Recensie: Annabelle (John R. Leonetti, 2014)
Annabelle is na The Conjuring een film die te hoge verwachtingen schept. Het is absoluut geen slechte film...
"Before The Conjuring there was Annabelle"
Het is duidelijk dat Annabelle mee probeert te liften op het succes van The Conjuring. Dat mag natuurlijk ook, het is tenslotte een spin-off van deze film. Toch ben ik altijd wat huiverig als een film zich iets te veel lijkt vast te klampen aan zijn voorganger. Is mijn onderbuik gevoel terecht?
In Annabelle zien we een jong gezin die kort na de aanschaf van de pop wordt overvallen door een paar satanistische cult freaks. Na deze afschuwelijke gebeurtenis gebeuren er allerlei supernatuurlijke zaken, al snel wordt duidelijk dat dit terug herleid naar de Annabelle pop die maar niet van het gezin lijkt te willen scheiden.
Annabelle is geïnspireerd op de pop die we al zagen in The Conjuring. Deze pop maakt in werkelijkheid deel uit van de collectie van de Warrens. Meer informatie over de pop vind je terug op de website van het Warren Museum. Het verhaal in Annabelle is verder verzonnen en heeft niks te maken met de werkelijke gebeurtenissen.
Matig script
Mijn gevoel zat goed, hoe goed The Conjuring was zo teleurstellend is Annabelle. Helaas kan ik het niet mooier maken dan het is. De film heeft ontzettend veel potentie en kansen maar deze worden zelden benut. Annabelle een relatief trage horrorfilm die zich het richten op het psychologisch aspect dat een horrorfilm soms heeft. Dit is prima en met een goed script kan het verhaal zich langzaam opbouwen naar een enorme climax. Helaas gebeurd dit niet, de climaxen komen en gaan gedurende de film en bouwen daarom niet echt een spanningsboog op. Vergelijk het bijvoorbeeld met een film zoals The House of The Devil (van Ti West), dan zie je hoe een film naar een enorme climax kan werken.
Ik vind het jammer dat Annabelle hier niet aan voldoet, en had dit graag gezien. De pop speelt door middel van zijn bovennatuurlijke krachten een kat en muisspelletje met de hoofdrolspelers. Zo ver zelfs dat de acteurs geen schijn van kans hebben tegen de pop. De makers zullen wel bewust hebben gekozen voor een relatief onbekende jonge cast, dit doet de film niet zoveel goed. Waar de The Conjuring schitterde met een lading sterke en ervaren acteurs doet Annabelle dit niet. Dit is een tekortkoming.
De film heeft wel een paar leuke 'scares' die doeltreffend zijn, maar over het algemeen is alles vrij voorspelbaar. Echt bloederig zal het ook niet worden en daar is het ook geen film voor. De Annebelle-pop is best freaky en sinister. De pop lijkt steeds van gezicht te veranderen en is echt een karakter in de film.
Bluray extra's:
De extra's op de Bluray bevatten teveel spoilers om ze nader te spreken. Je zult enkele korte behind the scene's specials vinden die vooral veel op elkaar lijken (in totaal ongeveer 25 minuten). De Deleted Scenes zijn het langste van de extra's die je zult terugvinden. Er zitten een paar leuke scenes in die best leuk hadden gepast in de film. Een subplot rond de 'strange landlord' is volledig geschrapt aangezien het geen toegevoegde waarde heeft voor het verhaal rond Annabelle. Deze vind je gelukkig uitgebreid terug op de Bluray.
- The Curse of Annabell
- Bloody Tears of Possession
- Dolls of the Demon
- A Demonic Process
- Deleted Scenes
Conclusie
Annabelle is na The Conjuring een film die te hoge verwachtingen schept. Het is absoluut geen slechte film, maar met een sterker script en een betere cast had hier een stuk meer uitgehaald kunnen worden. Gemiste kans! Annabelle is vanaf nu verkrijgbaar op Bluray en DVD.
Regie: John R. Leonetti
Waardering: 3/5 sterren