Inmiddels zijn er twee uitbreidingen voor de survival/actie horrorgame Resident Evil 5, DGS-Online.nl besprak beide uitbreidingen:
Resident Evil 5: Lost in Nightmares
In Resident Evil 5 blikt Chris kort terug op een desastreus verlopen missie die hij meemaakte met zijn voormalige partner, Jill Valentine. De flashback wordt speelbaar met de uitbreiding Lost in Nightmares.
De twee voormalige Bravo teamagenten zijn er door de Bioterrorism Security Assessment Alliance (B.S.A.A) op uitgestuurd om Oswell E. Spencer te arresteren. Spencer is een van de oprichters van Umbrella Corporation en daarom mogelijk van nut voor de B.S.A.A.
Spencer’s landhuis doet sterk denken aan de Arklay Research Facility uit Resident Evil en ook de gameplay is overduidelijk geënt op het eerste deel. Chris en Jill moeten enkele klassieke Resident Evil puzzels oplossen met klassieke elementen, waaronder piano’s, emblemen en dodelijke valstrikken. De nauwe, naargeestige gangetjes van het landhuis zijn een welkome afwisseling ten opzichte van de stoffige, zonovergoten locaties van Resident Evil 5.
In de horrorkelders van het complex treffen de twee naast een hoop ontbindende lijken ook een nieuwe vijand: een groot wanstaltig misbaksel dat met een anker-achtig wapen rondsjouwt. Deze naarlingen zijn ook meteen het enige type vijand die de uitbreiding bevat, de sporadisch opduikende, half vergane zombies niet meegerekend.
Lost in Nightmares is dan ook bijzonder kort: de geoefende speler loopt in een dik uur door het landhuis. Aangezien het slot van de missie al bekend is (want bekend uit Resident Evil 5) voelt het einde als een anticlimax. Op een handvol manuscripten na, verspreid door het landhuis, voegt de uitbreiding niets toe aan het verhaal. Ook inhoudelijk heeft de titel niets nieuws te bieden. Enkel de atmosfeer en benodigde tactieken om succesvol te zijn tegen de nieuwe tegenstanders in claustrofobische omgevingen, zijn nieuw.
Naast het nieuwe verhaalsegment bevat Lost in Nightmares een aanvulling op de Mercenaries modus, getiteld Mercenaries Reunion. Lost in Nightmares introduceert twee nieuwe speelbare personages voor deze modus, te weten Barry Burton (Resident Evil) en Excella Gionne (Resident Evil 5). De drie nog te verschijnen DLC’s zullen elk ook twee personages aan de lijst toevoegen.
Net als de oorspronkelijke Mercenaries is het ook in Reunion weer de bedoeling hordes tegenstanders zien te overleven. De Mercenaries mode blijft een solide aanvulling op de reguliere gameplay, maar Reunion bevat niets om spelers die Mercenaries eerder links lieten liggen van gedachten te doen veranderen.
Lost in Nightmares opent als regelrechte fanservice, biedt dan een klein uur vermakelijke actie om vrij abrupt te eindigen in een regelrecht uit Resident Evil 5 gekopieerd gevecht. Voor slechts 400 punten mag hierover niet geklaagd worden, maar voor een uitbreiding met iets meer vlees op de botten was met liefde het dubbele of driedubbele betaald. Lost in Nightmares voelt nu aan als een smakelijke amuse: weg voor je er erg in hebt.
Resident Evil 5: Desperate Escape
Lost in Nightmares, de eerste uitbreiding op het verhaal van Resident Evil 5, viel tegen door de geringe duur en het zeer geringe aanbod van vijanden. De tweede en vooralsnog laatste uitbreiding, Desperate Escape, doet het gelukkig iets beter.
Desperate Escape verplaatst het perspectief naar Jill Valentine. Nadat ze uit de greep van Albert Wesker is geraakt door de interventie van Chris en Sheva treft B.S.A.A agent Josh Stone haar bewusteloos aan. Het nieuwe duo vluchten in eerste instantie door het Tricell-complex om te ontsnappen aan de Majini. Voor die tijd dient ook nog contact gelegd te worden met Chris om informatie omtrent Wesker’s bovennatuurlijke krachten door te geven.
De gedeeltes van het complex waar Jill en Josh doorheen trekken zijn nieuw, maar de tegenstanders en wapens die ze op hun pad treffen niet. Sommige aanwezige vijanden zijn opmerkelijk te noemen: de gigantische beul en de volksmenner die vroeg in Resident Evil 5 geveld werden, keren terug. Toch is Desperate Escape vele malen spannender dan Lost in Nightmares door de vloedgolven van vijanden die de twee achtervolgen. Met de opgejaagde atmosfeer en de hete adem van de hordes in je nek doet de uitbreiding haar naam absoluut recht aan.
Net als Lost in Nightmares vind je in rap tempo aanvullende wapens, zoals mitrailleurs en jachtgeweren, maar wederom zijn er geen nieuwe wapens aanwezig en kun je bestaande wapens niet opwaarderen. Ook Desperate Escape is van zeer korte duur, maar uitdagender door het level design en de grote aantallen die je tegen je treft. Aggresieve Majini kruipen uit alle hoeken en gaten en regelmatig zul je rug tegen rug headshots staan maken wanneer strategisch terugtrekken even niet tot de mogelijkheden behoort. De uiteindelijk bodycount stond aan het eind van de rit op een slordige 320.
De titel oogt net als Resident Evil 5 wonderschoon dankzij verzorgde omgevingen, realistische modellen en glad geschoten cutscenes. Helaas vertoont de titel ook nog steeds dezelfde technische gebreken zoals screen tearing. Deze technische tekortkoming neemt niet weg dat Resident Evil 5, ook een jaar na verschijnen, nog steeds fantastisch oogt.
Desperate Escape is meer van hetzelfde, maar goed uitgevoerd en uitdagend op de hoogste moeilijkheidsgraad. Lost in Nightmares schotelde een daadwerkelijk nieuwe omgeving voor, maar ging inhoudelijk onderuit. Desperate Escape is een concentraat van alles wat Resident Evil 5 sterk maakte: dreiging, chaos en schuimbekkende menigtes.
(update 12/04/2011: dit artikel verscheen eerder hier slechts gedeeltelijk, met een ‘lees verder’-link naar dgs-online. Echter die website bestaat niet meer.)