Interview: Corjan de Raaf over The Stone, No Soul Unturned

Gisteravond vond in Mammoth Lakes in Californië de uitreiking van het Mountain Film Festival plaats, met onder de winnaars een Nederlander. De Britse film The Stone, No Soul Unturned won daar namelijk in de categorie Beste Buitenlandse Film, de Nederlandse Corjan de Raaf maakte hiervoor de titelsong én had een kleine bijrol in deze paranormale horrorfilm. De film is geregisseerd door Philip Gardiner met producenten Nik Spencer en Warren Croyle.

Van harte gefeliciteerd met jullie award voor Beste Buitenlandse Film op het Mountain Film Festival van Californië. Hoe belandt een Brabantse musicus op het Mountain Film Festival in California?
Dank je wel! Hoe ik op een wit doek in Amerika terecht kwam? Ik had een liedje geschreven voor de Amerikaanse bestseller auteur Kathleen McGowan over één van haar boeken. Ze vond het een prachtige song en hielp me actief om hem te promoten op haar Facebook, Yahoo-group etc. Kathleen verkocht van haar eerste boek The Expected One meteen in het eerste jaar meer dan 1 miljoen exemplaren in Amerika alleen. De single The Book of Love vloog over de digitale toonbanken.

Ik kwam in contact met meer bestseller auteurs die ook wel geïnteresseerd waren in een liedje over hun boek. Eén van hen was Philip Gardiner, die zo’n beetje in hetzelfde genre schrijft als Kathleen. Hij wilde een (James) Bond-song voor zijn boek The Bond Code. Een nieuw muziekgenre was geboren, ik noem het maar Mystery Pop.

Philip bleek het schrijven als hobby te beoefenen, als dayjob produceert en regisseert hij, waaronder een aantal bekroonde documentaires en had nu zijn zinnen gezet op een speelfilm. Hij vroeg me om voor die film genaamd The Stone, No Soul Unturned een titelsong te schrijven. Hij vond de song zo goed dat hij erop stond dat ik een cameo zou doen. Dat is zoiets als dat je even ergens door het beeld loopt bij wijze van geintje. Kort voor de opnames belde hij me op dat hij me in het script had geschreven en of ik even mijn tekst uit het hoofd kon leren en wat acteerles kon nemen ergens.

The Stone is geen grote film, het is een low-budget productie in de stijl van de Britse Hammer-films. Wél was er al op voorhand een distributiecontract met Warner Bros zodat we zeker wisten dat de DVD voor het einde van dit jaar in alle Amerikaanse Walmarts en Engelse Tesco’s zou liggen. De film is inmiddels af en begonnen aan een tour langs 20 à 30 festivals van LA tot Cannes en begint de publiciteitsmachine op gang te komen.

Kun je ons vertellen waar de film over gaat en wat jou rol hierin is?
The Stone is in de woorden van de regisseur een paranormale horrorfilm. De film gaat over een groepje jongeren wat onder leiding van een Amerikaans medium bij een Engels spookhuis aankomen. Ze willen daar geesten bevrijden. De Amerikaan is een charlatan die alleen geïnteresseerd is in de meiden van de groep en die zelf niet in bovennatuurlijke zaken gelooft. Bij het landhuis (Annesley Hall – één van de bekendste spooklocaties in Engeland) ontmoeten ze mijn karakter Mark Godwin. Hij schrijft een boek over de beruchte Engelse vrijbuiter en occultist Lord Byron, die in dit huis heeft gewoond en scharrelt bij het huis rond om foto's te maken voor zijn onderzoek. Vervolgens gaat het goed mis.

https://www.youtube.com/watch?v=3E6mCOjYMew

Spoken op de set
Ik kan je vertellen dat we ook in het echt een aantal dingen hebben meegemaakt in dat huis waar mijn nekharen recht van overeind gingen. Een aantal van die zaken staat op film en kun je bekijken op youtube. Ik geloof niet in spoken, maar dat geloof wankelde ernstig toen midden in de nacht mijn iPhone uit zichzelf liedjes begon te spelen op halve snelheid. Alle camera-batterijen liepen op Annesley Hall binnen een half uur leeg, ook die normaal 3 uur meegaan. Mijn auto-alarm ging een paar keer af, de waterkoker zette zichzelf aan- en uit en ga zo maar door. Rare gewaarwordingen maar je kunt je voorstellen dat het ook wel bijdroeg aan de sfeer van de film en het uiteindelijke resultaat.

Wat ik gehoord heb aan kritiek op de film is met name dat het a weird trip is. Ik kon mijn ogen niet geloven toen ik Philip’s e-mail las dat we Best Foreign Film Award hadden gewonnen in Californië. We zijn gekozen uit meer dan 300 films. Toen hij vroeg waarom we waren gekozen werd hem verteld dat ze nog nooit zoiets hadden gezien. De film schijnt op een goeie manier weird te zijn met een unieke eigen stijl.

