Recensie: Silent Hill Downpour (PS3/Xbox 360)

Silent Hill Downpour is een nieuw deel in de serie waarin de veroordeelde Murphy Pendleton ontsnapt aan een verkeersongeluk en zo terecht komt in het dorpje Silent Hill. Als Pendleton op ontdekkingstocht gaat, wordt hij meegezogen in een angstaanjagend avontuur waar hij zijn angsten onder ogen ziet en er tegen moet strijden..

Downpour is ontwikkelt door een ander team dan de eerdere Silent Hill games en daardoor was het even afwachten wat we konden verwachten van het achtste deel in de survival horror reeks. De Tjechische Vatra Games is verantwoordelijk voor Downpour en zodra je met de game begint, zie je dat het een nieuwe Silent Hill-game is, en niet zo maar een kopie van de oude games.

Een aantal herkenbare elementen zijn terug te vinden, maar Vatra was niet bang om ook een aantal veranderingen door te voeren. Een goed voorbeeld hiervan is de mist. In de vorige Silent Hill delen was deze erg dik van textuur en belemmerde deze je zicht. In Downpour is de mist minder aanwezig en loopt deze vaak over naar druilerige regen. Zodra het regent komen er meer monsters op je af, ook zijn ze een stuk geweldadiger.

Murphy Pendleton

In Downpour speel je de veroordeelde Murphy Pendleton. Hij wordt overgeplaatst van Ryall State Corrections Facility naar Wayside Maximum Security Prison. Onderweg gaat er iets mis waardoor het transport een ongeluk krijgt en van de weg afraakt. Murphy overleeft het ongeluk en probeert en weg te vinden naar de bewoonde wereld. Hij komt terecht in het stadje Silent Hill..
Vatra Games had moeite om Pendleton sympathiek over te laten komen, dit is helaas ook terug te zien in de game. Je bouwt geen een band met hem op, hoe hard je ook probeert. Waarom is Murphy eigenlijk veroordeelt? Is hij een gewelddadige seriemoordenaar of was hij op de verkeerde plek op het verkeerde tijdstip?

De kracht van een survival horror is dat je van je hoofdpersoon geen superheld maakt, maar een gewoon mens zoals jij en ik. Murphy is dus geen superheld met allerlei onmenselijke eigenschappen. Sterker nog je kan zelfs maar één wapen tegelijkertijd dragen.

Downpour werkt met een keuzesysteem. Gedurende het spel krijgt Murphy een aantal morele vraagstukken, het antwoord dat je voor hem kiest heeft invloed op de rest van het verhaal en het einde.

De besturing van Murphy is niet geweldig. De knoppen zijn niet altijd logisch en daardoor had ik de vervelende gewoonte mijn wapen elke keer weg te gooien in plaats aan te vallen. Dit leverde behoorlijk wat frustraties op.

Sfeer en Omgeving

In Downpour blijft Silent Hill het naargeestige stadje waar je voelt dat er afgrijselijke gebeurtenissen hebben plaatsgevonden en waar je continue op je hoede moet zijn.

Net als in de vorige games, verdeel je jouw tijd in Silent Hill tussen twee werelden: de ‘normale’ wereld en 'The Otherworld. In de ‘normale’ wereld ontdek je vooral het stadje Silent Hill, los je puzzels op en probeer je vijanden een kopje kleiner te maken. De andere wereld is een heuze rollercoaster ride en ren je vooral heel erg veel. Je moet vluchten voor een alles absorberend licht dat je aan flarden scheurt zodra het je te pakken krijgt.
In de vorige Silent Hill games werd The Otherworld gesymboliseerd door veel roest, bloed en soms zelfs ijs. In Downpour is het centrale thema regen. Water symboliseert de gemoedstoestand van de hoofdpersoon Murphy en zijn grip op de werkelijkheid.

Elke locatie in Silent Hill vertelt zijn eigen verhaal. Zo hebben er op diverse plekken tragische gebeurtenissen afgespeelt die elk een puzzelstukje zijn in het hoofdverhaal. Alle creepy scènes spelen zich af op locaties waar je kwetsbaarder bent dan anders en eigenlijk geen kant op kunt. Denk hierbij aan een badkamer, toilet, lift, theater en een trein.

Helaas heeft de game af en toe moeite met het inladen van een nieuwe omgeving of bij het autosaven, dit zorgt ervoor dat de game af en toe hapert. Gelukkig hebben de makers dit probleem erkent en komt er een patch die dit probleem zal oplossen.

