Recensie: Slotherhouse - Een moordlustige luiaard
Als je een luiaard jonge studentes wil zien openrijten, of het beest wil zien autorijden of selfies wil zien maken met een smartphone, dan zit je goed met Slotherhouse. De titel is natuurlijk een verwijzing naar slaughterhouse. We hebben hier te maken met een horrorkomedie en dat is ook wel de beste omschrijving.

Emily Young (Lisa Ambalavanar) adopteert de 'schattige' luiaard Alpha om als mascotte te dienen voor de verkiezing van de nieuwe voorzitter van het studentenhuis waar ze woont. Daarmee zit ze Brianna (Sydney Craven) in de weg, de huidige voorzitter van de vereniging. Ze is bij de meeste studentes geliefd en dat wil ze graag zo houden. In de opening van de film hebben wij dan al gezien dat deze luiaard helemaal niet zo schattig is en dat we moeten vrezen voor de levens van de studentes. In eerste instantie vinden de meesten de luiaard nog wel schattig maar al snel blijkt er meer aan de hand te zijn. Het groepje vrouwen dunt al snel uit en natuurlijk komen de rest van de studentes daar pas veel te laat achter.
Dertien in een dozijn
Regisseur Matthew Goodhue en schrijver Bradley Fowler weten Slotherhouse vol onlogische handelingen en plotgaten wonderwel tot een redelijke film te smeden. Het acteerwerk is over het algemeen voldoende en goed genoeg voor een dertien in een dozijn-horrorfilm. De film is niet overdreven bloederig (dat heeft te maken met de PG13 rating), maar is ook niet overdreven grappig. Tenzij je stuk gaat op de handelingen van de luiaard zoals eerder beschreven. De luiaard is overduidelijk een animatronic en ziet er verder ook niet echt heel eng of gevaarlijk uit.

Origineel uitgangspunt
Het enige positieve aan Slotherhouse is dat het een origineel uitgangspunt heeft: namelijk een moordende luiaard. Waarom het beest - dat normaal gesproken alleen maar bladeren eet en de hele dag in een boom hangt - zo agressief is komen we niet te weten. Evenmin wat hij tegen de studentes heeft. Is dat voor deze film een probleem? Niet als je je verwachtingen bijstelt en er onbevangen ingaat. Moet je deze film in de bioscoop zien? Ik zou zeggen van niet, maar ik hou je ook niet tegen. De film zal ongetwijfeld later in het jaar wel op een of andere streamingdienst te zien zijn.
[yasr_overall_rating size="large"]
Meer over: Films, RecensiesLees meer
Een ode aan remakes: The Evil Dead
Heeft Hollywood geen inspiratie meer? Weer een remake? Wat een cash grab! Maar tóch ben ik er heel blij mee, daarom vandaag een liefdesverklaring aan de remakes van 'The Evil Dead'.
Halloween countdown #1 - Hereditary (2018)
De film die Ari Aster met een knal in de cinemasector introduceerde. De tweede keer dat je ‘m kijkt zie je zoveel meer, en dat - plus het plot - maakt 'Hereditary' een gruwelijke evergreen.
Trailer: Silent Night, Deadly Night - kerst wordt bloederig
'Silent Night, Deadly Night' krijgt deze kerst een nieuwe versie van de makers van Terrifier 2 en 3, en de regisseur van de laatste Wrong Turn. De trailer ziet er sfeervol uit.
Nederlandse schrijvers lanceren horrorreeks Portalen van Indigo
Zes Nederlandse schrijvers bundelen krachten in de nieuwe horrorboekenreeks 'De Portalen van Indigo' van Quasis Uitgevers. Het eerste deel verschijnt met Halloween.