Recensie: Haunt (Scott Beck, Bryan Woods, 2019)

Een groepje jongeren komt op Halloween terecht in een ‘extreme’ spookhuis en hebben daar een extreem snel uit de hand lopende nacht. ‘Haunt’ wint een bloederige pluim voor het neerzetten van een vermakelijke en spannende horrorachtbaan.

Recensie: It Chapter Two (Andy Muschietti, 2019)

Zevenentwintig jaar nadat een groep jonge kinderen een eeuwenoud kwaad in de vorm van Pennywise de clown versloeg in de riolen van Derry, worden zij gedwongen terug te keren om hun belofte, terug te komen als het gevaar ooit weer de kop op zou steken, waar te maken.

Recensie: In Fabric (Peter Strickland, 2018)

‘In Fabric’ volgt een aantal eigenaren van een felrode jurk, gekocht in een mysterieuze boetiek en de daarop volgende dramatische invloed die het kledingstuk heeft op hun levens. ‘In Fabric’ is een spookverhaal over een bezeten jurk. Alle beelden die je nu in je hoofd hebt, kun je direct opzij zetten, want ‘In Fabric’ is iets dat je nog nooit hebt gezien.

Recensie: Ma (Tate Taylor, 2019)

‘Ma’ is veel meer een psycho-thriller dan een horrorfilm, waarin Sue Ann, ofwel Ma, haar kelder aanbiedt waarin jongeren kunnen feesten. Maar zij is meer van plan.

Imagine ’19 – Little Monsters (Abe Forsythe, 2019)

Bloederige afslachtingen worden in de weg gezeten door een immer aanhoudende relativering, het wordt daarom nergens spannend of echt bedreigend. Little Monsters is een horrorkomedie die nergens echt horror en nergens echt grappig wordt.

Recensie: Greta (Neil Jordan, 2018)

Greta is verreweg de grootste teleurstelling van het Imagine Film Festival. Nieuweling in de grote stad Frances (Chloë Grace Moretz) vindt een handtas in de metro en brengt deze terug naar de rechtmatige eigenaar Greta (Isabelle Huppert), een innemende, maar eenzame vrouw op leeftijd. De twee sluiten vriendschap, maar deze band lijkt belangrijker voor Greta dan voor Frances.

Memory: The Origins of Alien (Alexandre O. Philippe, 2019)

In deze documentaire over de ontstaansgeschiedenis van de sciencefiction/horrorfilm ‘Alien’ wordt gekeken naar de perfecte symbiose van het gedachtengoed van de drie mannen die samen een klassieker zouden creëren: scenarist Dan O’Bannon, vormgever en kunstenaar H.R. Giger en regisseur Ridley Scott.

Imagine ’19 – Sound of my Voice (Zal Batmanglij, 2011)

Niks hippiecommune op het Amerikaanse platteland, maar ergens op de betonnen vloer van de kelder van een non-descript rijtjeshuis. Lekker samen je angsten uitbraken en geloven in het vertrek naar een betere toekomst. Sound of my Voice laat zien dat er niet veel voor nodig is om een gevolg om je heen te creëren, zolang je maar zeer charismatisch en mysterieus bent.