Als je goed zoekt kom je erachter dat ons koude kikkerlandje een rijke bron is van allerlei volksverhalen omtrent spoken en andere bovennatuurlijke wezens. Dwaallichtjes, vuurmannen, witte wieven; de lijst gaat maar door. Het is een oneindige bron van inspiratie waarvan mijn hart ook zeker sneller gaat kloppen. Dat moet auteur Dawn Faber ook hebben gedacht. In haar boek Heideduvel duiken we het afgelegen heidelandschap van Brabant in.
De opzet van het boek is redelijk simpel, maar wel effectief. Geschreven in de eerste persoon volgen we hoofdpersonage Dagmar. Dagmar woont samen met haar pasgeboren dochtertje Sterre en man Thomas in een afgelegen heidegebied in Brabant tegen de Belgische grens. Als Thomas op zakenreis moet naar Dubai blijven Dagmar en Sterre noodgedwongen alleen achter. Het is op dat moment dat Dagmar te maken krijgt met een vreemde gedaante die haar en haar kind s ’nachts belaagt.
Faber draait er al vanaf het begin weinig omheen en er is weinig inleiding nodig voordat het balletje spreekwoordelijk gezien gaat rollen. Vanaf de eerste pagina grijpt Heideduvel je vast en sleept het boek je mee. Ik moet zeggen dat de eerste persoon in dit verhaal heel erg goed werkt. We zitten diep in het hoofd van Dagmar en voelen daarmee heel erg de spanning, hulpeloosheid en angst die ze doorgaat. Ze is moederziel alleen in huis, en iets is daarbuiten. Iets dat mogelijk iets van haar kind wil. Gedurende de eerste helft van het boek gaan we als lezer samen met Dagmar op zoek naar antwoorden terwijl de ene na de andere zenuwslopende gebeurtenis plaatsvind. Ongeveer op driekwart van het boek racet het verhaal opeens een heel andere kant uit. Hier wil ik voor de toekomstige lezers niet heel veel over kwijt vanwege voor de hand liggende redenen. Deze nieuwe weg die ingeslagen wordt is bijzonder inventief, maar persoonlijk was ik er niet de grootste fan van.
Het personage Dagmar is heel goed uitgeschreven. Faber gaat in op haar kwetsbaarheid en soms moeilijke momenten die ervaart door haar depressie en een angststoornis. Dit geeft een extra laag aan het personage en krijgen we een band met haar. Omdat we haar op de voet volgen en eigenlijk alles vanuit haar perspectief zien leren we haar persoonlijkheid dus heel goed kennen. Hier komt dan ook een puntje van kritiek naar boven. Omdat we alles vanuit Dagmar’s perspectief meemaken en ze voor het grootste gedeelte alleen is, is er maar weinig sprake van dialoog met andere personages. Enkele andere belangrijke personages uit het boek worden in mijn mening daardoor net niet genoeg aan het woord gelaten om ook hun beter te leren kennen en te begrijpen. De dialogen komen hiermee soms een beetje plat over. Het is niet slecht geschreven, maar de interactie is gewoon erg gelimiteerd.
Een enkel ander puntje van kritiek voor mij was het gebruik van Engelse benamingen waar het niet echt nodig was. Vooral bij niche termen zoals bijvoorbeeld ‘orbs’ is het voor Nederlandse lezers wellicht makkelijker om gewoon een vertaling te gebruiken. Daarmee vond ik het gebruik van contemporaine termen zoals Pokémon Go en Discord ook een beetje jammer. Bij zulke dingen krijg ik altijd het gevoel dat er een houdbaarheidsdatum op het werk zit. Een tijdperk neerzetten is natuurlijk prima, maar technologie bijvoorbeeld verandert zo snel dat je beter af bent met wat vagere termen. Je wil niet dat mensen over tien jaar je boek lezen en denken: ‘Wat is Discord?’ Een ‘internetforum’ is bijvoorbeeld een term wat wel bijblijft. Enfin, het is maar een minimaal puntje en het neemt gelukkig niet weg van het verhaal.
Heideduvel is een meeslepende novelle die je meeneemt in de wereld van Nederlandse mythes en sagen. Bovendien neemt het je ook mee naar de duistere gedachten van een vrouw die in strijd is met haar zelf, met de mensen die haar niet geloven en uiteraard met een onverklaarbare entiteit die altijd in de buurt is. Ijzingwekkend en zenuwslopend. Heideduvel is zeker een aanrader om in het komende najaar jezelf in te verliezen als het buiten koud, donker en guur is.
Heideduvel ligt vanaf vandaag in de (digitale) schappen. Wil je een voorproefje? De eerste twee hoofdstukken zijn te lezen op de site van uitgever Celtica Publishing.
