Imagine ‘19 - Abrakadabra (Luciano en Nicolás Onetti, 2018)
‘Abrakadabra’ is een film die je veertig jaar geleden had kunnen vertonen en niemand zou het jaren tijdsverschil opgemerkt hebben. Een knap staaltje imitatie en lofzang waar veel plezier aan te beleven valt.
Het Imagine Film Festival 2019 is begonnen, de eerste films zijn op de grote doek van het Eye Amsterdam vertoond. Michel Bonset van De Nachtvlinders is erbij en doet verslag: Abrakadabra van Luciano en Nicolás Onetti.
Nog steeds onder invloed van een trauma uit zijn jeugd, probeert een aan lager wal geraakte goochelaar zijn carrière nieuw leven in te blazen. Een aantal bloederige moorden gebaseerd op zijn goocheltrucs drijft de goochelaar steeds verder in het nauw.
‘Turijn, 1951’, leest de begintitel, maar net als in de goocheltrucs van de protagonist is niets zoals het lijkt. Deze bijna perfecte imitatie van een Italiaanse giallo is volledig gedraaid in Argentinië. Alles ademt de sfeer van de zo specifieke, vooral in Italië gedraaide thriller uit de jaren zeventig. Slechte nasynchronisatie en geluidseffecten, sprankelde soundtrack, gemaskerde moordenaar met een voorkeur voor theatrale, bloederige moordpartijen, ja zelfs een script met idiote gaten in de logica.
Het Vlaamse filmersduo Hélène Cattet en Bruno Forzani maakten met hun ‘Amer’ en ‘L’étrange couleur des larmes de ton corps’ ook al odes aan dit populaire subgenre in de horror, maar hun films draaien vooral om de overstylering en deconstructie van het genre. ‘Abrakadabra’ is echter een film die je veertig jaar geleden had kunnen vertonen en niemand zou het jaren tijdsverschil opgemerkt hebben. Een knap staaltje imitatie en lofzang waar veel plezier aan te beleven valt.
[yasr_overall_rating size="--" postid="83628"]
Meer over: Horrorfilms, Imagine Fantastic Film Festival, Recensies