Recensie: Jij bent de volgende (Gregg Hurwitz)

Op het eerste gezicht lijkt ‘Jij bent de volgende’ op thrillers van schrijvers als David Baldacci, Lee Child en Michael Koryta. De zoveelste thriller, zul je misschien denken. Maar het eerste wat opvalt, wanneer je begint te lezen, zijn de uitgebreide beschrijvingen en de vele details die Gregg Hurwitz gebruikt om zijn verhaal uit te diepen. Meerdere rookgordijnen worden opgetrokken en weer langzaam neergehaald. En dit alles leidt tot één van de betere boeken in het thriller- en horrorgenre.

Mike Wingate heeft een harde jeugd gehad. Hij werd op vierjarige leeftijd in een speeltuin achtergelaten en groeide op in een pleeggezin. Niemand kwam hem ophalen en hij heeft maar een paar herinneringen aan zijn eigen ouders. Nu, als volwassene, heeft Mike eindelijk het leven dat hij altijd al had willen hebben. Hij is gelukkig getrouwd, heeft een lief dochtertje en is eigenaar van een bouwbedrijf dat net bezig is met het afronden van een belangrijk milieuvriendelijk bouwproject. Dan wordt Mike op een feestje bedreigd en wanneer hij de politie om hulp vraagt, is deze meer geïnteresseerd in zijn onduidelijke verleden. Om zichzelf en zijn gezin te beschermen, ziet Mike zich genoodzaakt de enige echte vriend in te schakelen die hij ooit heeft gehad: Shep. Mike en Shep zaten in hetzelfde pleeggezin, maar waar Shep het criminele pad opging kon Mike studeren en de criminaliteit achter zich laten. Nu moeten ze samen proberen Mikes gezin te beschermen tegen een mysterieuze vijand.

Hurwitz is duidelijk een auteur die belang hecht aan de goede opbouw van zijn personages en de omgeving waar het verhaal zich afspeelt. De uitgebreide beschrijvingen doen denken aan een vuistdik literair werk. De auteur geeft de lezer hierbij vele handvatten om zich het verhaal goed te kunnen verbeelden, Wel haalt dit in het begin de vaart wat uit het verhaal. Maar dit wordt ruimschoots goedgemaakt met de verschillende interessante elementen, die in het boek verweven zitten.

Het boek wordt pas spannend op het moment dat het gezin van Mike bedreigd wordt. Heel mooi hierin is de scene, waarin Mike ’s nachts op zijn kamer iemand door de babyfoon zijn naam hoort fluisteren. Dit gaat gepaard met gevoelens van dreiging, verlies van controle en inbreuk op de persoonlijke leefruimte. De spanning wordt vooral opgebouwd, door het feit dat Mike en zijn gezin bedreigd worden, maar hiervan de reden niet weten.

Eerst lijkt het te gaan om een project dat toevallig op dat moment fout loopt. De auteur werpt rookgordijn na rookgordijn op en laat de lezer gissen naar de reden. Hierbij lijkt de bedreiging van een steeds hogere rang te komen en lijkt Mike zelfs de FBI niet meer te kunnen vertrouwen. Het enige wat duidelijk is dat Mike dood moet en zijn achtervolgers geen geweld schuwen om dit doel te bereiken. Dit levert vooral gewelddadige scènes op, die door de auteur kleurrijk worden omschreven. De daadwerkelijke reden van de dreiging wordt pas op het eind van het boek onthuld en is kort gezegd ‘zeer verrassend’ te noemen.

<

De personages in het boek zijn interessant en de moeite waard om beter te leren kennen. Met speciale aandacht voor ‘Shep’, de pleegboer van Mike. Hij is een ingenieuze kluizenkraker en inbreker met een bijzondere manier van communiceren. Shep is niet een erg toegankelijk personage en dit wordt in het verhaal duidelijk. Maar zijn verborgen intelligentie en zijn loyaliteit aan Mike zijn hartverwarmend. De dialogen tussen Mike en Shep zijn boeiend en soms zelfs komisch. Maar ook de vroegwijze Kat en detective Hank spelen een belangrijke rol in het verhaal.

Maar de hoofdrol is natuurlijk weggelegd voor Mike Wingate, een zakenman, die het helemaal gemaakt lijkt te hebben. Maar een Amerikaanse droom blijkt minder waar, want Mike is in werkelijkheid een pleegkind, dat op jonge leeftijd door zijn ouders is achtergelaten. Hij heeft moeten vechten om daar te komen waar hij nu is. Maar het verleden speelt nog steeds een belangrijke rol en dit wordt door Hurwitz duidelijk gemaakt door fragmenten in het heden af te wisselen met die van het verleden. Het einde van het boek brengt het heden en het verleden samen, maar doet soms wel wat gemaakt aan. Zoals je weet dat in een horrorfilm een moordenaar niet in één keer dood is, weet je in ‘Jij bent de volgende’, dat de achtervolgers overal wel weer opduiken.

‘Jij bent de volgende’ is interessant en toegankelijk leesvoer, dat smaakt naar meer. Het is één van de betere horrorthrillers in het genre en biedt de lezer interessante personages, verrassende elementen en een onvoorspelbaar plot. Wel dreigt het gevaar dat het verhaal, vooral op het eind, hier en daar wat ‘gemaakt’ over kan komen.

‘Jij bent de volgende’ is de laatste van de veertien thrillers uit de pen van Gregg Hurwitz. Het boek is de zesde Nederlandse vertaling die verschijnt bij A.W. Bruna uitgevers. Verkrijgbaar in de betere Nederlandstalige boekhandel en als e-book.