Recensie: Volmaakt Monster (Tom Thys)

Een ding wordt duidelijk na het lezen van de verhalenbundel ‘Volmaakt monster’: De verbeelding van auteur Tom Thys kent heel weinig grenzen. De lezer krijgt een diverse collectie verhalen voorgeschoteld waarin diverse gruwelijkheden en genres de revue passeren. Liefhebbers van gore kunnen hun hart ophalen met deze verhalenbundel.

‘Stel je een wereld zonder regenbogen voor, een lege doos die voller is dan ze op het eerste gezicht lijkt, een mysterieuze zwarte steen op de zuidpool, een wonderlijke kermisattractie in het oude Canterbury en een meisje dat noodgedwongen door het leven gaat als menselijke vergeetput. In negentien verhalen verkent de Vlaamse auteur Tom Thys de grenzen van horror, magisch realisme, science fiction en alles wat daartussen ligt, soms doordrenkt van zwartgallige humor, dan weer overladen met melancholie. Hij neemt de lezer mee van de Antwerpse ondergrondse metro naar het zinderend hete Australië, van de onherbergzame Barentszee in 1596 naar het dak van een wolkenkrabber in de futuristische stad Cytrica. Maak kennis met de geniale uitvinder Canavan, met Agnes die een monsterlijke metamorfose ondergaat en met de levendige verbeelding van kleine Georgie. Volg de heldhaftige pastoor Seraphin in zijn strijd tegen het kwaad en aanschouw het nieuwste kunstwerk van de mysterieuze Samaranq.’

Het eerste wat opvalt aan ‘Volmaakt monster’ is de smaakvolle omslag, die doet denken aan het Mexicaanse Dia de los Muertos. Vermoedelijk is de tekening gebaseerd op het verhaal ‘Als een beest in een kooi’ dat dieper ingaat op het leven van een trapezemeisje, wanneer ze in aanraking komt met ‘freak’ die ingezet wordt als publiekstrekker. Jammer van de omslag is wel het stuk tekst dat een auteur schrijft over één van de verhalen uit het boek. De bedoeling is waarschijnlijk om de lezers aan te zetten tot het kopen van het boek, maar in feite zegt het stuk tekst weinig. Wanneer je een boek in de boekhandel ziet liggen, wil je weten of het iets voor jou is. Denk hierbij aan ‘voor liefhebbers van Stephen King’ of ‘een adembenemend en filmische geschreven thriller over een meisje dat…’. Aan de opmerking dat iemand ergens krullen of smiley’s bij heeft gezet, heb je dan als lezer weinig.

Naast de zeer diverse verhalen heeft Thys een prettige en beeldende manier van schrijven. Bijvoorbeeld: ‘Het was alsof zijn droom een automatische deur was die even haperde, waardoor ze de kans gaf aan indringers om binnen te sluipen.’ Of ‘Toekomst bestond hier niet, tenzij een toekomst gedrenkt in de scharlakenrode kleur van bloed’. Sommige manieren van woordgebruik verraden dat Thys van Vlaamse afkomst is, zoals een ‘tas koffie’. Dit kom je als lezer een enkele keer tegen en is niet storend. Duidelijk aan de manier van schrijven is dat Thys zich voornamelijk thuis voelt in het fantastische genre. Er wordt naast horror, namelijk ook veel gebruik gemaakt van elementen uit de fantasy en de sciencefiction.

De bundel bevat negentien verhalen en het ene verhaal spreekt meer aan dan het andere. Neem bijvoorbeeld ‘Droomloos’; een dokter krijgt hierin een mysterieuze patiënt, die niet meer droomt. De worsteling van een dokter met een oude liefde worden hier heel mooi afgewisseld met een angstaanjagende ziekte en de bijzondere culturele achtergrond hiervan. ‘Bezoek’ is een vertelling met een groot science-fiction gehalte. De spanning wordt in dit verhaal heel subliem opgebouwd, door de lezer te laten zoeken naar antwoorden. Het verhaal heeft een mooi en onverwacht einde. Of ‘Als een beest in een kooi’. Een trapezemeisje, dat niets liever wil dan het circusleven en haar vader ontsnappen. Zij komt in aanraking met een misvormde jongen dat in het bezit is van een groot hart. De sfeer van het leven in een circus is overtuigend weergegeven. En tenslotte kun de liefhebbers van gore hun hart ophalen met verhalen als ‘Verstopt, ‘Club Bizarre’ en ‘Voor eeuwig’. Deze verhalen bevatten een hoop gruwelijke en walgelijke details en zijn dus niet voor de tere zieltjes onder ons.

Jammer is wel dat de personages wat tweedimensionaal zijn en niet altijd een even overtuigende ontwikkeling doormaken. Zo zegt Marco in ‘Club Bizarre’ van zichzelf dat hij een fetish heeft. Is het logisch als een personage dit over zichzelf zegt? Daarnaast lijkt hij zijn afwijking gemakkelijk te accepteren. Ook Agnes uit het titelverhaal ‘Volmaakt monster’ lijkt haar transformatie gemakkelijk te accepteren. Je zou in haar wat meer (menselijke) weerstand verwachten.‘

Daarbij roepen sommige verhalen vragen op. ‘Honger’ vertelt over een zombie, waarvan het lichaam half weggerot is. Opvallend hierbij het monster in kwestie zeer menselijk overkomt. Hersenen rotten in dat geval ook weg en zou iemand dan niet verwarder en meer monsterlijk over moeten komen. Denk hierbij bijvoorbeeld aan een stadium van dementie, waar iemand nog maar enkele heldere momenten kent? En zou het meisje in ‘De dag waarop ik weer gelukkig werd’ niet meer te maken moeten hebben met internet. Het verhaal speelt zich af in 2011. In dit jaar speelde het internet toch al een prominente rol in het leven van middelbare scholieren.

Het bovenstaande neemt niet weg, dat ‘Volmaakt monster’ een indrukwekkend diverse verhalenbundel is. Thys heeft een zeer rijke verbeelding en een beeldende prettige leesbare schrijfstijl. De soms wat tweedimensionale personages en de vragen die bepaalde verhalen oproepen, kan storend zijn.

‘Volmaakt monster’ is een verhalenbundel geschreven door Tom Thys. Het boek is gepubliceerd door Uitgeverij Zilverspoor en verkrijgbaar in de betere Nederlandse boekhandel.

[yasr_overall_rating size="--" postid="39699"]