Recensie: Contagion (Steven Soderbergh, 2011)

Ken je ze nog? Die rampenfilms van vroeger? Films als Airport (1970), The Poseidon Adventure (1972) en The Towering Inferno (1974). Het leuke aan die films was, dat er altijd veel sterren aan meededen, maar dat hun sterrenstatus geen garantie was dat hun personage de film zou overleven. Met Contagion is het net zo; Matt Damon, Gwyneth Paltrow, Laurence Fishburne, Kate Winslet, Jude Law en Marion Cotillard hebben zich deze keer opgeofferd voor een fors portie ellende.

Anders dan Airport, The Poseidon Adventure en The Towering Inferno gaat Contagion niet over een crashend vliegtuig, een zinkend schip of een brandende wolkenkrabber. De bron van ellende in Contagion is 'slechts' een klein virus, desalniettemin is de bodycount in Contagion vele malen hoger dan die van de andere drie films bij elkaar.

Contagion speelt slim in op de heersende angst voor virussen zoals H1N1 en SARS, want het gevaar zit immers ook in een heel klein hoekje. Hoewel H1N1 en SARS de nodige slachtoffers hebben gemaakt, zijn ze nog redelijk in de kiem gesmoord; in Contagion verloopt het anders.

Na een reis naar Hong Kong krijgt een jonge vrouw (gespeeld door Gwyneth Paltrow) griepachtige verschijnselen, ze doet het af als een jetlag, maar dan verslechterd haar situatie en sterft ze. Er blijken over de hele wereld meerdere mensen te zijn met dezelfde symptomen en ook zij sterven. Het is onduidelijk waaraan de slachtoffers precies sterven, maar de ziekte is erg besmettelijk en verspreidt zich via de lucht en oppervlakten.

De CDC (Centers for Disease Control and Prevention) doet er alles aan om de verspreiding te beperken en een vaccin te vinden; ondertussen probeert de WHO (World Health Organization) de bron van de ziekte te achterhalen. De CDC en WHO kunnen echter niet voorkomen dat er wereldwijd miljoenen doden vallen. De sfeer wordt steeds grimmiger, de wereld ligt stil, iedereen probeert zijn eigen hachje te redden, en handhaving is er niet meer. Vindt het CDC op tijd een vaccin?

Contagion is een goede film waar de vaart lekker in zit. Het doet een beetje denken aan een zombiefilm, mét de angst voor besmetting, maar zonder de zombies. Ook neigt Contagion naar een postapocalyptische film. Het verhaal zit goed in elkaar, al schildert Contagion de wereld rooskleuriger af, dan hij in een dergelijke situatie zou zijn. Als een groot deel van de wereld geveld wordt door een dodelijk virus, de winkels gesloten worden en het vuil niet meer wordt opgehaald, dan betwijfel ik of er nog wel gas, water en elektra zullen zijn, en of je dat überhaupt zou kunnen betalen.

Het acteerwerk is goed, maar wat verwacht je ook, met al die Academy Award winnaars. Een Oscar is echter niet een garantie dat een acteur, of beter gezegd: een personage, de film overleeft en dat maakt de film wat minder voorspelbaar. De rollen zijn niet bepaald 'glamorous', vooral Gwyneth Paltrow laat zich eens van een hele andere kant zien, respect! Ook Matt Damon, die haar echtgenoot speelt, is overtuigend als pafferige huisvader. Jude Law is eveneens 'onthunkt' door hem een raar scheef tandje te geven. Naast genoemde sterren spelen er trouwens nog allerlei minder bekende internationale topacteurs mee.

Tot slot nog even een speciale vermelding voor de muziek van Cliff Martinez. De score past erg goed bij de film en geeft Contagion net dat beetje extra.

Film: Contagion (2011)
Regie: Steven Soderbergh

Waardering: 4/5 sterren
Bloody Mary proefnotitie:
"Erg smakelijk, maar niet vergeten je handen te wassen voor het eten!"

Contagion draait vanaf vandaag, 20 oktober, in de bioscoop.