Interview: Shane McKenzie, schrijver van Bingo Hell

Vanaf vandaag staan de eerste twee films uit de tweede reeks Welcome to the Blumhouse op Amazon Prime Video. Bingo Hell is daar één van, het vertelt over de wijk  Oak Springs, waar gentrificatie en bingo voor een ware hel zorgen. De recensie lees je hier. Ik sprak afgelopen week met schrijver Shane McKenzie over hoe hij op dit bizarre idee is gekomen.

Een horrorfilm over over bingo? Wat heeft je geïnspireerd?

Ik krijg veel inspiratie door de familie van mijn vrouw, dit zijn allen bijzondere types. Maar ook door terug te kijken naar wat oudere generaties voor ons hebben gedaan.
De bingo komt door mijn schoonmoeder, een wat oudere Mexicaanse vrouw. We hadden een verjaardagsfeest voor haar georganiseerd met familie van over ver en halverwege ging ze weg om bingo te gaan spelen, haar eigen verjaardag! Ze neemt het heel serieus, het is bijna haar religie. Dus ik besloot om een keer mee te gaan en te ervaring wat het nu precies is. Al deze mensen nemen het behoorlijk serieus naast de bingokaarten liggen er allerlei geluksmedaillons op tafel. En als ik een grapje maakt keken ze mij allemaal vuil aan. Dit was het moment dat ik besloot om er een horrorfilm over te maken.

En waar komen de hipsters vandaan?

Why do they exist? I've been asking myself that question for a long time. Hoofdzakelijk gaat het over gentrificatie. De mensen die hun hele leven in een buurt wonen en trots zijn op wat ze samen hebben opgebouwd. En dan komt daar deze buitenstaander, een moderne entiteit, die hun traditie wegdrukt, hun straatbeeld en geliefde locaties overneemt. Oftewel een groep van traditionele ouderen tegenover moderne brettelsdragende hipsters.

Hoe verliep de samenwerking met regisseuse Gigi Saul Guerrero?

Ik werk al zo'n 7 jaar samen met Gigi en ze snapt mijn schrijfsels. Zo komen deze middels haar eigen visie goed tot hun recht. Daarin heb ik geluk, het is een stuk lastiger als de filmstudio een willekeurige regisseur uitkiest. In dit geval hebben we samengewerkt aan het script. Zo was mijn idee om het verhaal vanuit het perspectief van de kinderen die verplicht mee werden gesleurd naar de bingo te vertellen. Het was Gigi die voorstelde om dit aan de passen naar het perspectief van de ouderen, een gouden idee.

Okee, dat heb je een verhaal over bingo en gentrification, hoe overtuig je een filmstudio hiermee?

Easy. Het was nu een verhaal over een oudere generatie die slachteroffer zijn van veroudering en gentrificatie en een samenleving die in de vergetelheid dreigt te raken. Door hen als hoofdpersonages neer te zetten en een oudere latino vrouw een shotgun te geven om demonische krachten te verslaan. Daarmee overtuig je toch iedereen?
Daarbij komt, door op zo'n manier deze sociale problemen aan te stippen, brengen we een boodschap voort, zonder er te zwaar op in te zetten. De studio zag dit en reageerde er positief op.

En dan de productie zelf, deze liep niet geheel vlekkeloos?

De eerste versie van het script schreef ik twee jaar geleden. Op het moment dat we met de zoveelste versie klaar waren om de productie te beginnen, begon COVID. En sinds het grootste gedeelte van de acteurs ouder is, werd dit een probleem. Ook de bingohal was één afgeloten kubus. We were like... we're screwed. Het was een uitdaging om ondanks alle beperkingen toch door te kunnen.
Maar er was nog iets. Tijdens de opnames in  New Orleans werden ze overvallen door een extreme winterstorm. Van de één op andere dag veranderde het van lekker weer tot ijskoud. Zelf zat ik in Texas en kreeg aan het einde van elke opnamedag de previews en daar zag ik plotseling van die ademwolkjes. Dus ja, je kunt wel zeggen dat de opnames een uitdaging waren.
Op het moment dat we het eindresultaat zagen, een paar weken terug, waren we eigenlijk enorm blij met het resultaat. Verschillende problemen lijken de film alleen maar beter te hebben gemaakt.

Bingo Hell is nu te zien op Amazon Prime Video.