zijn dochter steeds zorgelijker begint te worden, besluit Clyde op onderzoek uit te gaan. Hij ontdekt dat het kistje is gebouwd om ‘een dibbuk’ in te bewaren, een kwade geest die bij het openen bezit neemt van zijn eigenaar. Samen met zijn ex-vrouw (Kyra Sedgwick) raakt hij verwikkeld in een donkere en levensbedreigende situatie. Een race tegen de klok volgt om het leven van Hannah te redden.’

‘The Possesion’ is gebaseerd op een waar gebeurd verhaal. Het ‘Dibbuk’ kistje is een antiek houten doosje, die gebouwd is om een geest in gevangen te nemen. Zodra iemand het kistje open maakt, komt de geest vrij en neemt bezit van de eigenaar van het kistje. Dit kistje zou echt bestaan en de blu-ray versie van de film bevat een documentaire, die dieper in gaat op de geschiedenis van het daadwerkelijke kistje. Alhoewel de korte documentaire best interessant is om te zien, kun je jezelf afvragen, in hoeverre iets nu daadwerkelijk waar gebeurd is. Of wordt het puur gebruikt om een extra spanningselement aan de film toe te voegen?

In ‘the Possession’ staan eigenlijk twee verhaallijnen tegenover elkaar. Aan de ene kant Em, die bezeten raakt door de geest in het Dibbukkistje. Aan de andere kant de scheiding en alle problemen, die dat met zich mee brengt. De kinderen pendelen heen en weer tussen vader en moeder, wat de nodige spanningen veroorzaakt. En wanneer Em zich vreemd gaat gedragen, lijkt het alsof Clyde het allemaal gedaan heeft. Jammer is hierbij, dat dit gezinsgebeuren op sommige momenten flink de vaart uit het horrorgedeelte van de film haalt. Bij de personages van voornamelijk moeder Stephanie en de oudste dochter Hannah ontbreekt diepgang, waardoor het lastig is om als kijker je in deze personen in te leven. De spanning in de film komt weer een beetje terug, wanneer Clyde contact zoekt met een Joods gemeenschap om meer informatie over het kistje te krijgen. Waarna de race tegen de klok begint om de geest uit Em te krijgen.

Aan de andere kant zijn de acteerprestaties goed en vooral de karakters van de bezeten Em (Calis) en Clyde (Morgan) worden overtuigend neergezet. Calis weet gemakkelijk te schakelen tussen kwetsbaar jong meisje en angstaanjagende demon. In haar heldere momenten is ze duidelijk bang voor de vreemde dingen die haar overkomen en dit brengt de kijker het kippenvel op de armen. En als bezeten meisje doet ze met haar enge blikken niet onder voor die enge Japanse meisjes uit ‘The Grudge’. De speciale effecten zijn hier indrukwekkend, waaronder een hand, die uit Em’s keel komt gekropen. Op dat moment is de film echt eng, en kan je niet anders dan aan de buis gekluisterd blijven zitten. Hier draagt de Blu-ray met zijn gedetailleerdheid extra aan bij. Wel is het uiteindelijke verhaal niet erg origineel en loopt het van tijd tot tijd het gevaar om in clichés te vervallen.  Denk hierbij aan ronddraaiende lichamen en dergelijke.

http://www.youtube.com/watch?v=0gBeG31fX40

Concluderend is ‘The Possession’ een heel wisselende film. Aan de ene kant goede acteerprestaties en overtuigende enge elementen. Aan de andere kant is het verhaal niet erg origineel en blijven sommige personages wat vlak. De extra documentaire op de blu-ray is interessant, maar vrij kort. Juist bij zo’n film als ‘The Possession’ is het leuk om meer achtergrondinformatie te krijgen over de film en de speciale effecten.

The Possession (Ole Bornedal, 2012)

[yasr_overall_rating size="--" postid="28276"]