In een dystopische toekomst past het DNA van de aardse bevolking zich steeds meer aan aan zijn kunstmatige en vervuilde omgeving. Kunstenaar Saul Tenser maakt gebruik van deze evoluties en laat nieuwe organen groeien in zijn lichaam die hij samen met zijn partner Caprice operatief verwijdert in hun provocatieve performances.
In de toekomst die David Cronenberg schets met Crimes of the Future hebben mensen last van mutaties die leiden tot nieuwe organen en is zijn live operaties die nieuwe seksshows. Op het prestigueze filmfestival in Cannes leidde dit tot mensen die de zaal uitliepen én een staande ovatie. Tegenstrijdig? Misschien, maar het is dan ook een interessante film.
Dát er mensen wegliepen in de eerste vijf minuten kan komen door de heftige openingsscène, welke dient als klein haakje voor het tweede deel van de film. De film pakt het verhaal vervolgens op bij Saul en Caprice (Viggo Mortensen en Lea Seydoux), een kunstenaarsduo. Het lichaam van Saul produceert veel nieuwe organen, hij is daarin overigens niet de enige, wel de productiefste. Voormalige chirurg Caprice verwijdert deze organen bij hem in een theater voor het gewillig betalende publiek. En geil dat de toeschouwers er van worden, “surgery is the new sex” zegt men.
Hoe we in deze vreemde toekomst zijn terecht gekomen is niet van belang. Autoriteit wordt er alleen nog uitgeoefend door louche overheidsbureautjes met tegenstrijdige belangen. Ja, Crimes of the Future is inderdaad een bodyhorrorfilm, maar bovenal een typische Cronenberg-dramafilm waarin op intelligente wijze het bestaansrecht van de mensheid in twijfel wordt getrokken. Ik wil er eigenlijk niet veel verder over kwijt, omdat al snel tot spoilers leidt.
Dát er, op de openingsscène na, mensen zijn weggelopen bij de première in Cannes heeft meer met het publiek te maken, dan de zeer esthetisch in beeld gebrachte bodyhorror. Het is een film die voor de volle 1 uur en 40 minuten blijft boeien. Crimes of the Future draait vanaf vandaag, 2 juni, in de bioscopen.
Nice! Nu ben ik nog meer benieuwd naar die scene
Ik snap nu eigenlijk nog steeds niet waarom er mensen wegliepen bij de openingsscene. Tuurlijk , het is niet echt superfijn waar je naar zit te kijken, maar om er nou voor weg te lopen? Ik vermoed meer dat de huidige generatie filmkijkers dit gewoon niet meer aan kan. Ook niet zo gek als je ziet hoe snel tegenwoordig mensen “gekwetst” zijn. Grow a pair zou ik zeggen.
Het is verder een echte Cronenberg geworden. Niet zo goed als The Fly, maar qua bodyhorror mag hij er zijn. De performance extracties van de nieuwe organen ziet er prima uit. Niet zo bloederig als je zou denken, maar “smerig” genoeg. Handig is dat ze hier later een makkelijker methode voor hebben bedacht 🙂
Op een paar wat te langzame momenten na boeit de film eigenlijk de hele duur. Ik zat in een zaal waar geen pauze werd gehouden, maar de film was toch best snel voorbij. Helaas zat ik wel met slechts twee andere mensen in de zaal van het plaatselijke filmhuis. Bij Vue draait hij niet, althans niet bij ons. Een kassucces lijkt het niet echt te worden. Maar ik heb hem tenminste op groot doek gezien. En een nieuwe Cronenberg moet je zo zien.