Liever geen advertenties en wel horrornieuws steunen? Upgrade hier!

Recensie: Het Duistere Pact van Rianne Lampers

Rianne Lampers heeft met ‘Het Duistere Pact’ een geslaagd horrorverhaal geschreven, dat zeker de moeite van het lezen waard is.

Recensie: Het Duistere Pact van Rianne Lampers

‘Het Duistere Pact’ is het eerste deel van een serie genaamd “Kronieken van de Nieuwe tijd”, geschreven  door Rianne Lampers. Een verrassend boek, dat zich het best laat omschrijven als ‘duivelse horror’, zowel letterlijk als figuurlijk. Zoals Lampers zelf op haar website zegt: ‘Ik schrijf om te leven en leef om te schrijven’. Deze zegswijze is zeker terug te vinden in de manier waarop ze haar verhaal vertelt in haar boeken. ‘Het Duistere Pact’ heeft inmiddels ook een vervolg, namelijk ‘Vooravond van Armageddon’. Maar daarover in een later artikel meer.

De zestienjarige Monique is blij verrast als ze van haar oma een negentiende-eeuwse robe cadeau krijgt. Samen met de bijpassende sieraden - oorbellen en een ketting, ieder met een traan van zwart obsidiaan - past de jurk perfect bij haar gothic-image. Maar de blijdschap is van korte duur. Ongeluk stapelt zich op en het leven van de puber verandert ingrijpend.  Wie is Eloise? Welk onheilspellend proces is in 2006 in gang gezet? En welk duister pact verbindt Monique en Eloise met elkaar? Eén ding staat vast: het proces is onomkeerbaar...

CoverBoekHetDuisterePact

Monique is een rebelse puber, die zich onbegrepen voelt door haar omgeving. Ze heeft jong haar vader verloren en kan niet goed opschieten met Theo, de huidige vriend van haar moeder. Om hiermee om te gaan hult ze zich in gothic kleding, luistert duistere muziek en houdt iedereen met pinnige opmerkingen op afstand. Wel heeft ze een goede band met haar oma, die tragisch genoeg aan het dementeren is. Op een dag gaat ze met haar moeder op visite bij oma en schenkt oma haar een robe en sieraden. Deze geven Monique een vreemde kracht waardoor ze anderen kan weerstaan en eens goed op hun plek kan zetten. Ze komt erachter dat de robe eigendom is geweest van een voorouder genaamd Eloise. Zij is in 1909 op vreemde wijze verdwenen. Onderzoek naar Eloise en het huis waarin ze heeft gewoond, leiden tot een openbaring van een familiegeschiedenis die misschien beter verborgen had kunnen blijven. Dit brengt Monique en Theo wel dichter bij elkaar, maar is dit voldoende om het kwaad te weerstaan?

Het verhaal begint als een Young Adult met een onbegrepen tiener die rebelleert tegen de wereld. Dit verandert wanneer Monique in aanraking komt met de robe, wat leidt tot akelige gebeurtenissen en herinneringen. Vooral de herinneringen van Eloise tonen aan, dat dit boek zeker niet voor tere zieltjes geschreven is. Uitgebreide beschrijvingen laten weinig aan de verbeelding over. Interessant in het boek, is de wisselwerking tussen Eloise en Monique en de intrigerende familiegeschiedenis die zich ontvouwt, naarmate het boek vordert. Juist omdat de link naar vroegere tijden zo uitgebreid wordt beschreven, maakt het verhaal interessant. Afschuw, medelijden en een huiveringwekkend gevoel wisselen elkaar af, wanneer je langzamerhand steeds meer te weten komt over Eloise. Hierdoor ga je als lezer steeds beter begrijpen, waarom deze geschiedenis zo belangrijk is voor de problemen waarin Monique zich bevindt.

De personages zijn interessant en worden dermate verdiept, dat ze voor de lezer tot leven komen. Ook maken diverse personages een geloofwaardige ontwikkeling door, waardoor je als lezer de personages juist meer of minder gaat waarderen. Het verhaal is vlot en zeer beeldend geschreven. Je kunt je helemaal voorstellen dat zoiets kan gebeuren, met alle gevoelens die hierbij komen kijken. Naarmate je verder in het verhaal komt, wordt de spanning steeds verder opgebouwd. Onverwachte gebeurtenissen en ontwikkelingen dragen hier aan bij. Het einde van het verhaal is een typisch horroreinde, waarbij je als lezer met veel vragen blijft zitten. Wel biedt dit einde ruimte voor een vervolg, die al door Lampers geschreven is. Het thema ‘duivel’ en alles wat daarbij komt kijken is niet erg origineel. Maar Lampers weet het op zo’n interessante manier te brengen, dat een goed en interessant horrorverhaal een feit is. Ten slotte is het erg leuk hoe Lampers songteksten van duistere liedjes verweeft met het verhaal en de betekenis die dit heeft voor de hoofdpersonen. Dit geeft een extra dimensie aan het verhaal.

Conclusie: Lampers heeft met ‘Het Duistere Pact’ een geslaagd horrorverhaal geschreven, dat zeker de moeite van het lezen waard is. Het maakt je als lezer nieuwsgierig naar het vervolg. Laat je zeker niet misleiden, door de dikte van het boek. Het is een dun boekje, maar doordat de letters klein zijn, staat er veel te lezen in. En zoals Lampers zelf zou zeggen: ‘Als je horror wilt schrijven, is kennis van het kwaad onontbeerlijk.’ ‘Het duistere Pact’ staat garant voor een vele momenten van horrorplezier.

‘Het duistere Pact’ is het derde boek van Rianne Lampers, maar het eerste boek dat verschijnt bij Celtica Publishing. Helaas is het boek maar in enkele boekhandels te krijgen, maar hopelijk worden dat in de toekomst meer. Wel is het boek te bestellen via diverse websites.

Beoordeling: vier sterren

Liever geen advertenties en wel horrornieuws steunen? Upgrade hier!