Recensie: Insidious - Chapter 3 (Leigh Whannell, 2015)

De zeventien jarige Quinn Brenner kan het verlies van haar moeder maar niet accepteren. Ze denkt dat zij nog in contact staat met haar en roept de hulp in van medium Elise uit de eerste twee Insidious delen. Elise heeft na een eerder bezoek aan "The Further" zich teruggetrokken in haar huis. Het bezoek aan "The Further" heeft haar geen goed gedaan en zij vreest voor haar eigen veiligheid. Toch laat zij zich door Quinn overhalen en samen proberen zij contact op te nemen met de overleden moeder van Quinn. Elise komt erachter dat het niet de moeder van Quinn is die contact probeert op te nemen met haar maar een kwade geest en stuurt Quinn weer heen. Wanneer de kwade geest steeds meer bezit neemt van Quinn ziet Elise zich toch genoodzaakt om het kwaad te confronteren ook al staat haar eigen leven nu op het spel.

Het probleem van vervolgen op succesvolle films is dat deze altijd weer zullen worden vergeleken met het origineel. Negen van de tien keer pakt dat dan ook niet goed uit. Wanneer wij kijken naar bijvoorbeeld de Saw-serie is er geen enkele van de zes vervolgen die ook maar in de buurt van deel 1 komen. Vermakelijk zijn ze misschien wel maar al snel werd het verhaal op een zijspoor gezet en de kunstige marteltuigen een gimmick.

De mensen die verantwoordelijk waren voor de succesvolle Saw-serie, regisseur James Wann en schrijver Leigh Whannell, brachten ons in 2010 uiteindelijk Insidous. Hoewel de film genoeg genre-clichés bevat wist regisseur James Wann er iets behoorlijk moois van te maken. Een tweede deel was onvermijdelijk en die kregen wij dan ook in 2013. Opnieuw bleek de combinatie Wann en Whannell bijzonder goed te werken. Hoewel de film misschien iets te veel komische elementen bevatte was deze alsnog een waardige opvolger.

Het einde van Insidious: Chapter 2 gaf ons een kijk op een eventueel vervolg. Dat vervolg moest er natuurlijk ook wel komen aangezien het tweede deel een behoorlijk succes bleek.
Toch hadden de meeste fans het hier graag bij gelaten. Herhaling valt immers op de loer en zo dacht James Wan er zelf ook over. Om niet alleen maar als 'horror-regisseur' bestempeld te worden richtte hij zijn pijlen op een ander project: Fast and the Furious 7. Schrijver Whannell kreeg met Insidious: Chapter 3 de kans om nu eens zelf op de regiestoel te zitten en, moet worden gezegd, dat deed hij voor een eerste keer niet onverdienstelijk.

Whannell heeft heel goed gekeken naar Wan's manier van regisseren en kopieert er lustig op los. Het voelt zo nu en dan alsof Wan zelf aan het werk is maar is het uiteindelijk niet. Helaas gebruikt hij veelvuldig de makkelijke 'jump-scares' hier en daar. Dat pakt nog niet eens altijd zo slecht uit maar het voelt wel een beetje 'Insidious-onwaardig'. Vervolgen, en daarmee ook prequels zoals deze, hebben sowieso al de neiging om te veel op de special effects in plaats van het verhaal te gaan hinken. Het rare is dat hoewel er vier miljoen Dollar meer besteed is aan Chapter 3 deze goedkoper lijkt te zijn geproduceerd dan deel 1. Dat heeft wellicht ook deels te maken met de casting. De eerste twee delen hadden namelijk een bijzonder sterke tweetal in de hoofdrol. Namelijk Patrick Wilson en Rose Byrne. Disney Channel-sterretje Stefanie Scott weet van Quinn een typische tiener te maken maar geeft ons niet het gevoel dat wij echt met haar moeten meeleven. Sterker nog, zij is soms ronduit irritant. Dermot Mulroney die haar vader speelt loopt er soms maar wat verdwaast bij. De man kan wel acteren zoals bleek in series als New Girl en Crisis, maar doet hier eigenlijk maar weinig goeds. Dat zal ook deels aan de onervarenheid van Whannell liggen. De diverse karakters komen soms niet goed uit de verf en hadden wellicht meer aanwijzingen nodig.

Gelukkig is daar Lin Shaye als Elise. Al in de eerdere delen bleek dat zij een van de sterkste, misschien wel DE sterkste, karakters te zijn binnen de gehele serie. Shaye heeft met haar indrukwekkende carrière geen aanwijzingen van een regisseur nodig en ook hier blijkt zij bijzonder goed te zitten in haar rol als medium. De film draait wellicht iets teveel om haar in plaats van het gezin waar zij zich om bekommert maar zij red de film met gemak in haar eentje.

Insidous: Chapter 3 is bij lange na niet zo slecht als men zou mogen verwachten, maar het gemis van regisseur James Wann is wel erg voelbaar. Whannell heeft voor een first timer het helemaal nog niet zo slecht gedaan maar voor een eventueel vervolg, die er geheid gaat komen, is het wellicht beter een meer ervaren persoon op die plek te kiezen. Het zou namelijk doodzonde zijn als de Insidious-serie eenzelfde kant zou opgaan als de Saw-serie. Minder verhaal en meer van hetzelfde.

[yasr_overall_rating null size="--"]

Insidous: Chapter 3 draait nu in de bioscoop