Michel Bonset 34 posts 21 comments

Na ‘The Wave’ lijkt ‘The Quake’ de tweede opgestoken Noorse middelvinger naar Hollywood: als jullie denken dat jullie het alleenrecht hebben op spectaculaire rampenfilms, think again.

Gaspar Noé braakt een niet aflatende bittere, veel gekleurde, met zware basdreunen ondersteunde, straal kots in je ogen en oren; warm, plakkerig, ongemakkelijk en je ruikt het nog de hele dag.

‘The Possession of Hannah Grace’ trekt volle zalen in Nederland. De Nacxhtvlinders-redacteur Michel Bonset sprak met regisseur Diederik van Rooijen over zijn eerste Amerikaanse speelfilm.

‘The Possession of Hannah Grace’ is een geslaagde één plek, één nacht, één echte hoofdrolspeelster film vol creatief gebruik van geluid en licht, maar wordt uiteindelijk in de weg gezeten door een weinig verrassend verhaal.

Voor hen die er niet voor terugdeinzen zich over te geven en zich tweeënhalf uur durven laten beheksen, zal ‘Suspiria’ een onvergetelijke en emotionele ervaring zijn.

‘Overlord’ is een nazomer popcornfilm. Hij dendert voorbij als een Sherman tank en als alle kogels, granaten en slijmerige creaturen zijn uitgeraasd, kun je alleen maar stompzinnig grijnzen om zoveel vermakelijke onzin.

No man is an island.

Walibi Halloween Fright Night on Steroids

Annabelle, het wordt niets zonder jou, Annabelle…

The Night He Played in Utrecht!

Fictie of Nonfictie?

Black as sin

Meh...galodon

‘The House with a Clock in its Walls’ is een familie-horrorfilm die zich voornamelijk richt op de pre-tiener, net zoals ‘Goosebumps’ daarvoor deed. Beide films met ‘enge’ horror iconografie: vleermuizen, monsters, geesten.

Reli-horror onder het kopje: hoe strenger, hoe enger.

‘Wraak is een gerecht dat beste koud wordt geserveerd’.

‘Peppermint’ is een goed gedraaide, gladde wraakthriller die niets nieuws vertelt.

‘The Meg’ is een popcornfilm... Wie verwacht met opgetrokken benen op het puntje van zijn stoel te zitten, met bibberlipjes en dichtgeknepen oogleden verwacht teveel van ‘The Meg’.

Na een verwoestende epidemie is 98% van de kinderen omgekomen. De overgebleven 2% kinderen krijgen op mysterieuze wijze ‘speciale krachten’. ‘The Darkest Minds’ is weliswaar een capabele film waar de technische aspecten prima zijn, maar waar het verhaal geen enkel origineel idee bevat.

Hereditary is een film over zware thema’s als rouw, verdriet, pijn en verlies, maar het is verpakt in een volkomen unieke film, die je in een angstaanjagende achtbaan van emoties doet stappen, zonder uitzicht op een einde.

Ook dit jaar had het Imagine Festival een aantal programma’s met korte films. Hieronder volgen korte recensies van de korte horrorfilms in het horrorblok. Birthday (Alberto Viavattene, 2017) Een naargeestige blik in het ‘bejaardenhuis from hell’, een plek waar oude vrouwtjes van verveling zichzelf bloedende plekken slaan tegen de muur en waar de verpleging meer van de voorgeschreven medicijnen slikt, dan de oudjes. Eén iets te gretige verzorgster krijgt een koekje van eigen deeg. Nachtmerrie droomachtige beelden en een…

Veel films vallen als een kaartenhuis in elkaar op het moment dat je de gimmick doorhebt, maar gelukkig dient in Four Hands de vondst het verhaal, waardoor het plot nog steeds spannend blijft

Incident in a Ghost Land smaakt als een zure oprisping, een echo van ‘torture porn’ van toen dat nog shockerend was, maar meer dan competent gemaakt ‘bruut meisjes pesten’ is het niet.

De films van Hélène Cattet en Bruno Forzani zijn een ware ervaring. Een waterval aan kleur en geluid, meer arthouse dan exploitatie, zonder vernieuwend verhaal maar met adembenemende beelden in een compleet originele stijl.