Een van de films die dit jaar te zien is in de competitie van Cannes is ‘Tale of Tales’ (ook wel Il Racconto dei Racconti) van de Italiaanse regisseur Matteo Garrone (The Embalmer, Gomorrah, Reality). De inspiratie voor de film zijn de sprookjes van Giambattista Basile, deze schrijver leefde van 1575 tot 1632 en schreef sprookjes als De Gelaarsde Kat, Sneeuwwitje en Assepoester. Hoewel Tale of Tales niet echt horror is, bevat het wel de nodige horrorelementen, niet zo raar, want sprookjes waren de horror van vroeger. De horrorelementen waren moraliserend bedoeld en ouders gebruikten ze graag om hun kinderen op het rechte pad te houden. Voor Tale of Tales heeft Garrone een aantal sprookjes gecombineerd zodat ze één verhaal vormen. In de losse verhaallijnen zie je oa de koning (John C Reilly) die een zeemonster doodt zodat zijn vrouw (Salma Hayek) eindelijk kinderen kan krijgen. Een andere koning (Vincent Cassel) valt voor de charmes van een mysterieuze dame, een dame die er vervolgens alles voor doet om bij hem in de smaak te vallen. En dan heb je de koning (Toby Jones) die vriendschap sluit met een vlo, omdat zijn dochter Viola (Bebe Cave) van huwbare leeftijd is en weldra het huis zal verlaten. Het resultaat is een prachtige film met sfeervolle beelden, mooie cinematografie en prachtige kostuums van Massimo Cantini Parrini. Het is geen snelle film en het heeft geen Hollywood-verhaallijn, maar het heeft wel monsters, special effects en hier en daar ‘gore’. Ik vind het een aanrader, maar kan me goed voorstellen dat niet iedereen hierop zit te wachten.
Tijdens de persconferentie vertelden regisseur en cast over de totstandkoming van de film, wat hier en daar voor hilarische momenten zorgde, mede dankzij Salma Hayek. De actrice speelt de rol van een koningin die vreselijk verlangt naar een kind. Ze kon zich goed in de rol verplaatsen, ze herkende de obsessie van iets heel graag willen en de liefde van een moeder voor een kind. De rol was fysiek en emotioneel wel zwaar, regisseur Garrone kon nogal wispelturig zijn en het was altijd moeilijk om te raden wat er in zijn hoofd om ging. Ook had Garrone vaak spontane ingevingen, zoals bijvoorbeeld die keer dat hij aan het eind van een draaidag toch graag nog even een scene wilde doen vanwege het prachtige licht. Hayek mocht zich dan weer in een van de loodzware kostuums hijsen. Toch kon ze Garrone’s unieke stijl van regisseren wel waarderen, hij drukt zijn stempel op de film en is een echte ‘method director’.
Als John C Reilly gevraagd wordt of het moeilijk was zich in te leven in zijn personage, grapt hij “Ik ben een heel romantisch mens en ik zou graag denken dat ik ook een zeedraak kan doden voor mijn liefste.” De uiteindelijke drijfveer om in de film te acteren was simpelweg het feit dat het in Italië werd gefilmd. Hij vond Garrone erg moedig en instinctief, als iets niet goed voelde dan veranderde hij het tot het wel goed voelde. Ook de informele werkwijze, bijvoorbeeld de spontane manier waarop besloten werd te dineren, sprak hem erg aan.
Toby Jones was erg onder de indruk van de vrijheid die er was om te improviseren. Hoewel hij niet echt het type is om vriendschap te sluiten met een vlo, herkende hij de angst om iemand te verliezen en de gekke dingen die men dan doet. Hij vond het bijzonder hoe ‘druk bevolkt’ de film was, hij vergeleek het met de sfeer van een kroeg op een voetbalavond.
De 17-jarige Bebe Cave, die op een komische en bewonderenswaardige wijze de rol van prinses Viola speelt, was erg blij met de creatieve vrijheid die ze kreeg. Daardoor had ze echt het idee dat ze wat bijdroeg aan de film. Ze kon zich goed inleven in haar rol omdat haar personage (tot op zekere hoogte) met dezelfde issues kampt als de tieners van vandaag de dag.
Voor Matteo Garrone, die dol is op sprookjes, was Tale of Tales een spannend project. Zijn films kennen veel diversiteit, dus dat was het probleem niet, maar het was wel zijn eerste Engelstalige film en ook nog eens van een omvang die gerust ambitieus te noemen is. Toch hielp de bijzondere cast hem om van deze film een geslaagde productie te maken.