Recensie: Jimmy (David-Jan Bronsgeest)

Horror van eigen bodem, Nederlandse horror, oftewel nederhorror is niet echt populair bij het grote publiek. Hoe lang geleden is het dat er Nederlands gesproken griezelfilm in een commerciële bioscoop als Pathé draaide? De laatste dateren alweer uit 2016 (Prooi van Dick Maas, Sneek Week van Martijn Heijne en The Windmill Massacre van Nick Jongerius) Hoog tijd dat daar verandering in komt.

En daar is dan ineens Jimmy van David-Jan Bronsgeest en Tim Koomen. De speelfilm van anderhalf uur die gebaseerd is op de de korte film uit 2018 van Bronsgeest, getiteld Meet Jimmy. Wat The Ring doet met videobanden en Unfriended met sociale media, doet Jimmy met podcasts. Kan deze film de nederhorror weer een impuls geven? Lees gauw verder.

Verhaal Jimmy

Jimmy gaat over Dilara, die na de moord op haar vriendin terugkeert naar haar geboortedorp. Alles wijst erop dat de inmiddels overleden verstandelijk gehandicapte Jimmy terug is gekeerd uit de dood en zich komt wreken via de true crime podcast 'Jimmy'. Wie naar deze podcast luistert, krijgt vroeg of laat bezoek van Jimmy. Haar oude vriendinnen blijken daarnaast ook nog een groot geheim te hebben waardoor de zaken nog ingewikkelder blijken.

De openingsscene van de film voorspelt niet veel goeds. De keuzes die gemaakt worden zijn onlogisch en deden mij vermoeden dat we met een dertien-in-een-dozijn-film te maken hebben. Gelukkig herpakt de film zich al snel. Jimmy kent een goede spanningsopbouw, waarbij het in begin wat rustig opstart, maar naarmate de film vordert het best een pittige snelheid aanneemt. Er zitten behoorlijk wat intense scènes in met fantastische praktische effecten waarbij het -helaas minimale- publiek in de zaal heftig op reageerde. En ik zat ook een paar keer met gebalde vuisten te kijken. Bij het laatste gedeelte van de film gooit Bronsgeest alle remmen los en krijgen we een ontzettend spannend stukje film te zien, waarbij genres heel grappig gemixt worden.

Geloofwaardig

Het verhaal van Jimmy heeft niet veel om handen, maar de acteerprestaties zijn best te pruimen. Niet iedereen speelt de sterren van de hemel, maar ik wil zeker even twee mensen benoemen. Rick Paul van Mulligen speelt de badguy en dat doet hij met verve. Het is echt knap dat iemand zonder een regel tekst echt ontzettend eng en creepy kan zijn. ZIjn mimiek is uitmuntend. Als tweede wil ik zeker Isa Hoes nog even in de spotlight zetten. Wat een toffe bijrol heeft zij. Ik ken haar eerlijk gezegd alleen van de soap Goede Tijden, Slechte Tijden, maar zij heeft dus blijkbaar zoveel meer in huis.

De scene waarin zij het 'middelpunt' is, zou zo een scene uit The Texas Chain Saw Massacre kunnen zijn en zij zet daarmee echt een fantastische prestatie neer. Ze is hier uitmuntend creepy. Naast Hoes en van Mulligen spelen ook nog Sonia Eijken, Thijs Boermans, Charlie Chan Dagelet, Richelle Plantinga, Sophie Bouquet, Sara Luna Zorić en Aiko Beemsterboer mee.

Conclusie

De film springt op momenten wel van de hak op de tak en sommige dingen zijn wat minder goed uitgewerkt. Dit zijn echt momenten waarop je duidelijk merkt dat ze zo in scène zijn gezet, de stukken worden op hun plek gezet. De details zijn daarbij wat minder belangrijk. Het is wat mij betreft maar een klein vlekje op een verder toffe film. Jimmy begint rustig, pakt de snelheid halverwege goed op en eindigt groots, waarbij alle registers open worden getrokken en het bloed en de praktische effecten goed in beeld komen. Die zorgen regelmatig voor intense scènes. Lekker een grote bak popcorn op schoot en genieten van een horror van eigen bodem. Erg jammer om te zien dat het zo rustig in de bioscoop was, de reacties van het wel aanwezige publiek loog er niet om! Ga dit zien.

Film: Jimmy (2024)
Regie: David-Jan Bronsgeest

Waardering: 4.5/5 sterren

Jimmy draait nu in de Nederlandse bioscopen.