Horrormeester Stephen King staat bekend om zijn ongeëvenaarde productiviteit: sinds 1974 tot op heden is jaarlijks minstens één nieuw boek verschenen met zijn naam erop. 2019 bracht ons The Institute, een nieuwe roman over een onheilspellende inrichting voor kinderen met paranormale gaven. Heeft King wederom kwaliteit geleverd? De redactie dook erin om het uit te zoeken!
Deze recensie is gebaseerd op de originele Engelstalige uitvoering. The Institute is ook in het Nederlands verkrijgbaar als Het Instituut.
In The Institute wordt de hoogbegaafde twaalfjarige Luke Ellis uit Minneapolis op een nacht ontvoerd door een mysterieus team. Hij wordt wakker in een kamer die bijna precies op de zijne lijkt, maar net niet helemaal hetzelfde is. Al snel ontmoet hij leeftijdsgenoten die op dezelfde manier gekidnapt zijn en hem op de hoogte brengen: ze zijn opgesloten in hét instituut, een inrichting voor kinderen met paranormale krachten. Luke en een paar van zijn vrienden zijn telekinetisch, een aantal anderen telepathisch. De staf van de inrichting komt op het eerste oog vriendelijk over, maar blijkt geen goeds in de zin te hebben. Terwijl de vreselijke experimenten toenemen en steeds meer van zijn vrienden naar de geheime Back Half van de inrichting verdwijnen, verzint Luke een plan om te ontsnappen.
The Institute is in het eerste opzicht niet King’s meest originele werk; kinderen en volwassenen met paranormale gaven duiken al zijn hele carrière op; van zijn debuut Carrie, The Shining en Firestarter tot The Green Mile, Doctor Sleep en The Dark Tower. De invloed hiervan door de jaren heen is duidelijk te merken; kijk bijvoorbeeld naar het razend populaire Stranger Things op Netflix, waarin het personage Eleven zo uit een boek van King had kunnen stappen.
Ondanks de weinig vernieuwende thematiek zet King met The Institute een spannend, vermakelijk en bij vlagen ontroerend verhaal neer. Het boek komt in de eerste helft wat langzaam op gang, maar bouwt geleidelijk toe naar een sterke climax die alles en meer onthult dan je als lezer verwacht. In contrast met ander recent werk als The Outsider en de Mr Mercedes-trilogie valt The Institute meer onder de scifi en fantasy dan bloederige horror, en wordt er veel aandacht besteed aan onderliggende thema’s van vriendschap en goed tegen kwaad. Maar vergis je niet: dit is nog steeds een verhaal waar de spanning te snijden is.
Voor zowel de constante lezers van Stephen King als de nieuwkomers is The Institute een boek om zonder aarzeling aan te schaffen. Terwijl het kritisch gezien niet aan zijn beste werk als IT of The Shining kan tippen is dit een zeer vermakelijk en spannend verhaal wat wederom blijk geeft van King’s consistente kwaliteit.
The Institute is in het Nederlands verkrijgbaar als Het Instituut. Vind hem op Amazon, Bol.com of natuurlijk in je lokale boekwinkel!
Ik heb het meeste van King in de boekenkast staan. Dat is een lange plank geworden in de loop der jaren. Deze nog niet, maar die komt er zeker ook.
Wat je aangeeft over dat het wat langzaam op gang komt, dat hebben de meeste King boeken. Ik hoor van anderen ook dat dit de reden is dat ze vaak afhaken, Zo ben ik nu in “Schone Slaapsters” bezig. 100 bladzijden verder en er is eigenlijk nog niets gebeurd…
Maar die pagina’s worden meestal gebruikt om de sfeer, de omgeving en de personages op te bouwen. Je moet immers weten waar het om gaat, waar het zich afspeelt en je moet een bepaalde band met de karakters gaan vormen. Pas dan kan je goed invoelen wat ze meemaken als het dan echt los gaat.
Ik hou wel van zijn stijl 🙂
Ik vind dat zijn meeste boeken inderdaad wel wat ingekort kunnen worden. Over Sleeping Beauties kan ik nog niet oordelen, maar The Institute had best 100 pagina’s korter gekund. Maar aan de andere kant leest King natuurlijk vrij makkelijk weg, dus als je er even een paar avonden voor gaat zitten ben je er ook zo doorheen.
Ik vond het een heerlijk boek om te lezen.
Als ouder zijnde deden sommige stukken van het verhaal je echt erg raken.
Heb het boek snel uitgelezen, kon het moeilijk wegleggen.