Heb je nu de smaak van het acteren te pakken? Of houd je het liever bij de muziek?
Het acteren is superleuk maar ik vind mezelf niet echt een acteur. Evenmin trouwens als een zanger of een songwriter. Er komt wel een vervolg. Ik ben op dit moment in Engeland voor de opnames van een nieuwe Britse horrorfilm Paranormal Haunting, the Curse of the Blue Moon Inn van dezelfde regisseur met een andere crew en cast.

Ook voor deze film mag ik de titelsong schrijven en krijg daar deze keer hulp bij van de Amerikaanse muziekproducer Warren Croyle (Culture Club, Bruce Dickinson van Iron Maiden en Guns n' Roses). Het is de bedoeling dat we een heel album maken samen dit jaar. Ik schrijf en neem op in mijn eigen studio thuis en hij produceert en mixt op afstand in zijn studio in de Sierra Nevada. Afstand maakt tegenwoordig niets meer uit. We werken heel nauw samen via Skype en wisselen via het internet de geluidsbestanden uit.

Het antwoord op je vraag is dus waarschijnlijk en hopelijk een beetje van allebei. Ik geloof heilig dat muziek, film, boeken en wat er verder nog aan media is steeds verder naar elkaar toe zullen groeien en ik wil graag meesurfen op die grote voorste golf.

Wat doe je verder naast acteren en muziek maken?
Muziek maken en acteren is gewoon mijn hobby. In het dagelijks leven ben ik de papa van 2 hele lieve kinderen en partner bij een adviesbureau. Mijn gezin en mijn werk bezetten stevig de eerste en tweede plaats op mijn lijstje levensprioriteiten. Wat ik er vervolgens bij doe als hobby in muziek en nu film geeft me balans en een manier om met mijn talenten te woekeren. Je moet daarbij altijd realistisch blijven. Als je geen grote ster bent is er met muziek geen droog brood te verdienen.

Ik klaag niet hoor, ik verkoop voor een Nederlandse artiest behoorlijk wat songs over de hele wereld. Tegenwoordig heb je daar ook niemand meer bij nodig om je te helpen. Toch komen de opbrengsten bij lange na niet in de buurt van wat je nodig hebt om bijvoorbeeld een gemiddeld huis te huren in Nederland. Voor het geld hoef je dus geen muzikant (of acteur) te worden. Ik doe dit omdat ik mijn verhaal wil vertellen. Ik wil mensen meenemen op mijn reis en ervaringen met hen opdoen. Inzichten delen, emoties ondergaan. Een direct gevolg van mijn keuzes is dat ik in principe niet optreed.

Een leuke spin-off van mijn werk voor The Stone is dat ik een column krijg in een nieuwe Amerikaans magazine wat vanaf deze zomer in alle Amerikaanse en Engelse winkels ligt. Ik mag daarin vertellen over mijn ervaringen op het raakvlak van muziek, film, boeken en internet.

We gaan even terug naar Nederland, erg bekend ben je hier nog niet. Kunnen we je muziek en acteerwerk in The Stone binnenkort ook in Nederland bewonderen, bijvoorbeeld op het Imagine AFFF?

Ik wil niet echt bekender worden dan ik ben geloof ik. Ik vind het wel mooi zo. Tegelijkertijd ben ik nog lang niet uitgespeeld. We staan pas aan het begin van wat je met social media kunt doen en daar wil ik wel graag bij zijn. 75% van de bezoekers van mijn website komt via Twitter waar meer dan 40.000 mensen mijn avonturen volgen. Ik wil alle vragen kunnen blijven beantwoorden en moet er dus niet aan denken dat het er twee keer zoveel zouden worden.

Ik denk niet dat The Stone in Nederland in de bioscoop komt tenzij we nog meer prijzen gaan winnen. Op enig moment zal hij wel op DVD te verkrijgen zijn. In augustus wordt de DVD officieel gepresenteerd op een heel groot evenement in San Diego, waarna hij in alle Amerikaanse en Engelse media-winkels te krijgen zal zijn en via internet over de gehele wereld. Het zou kunnen dat hij ook in Nederland in de winkels komt te liggen maar zeker weten doe ik het niet. De film is niet ingestuurd voor Imagine voor zover ik weet. Die lijstjes zijn allemaal in Amerika gemaakt en van daaruit gezien is Nederland helaas maar een klein landje. Mijn single Haunting me Down, de titelsong komt tegelijkertijd met de film uit. Daar kijk ik enorm naar uit want die song en de fantastische videoclip liggen al 7 maanden op de plank.

Bedankt voor het interview, Corjan en succes met het volgende project!
Jullie bedankt! Geloof in jezelf en doe waar je happy van wordt. Ik bied jullie mijn Mystery Pop album aan voor 1 dollar, gebruik Discount Code ‘nachtvlinders’. Geniet ervan en blijf griezelen!