Premutos: Lord of the Living Dead (Olaf Ittenbach, 1999)
Amibtieuzer dan eerdere films van Olaf Ittenbach en met een waanzinnig aantal gore scènes, toch is Premutos een onsamenhangende splatterfilm.
Premotus is de eerste der gevallenen engelen en heeft door de eeuwen geprobeerd terug te keren op aarde om heerser van de levenden en doden te worden. Premutos is blijkbaar nogal een prutser want al zijn pogingen zijn tot nu toe mislukt, daarom probeert hij het dit keer waarschijnlijk maar eens bij een asociaal gezin in Duitsland. De vader van Mathias (Olaf Ittenbach) vindt een oud boek en vreemd drankje in zijn tuin, uiteraard komt Mathias in aanraking met het drankje en veranderd in een monster die een legertje zombies oproept. En juist nu zijn vader zijn verjaardagsfeestje houdt! Gelukkig is vader een wapen enthousiast en laat hij zijn feestje niet zo maar verderven door een stel zombies.
Als je bovenstaand verhaaltje leest zou je denken dat dit makkelijk in een film van 50 minuten zou passen. Maar helaas was dit Olaf Ittenbach's meest ambitieuze film tot dan toe en zijn we eerst getuige van de eerdere pogingen van Premutos. Zo zien onder andere we de kruisiging van Jesus voorbij komen, een heksenverbranding, wat Rusische soldaten in de tweede wereldoorlog en een Schotse veldslag. En al deze flashbacks zijn een stuk serieuzer dan de gebeurtenissen in de huidige tijd, maar door een gebrek aan budget en acteurs toch vaak lachwekkend.
De film ziet er weer een stukje beter uit dan zijn voorgangers Burning Moon en Black Past, maar is nog steeds erg amateuristisch en dan zijn vooral het acteren en de dialogen zijn te slecht voor woorden. En er wordt zo nu en dan dus een poging tot komedie gedaan, waar het daadwerkelijk nergens in slaagt.
Op internet wordt deze film vaak vergeleken met Braindead, maar dat komt vooral door het waanzinnige aantal gore scenes. Voor de rest legt deze film het op alle fronten af en is het maar een onsamenhangende splatterfilm.
Misschien komt het omdat dit de derde Ittenbach-film is die ik korte tijd zie. Maar ondanks dat deze film er het beste uitzag van de drie, beviel mij mij het minste. Het duurde allemaal te lang en de humor was echt niet aan mij besteed. Voor de echte gorehounds blijft er natuurlijk genoeg te genieten, maar ook voor deze film geldt: weet waar je aan begint!
http://www.youtube.com/watch?v=DGXOC2qneH0
Premutos: Lord of the Living Dead (1999) is Olaf Ittenbach's meest ambitieuze film tot dan toe en zijn we eerste getuige van de eerdere pogingen van Premutos. Zo zien onder andere we de kruisiging van Jesus voorbij komen, een heksenverbranding, wat Rusische soldaten in de tweede wereldoorlog en een Schotse veldslag. Een onsamenhangende splatterfilm.
Je moet dit soort No Budget film natuurlijk op een andere manier waarderen dan een studiofilm, daarom krijgen de films toch allemaal 2 sterren van mij. Respect voor de mensen die gewoon op eigen houtje en met eigen geld gewoon een film gaan maken! Dus koop gewoon de DVD's
[yasr_overall_rating null size="--"]
Meer over: Horrorfilms, Olaf Ittenbach, Recensies, Zombies