Monsters

Een fout die Vatra Games in het ontwerpproces maakte is het ontwikkelen van monsters op basis van hun uiterlijk. In de uiteindelijke versie van Downpour zien we monsters die zijn ontwikkelt op basis van psychologie en vervolgens is het uiterlijk van het monster hierop aangepast. Hoofdvragen bij het ontwikkelen van een monster zijn dus niet: Hoe ziet het monster er uit? Maar: Hoe gaat het monster een gevecht in? Hoe wordt de speler gestraft bij een fout? Welk gedrag motiveert of demotiveert het monster? Hoe beweegt het monster zich voort? Wat is zijn achtergrondverhaal? En wat is de connectie tussen het monster en de donkere kant van onze hoofdkarakter of misschien wel van onszelf? Hoe het monster eruit ziet is pas de allerlaatste stap.

Toch helaas een tegenvallertje, de Bubble Head Nurses en Pyramid Head maken geen rentree in Dowpour. Echter maken we kennis met een aantal nieuwe creaties die je zeker de stuipen op het lijf zullen jagen, maar die niet het cult status zullen overtreffen van bovengenoemde.

Gevecht

De gevechtscènes zijn het grootste minpunt in de game. Gevechten verlopen erg stijfjes, iets wat je niet van een game zou verwachten in 2012. De middelen die je als Murphy tot je beschikking hebt zijn beperkt, zo kun je maar één wapen en één lichtbron tegelijkertijd dragen. Je zult dan ook erg vaak van wapen moeten wisselen. Stoelen, lampen, steeksleutels, messen en ja, helaas gaan deze ook stuk na verloop van tijd. Dat zou je van een mes of steeksleutel toch niet verwachten.

Met een beetje geluk vind je een geweer, echter zijn kogels zeldzaam. Vechten zonder wapen is ook een optie, doch niet aan te raden. Je richt namelijk weinig schade aan en je kunt aanvallen niet blokken. Gelukkig kun je altijd wegrennen en het gevecht gewoon laten voor wat het is. Je kunt het spel zelfs uitspelen, zonder ook maar een gevecht aan te gaan.

Geluid

Het geluid bezorgt je af en toe de stuipen op het lijf. Al vrij snel in het begin vind je een walkie talkie, deze begint geluid te maken zodra gevaar nadert. Dit zorgt ervoor dat je continu op scherp staat. Op momenten dat er niets gebeurt en je ‘rustig’ Silent Hill aan het ontdekken bent, hoor je op de achtergrond de welbekende Silent Hill-muziek. Voorheen werd deze muziek gecomponeerd door Akira Yamaoko, voor Downpour is hij ingeruild voor Daniel Licht (composeerde ook voor Dexter) Het sound design is van mindere kwaliteit en is erg vlak op de achtergrond te horen.

Camera’s en Puzzels

Als speler zijn we bang voor een aantal elementen in een game: Het spel verliezen, het verliezen van voortgang, onvoorbereid zijn voor een nieuwe aanval en, heel belangrijk, je geeft je over aan het spel en legt daarmee je hoop in handen van de game designers. Met het laatste element krijgen we veelvuldig te maken in Downpour. Je speelt het spel in de third person view. Alle camera standpunten in het spel zijn vast gezet, dit zorgt ervoor dat je zicht beperkt is en helpt met het opbouwen van angst (en frustraties?)

Het stadje Silent Hill heeft bijna het gevoel van een open wereld en zit vol met puzzles en sidequests die je kunt ontdekken. De meeste puzzels geven je een wapen, ander goed item of net iets extra informatie over Murphy. De sidequests vertellen in de meeste gevallen meer over de stad en welke tragedies zich daar hebben plaatsgevonden.

Vatra Games is er in geslaagd je volledig uit je comfortzone te halen waardoor je eigenlijk van angst niet stil kan zitten op je stoel.

Heb je de vorige delen van Silent Hill gespeeld en heb je sympathie voor de game, dan raad ik je zeker aan deze game te spelen. Ook als je liefhebber bent van het survival horror genre is deze game het spelen waard.

Ben je nieuw in Silent Hill, dan is Downpour niet de beste game om mee te beginnen. Raak je snel gefrustreerd als een camera of beweging niet werkt zoals jij het graag wil dan kun je deze game beter overslaan.

Silent Hill Downpour nu te koop voor de Playstation 3 en Xbox 360.

Waardering: 3, 5 sterren