Recensie: Rage (PC, Xbox360, PS3)

ID: Van Wolvenstein 3d naar Rage

In 1992 zorgde id voor een ware revolutie met Wolvenstein 3D. Een jaar later maakten ze de wereld een stukje beter met Doom. In 1996 zorgden ze voor een nieuwe revolutie met Quake. In 2007 werd Rage aangekondigd en nu, 4 jaar later, is Rage uitgekomen. Is hun nieuwste game weer een revolutie in gaming of is het 20 gigabyte aan data zonder inhoud?

De geschiedenis van id liegt er niet om, als ze een nieuwe game aankondigen dan zijn de verwachtingen hoog en het resultaat mag er zijn. Rage is geen uitzondering.

https://www.youtube.com/watch?v=UrtwJYuUI-0

Graphics

Rage draait op de nieuwste engine van id, id Tech 5. Deze engine is niet een stap verder dan de id Tech 4 engine die gebruikt is in Doom 3, het is een halve marathon verder. Grafisch is de game beter dan een mand kittens en een terrasbezoek op een zonnige dag waar je de duizendste bezoeker bent en gratis mag drinken. Er is geen gebruik gemaakt van losse textures voor elke steen, muur en stuk grond wat je ziet, er is 1 grote texture gebruikt voor de hele map en dat maakt dat alles 1 geheel lijkt te vormen. Van veraf is het gebruik van deze techniek een beter idee dan het stoppen van de opwarming van de aarde. Het enige probleem van deze megatextures is dat de textures op de muren van dichtbij nogal vaag zijn. Het is geen groot probleem, maar het haalt je soms een beetje uit de spelwereld vanwege het besef dat je toch echt een game aan het spelen bent.

De personages die je tegenkomt zijn allemaal erg goed vormgegeven en ook de voertuigen en wapens die je tegenkomt en kunt gebruiken zien er verschrikkelijk mooi uit. Al deze grafische pracht heeft wel een prijskaartje, zonder een krachtige PC met bijbehorende videokaart is het vrijwel onmogelijk om de game te spelen zoals de makers bedoeld hebben.

Gameplay

Rage is een first person shooter met rpg elementen. Het first person shooter genre is zo'n beetje uitgevonden door id, dus het is niet vreemd dat dat gedeelte van de game helemaal in orde is. De besturing reageert snel en soepel en het gebruiken van gevonden items kon niet simpeler.

Tijdens het spelen heb je meerdere voertuigen tot je beschikking, in de meeste shooters waar je ook in moet rijden voelt het voertuiggedeelte meestal alsof het op het laatste moment is toegevoegd. Gelukkig is dit bij Rage niet het geval, het besturen van de voertuigen hoort duidelijk bij de game en is een erg leuke toevoeging. Helaas zijn de missies wel erg simpel opgebouwd waardoor je meer bezig bent met van punt a naar punt b rijden dan dat je bezig bent met nuttige dingen zoals het rondlopen en headshots scoren.
Rage is niet alleen een shooter, het heeft ook een RPG-sausje meegekregen. Zo kun je je skills upgraden, maar nog belangrijker is het upgraden van je voertuigen. Gelukkig is dit RPG-sausje niet een enorm gebonden saus als mayonaise, maar meer een saladedressing met een lekker frisse smaak.
Deze combinatie van shooter en RPG is niet nieuw, maar id laat zien dat ze goed begrijpen hoe een singeplayer campaign in elkaar moet zitten. Helaas is de singleplayer vrij kort, je wandelt in ongeveer 12 uur door de campaign en er is dan weinig reden om het nog een keer te spelen. In het begin heb je nog het idee dat je in een grote open wereld speelt en dat je vrij bent om te doen en laten wat je wil, helaas blijkt dit toch allemaal een illusie te zijn. Het is allemaal vrij lineair en dat is toch wel een gemiste kans, zeker in een game met RPG-elementen zou je tegenwoordig mogen verwachten dat je veel meer vrijheid hebt.

Multiplayer

Laten we eerlijk zijn, een shooter speel je niet voor het briljante singleplayer verhaal. Neen, lieve shotgun zwaaiende fragfanaten, een shooter spelen we om onze vrienden online het leven zuur te maken. Helaas kun je online alleen tegen elkaar vechten in voertuigen, een vreemd besluit van een ontwikkelaar die toch bekend staat om zijn shooters. Toegegeven, het is wel erg leuk om elkaar op volle snelheid te beschieten vanuit je dune buggy met steroïden, maar toch ga je de klassiekers die het genre groot gemaakt hebben missen. Is het te veel moeite om een paar deathmatch maps te maken?
Gelukkig is er wel een mogelijkheid om samen met een vriend of vriendin missies te spelen die losstaan van de singeplayer campaign. “Per ongeluk” je teamgenoot in zijn rug schieten behoort dus nog wel tot de opties.
Het multiplayer gedeelte van Rage zorgt ervoor dat je de game een stuk langer blijft spelen dan je eigenlijk zou willen. En dat is een goed iets.

Conclusie

Rage is ondanks wat kleine dingetjes weer een topgame van een ontwikkelaar die zijn sporen al heel lang geleden heeft verdiend. Met de nieuwe engine en de bijne perfecte controls is Rage een lust voor het oog en de handen. De singleplayer campaign is vrij kort, maar dat is tegenwoordig helaas bij vrijwel elke game zo. Het gebrek aan deathmatch in de multiplayer is erg jammer, maar dat neemt niet weg dat de multiplayer erg geslaagd is.

Rage krijgt een welverdiende 4 sterren. Laat de DLC maar komen.
Gespeeld op PC. Ook beschikbaar voor PS3 en Xbox360.

[yasr_overall_rating size="--" postid="16972"]