Michel Bonset 72 posts 25 comments

Bloederige afslachtingen worden in de weg gezeten door een immer aanhoudende relativering, het wordt daarom nergens spannend of echt bedreigend. Little Monsters is een horrorkomedie die nergens echt horror en nergens echt grappig wordt.

School’s Out is een psychologische thriller die zeer relevant is voor de tijd waarin wij leven en daarmee een boodschap meedraagt zonder belerend te zijn.

Greta is verreweg de grootste teleurstelling van het Imagine Film Festival. Nieuweling in de grote stad Frances (Chloë Grace Moretz) vindt een handtas in de metro en brengt deze terug naar de rechtmatige eigenaar Greta (Isabelle Huppert), een innemende, maar eenzame vrouw op leeftijd. De twee sluiten vriendschap, maar deze band lijkt belangrijker voor Greta dan voor Frances.

In deze documentaire over de ontstaansgeschiedenis van de sciencefiction/horrorfilm ‘Alien’ wordt gekeken naar de perfecte symbiose van het gedachtengoed van de drie mannen die samen een klassieker zouden creëren: scenarist Dan O’Bannon, vormgever en kunstenaar H.R. Giger en regisseur Ridley Scott.

Dachra is de eerste horrorfilm uit Tunesië en voor een eerste poging is het helemaal geen slecht begin.

The Rusalka is klein, regisseur Perry Blackshear gebruikte spaargeld van de inkomsten van zijn vorige film They Look like People.  Minimaal maar heel intiem en één van de lichtpuntjes van het Imagine Film Festival 2019.

'I Trapped the Devil' leunt heel erg op spanning en suspense en gaat niet voor goedkope schrikeffecten of ingewikkelde plottwists

Domestik behoort tot de meer shockerende body-horrorfilms van de laatste jaren en doet denken aan het vroege werk van David Cronenberg met de koude stilering van Michael Haneke.

‘Abrakadabra’ is een film die je veertig jaar geleden had kunnen vertonen en niemand zou het jaren tijdsverschil opgemerkt hebben. Een knap staaltje imitatie en lofzang waar veel plezier aan te beleven valt.

In Blue Velvet onderzoekt Lynch voor het eerst de thema’s die in veel van zijn latere werk terug zouden komen: Geweld, seksueel of anderszins gepaard met genot, de constante dreiging van onderdrukte, op uitbarsten staande spanningen en de soms gitzwarte humor.

‘The Father’s Shadow’ is een zogenaamde ‘slowburn’-film: het tempo is kalm, zonder bombastische schokeffecten en met de nadruk op onderlinge karakterconflicten. Wie het geduld op kan brengen om zich aan de film over te geven, wordt beloond met een prachtig, klein, donker sprookje.

Niks hippiecommune op het Amerikaanse platteland, maar ergens op de betonnen vloer van de kelder van een non-descript rijtjeshuis. Lekker samen je angsten uitbraken en geloven in het vertrek naar een betere toekomst. Sound of my Voice laat zien dat er niet veel voor nodig is om een gevolg om je heen te creëren, zolang je maar zeer charismatisch en mysterieus bent.

Number 37 van Nosipho Dumisa is te zien tijden het Imagine Festival. Een thriller zonder enig fantastiek element over de kleine crimineel Randal heeft een ‘snel-rijk’ plannetje.

‘Gunga Din’ is te zien in het ‘Let’s talk about Sects’ programma van het Imagine Film Festival tijdens ‘De keuze van Koolhoven’

De laatste film van het Imagine Film Festival 2019: Freaks van Zach Lipovsky & Adam B. Stein. Freaks werkt het beste en heeft de leukste verrassingen in petto als je er zo onbevangen mogelijk naar toe gaat.

Prospect is een ruimtewestern, een variatie op de Gold Rush rond 1850 waarbij iedereen erop uit trok met een ezel en een pikhouweel om goud te gaan zoeken in het zuidwesten van Amerika.

Await Further Instructions is een bescheiden sciencefictionfilm, gemaakt met een klein budget. Heel lang heeft de film iets weg van een aflevering The Twilight Zone of Black Mirror.

Monstrum is een monsterfilm, maar met een aantal schitterende martial arts scenes, een dikke dot familie sentiment en flink wat komedie van het kaliber ‘pas op voor die monsterdrol’. Te zien op het Imagine Film Festival 2019.

Behalve realistische effecten, heeft de film ‘Maniac’ een bedompte, zuur zweterige sfeer die op je keel slaat en smaakt naar geronnen bloed. ‘Maniac’ is claustrofobisch en relativeert de bloederige wandaden nergens.

In ‘Eyes of a Stranger’ ontbreekt die motivatie volkomen. Jane vermoedt dat haar buurman een seriemoordenaar is en alsof de duivel er mee speelt, dat blijkt ook zo te zijn.

Vijf, met een camper door de bossen rondtrekkende, twintigers komen oog in oog te staan met een nietsontziende bijlmoordenaar. Dit uitgangspunt is verre van origineel, sterker nog het is het begin van menig slasher. Toch is ‘Just Before Dawn’ een film die boven het bloederige maaivlak uitsteekt.

Bijna niemand vond in 1980 de introductie van Jason Voorhees de moeite waard, maar na handenvol sequels, crossovers, remakes en een instant herkenbare, iconische slechterik moeten we toch constateren dat de originele ‘Friday the 13th’ misschien een verre van perfecte film is, maar zijn invloed op de popcultuur is imposant te noemen.

‘Maniac Cop’ is een cult-klassieker die twee sequels opleverde en een hele sloot video B-acteurs laat opdraven. Het is vooral een hele vlot lopende actiefilm vol vindingrijke scenes en spectaculaire stunts.

De jaren ’80… Shit haar, shit kleding en veel shit muziek, maar wel iedere week minstens één nieuwe slasher op de plank bij de videotheek. De formule is bijna wiskundig: geile stonede tieners + misvormde maniak X creatieve en bloederige moordpartijen = ontzettend veel plezier.