Lokaal Spookverhaal: Het spook van de Hasseltse kapel

In Tilburg staat de Hasseltse kapel. Hier staat een eeuwenoud Maria-beeld, waar mensen in Tilburg en omstreken in de maand mei tot de Heilige Maria bidden. Maar onder het bedevaartsoord sluimert volgens de legende van de Hasseltse kapel een geraamte van een moordenaar, die weer zal gaan spoken zodra de kapel in verval raakt.. Deze week in Lokaal Spookverhaal: de legende van Winus Monkels.

Lang geleden, ergens in de 15e eeuw, was er slechts een moeras op de plaats waar nu de Hasseltse kapel staat. Hier hield Winus Monkels zich schuil: een struikrover en een moordenaar. Zodra het duister viel over de bossen en het moeras verliet Winus zijn schuilplaats, om onschuldige voorbijgangers van zowel hun beurzen als hun leven te beroven. Meedogenloos plantte Winus zijn dolk tussen de ribben van de doodsbange mensen nadat ze hun bezittingen afstonden. Tientallen mensen vonden hun einde in het moeras dankzij Winus Monkels, de ongedoopte snoodaard.

Op één van zulke nachten viel Winus een edelman aan in het drassige moeras. Wat hij niet wist, was dat de edelman beschermd werd door de Heilige Maria. Zodra hij de edelman bij zijn keel greep en zijn dolk tegen zijn buik prikte, riep de Moeder Gods 2 aartsengelen op, die de edelman bevrijdden uit zijn benarde positie. Doodsbang zette Winus Monkels het op een rennen, weg van de engelen en hun toorn. Maar zijn benen zonken bij iedere stap verder weg in het moeras dat hem onverbiddelijk naar beneden zoog. Weldra was de moordenaar 4 meter diep onder het oppervlak verdwenen, waar hij met zijn armen geheven stierf.

Maar dat was niet het einde van Winus Monkel op deze aarde. Hoewel zijn lichaam tussen water en zand verging tot een geraamte, was zijn ziel gedoemd in de gedaante van een worm daar voort te blijven bestaan. Tandenknarsend moest hij ondergaan hoe het gewicht dat op zijn beenderen drukte steeds zwaarder werd en krommer liet groeien, omdat de edelman een kapel pal boven zijn laatste rustplaats liet bouwen als dank voor zijn redding. In zijn woede riep Winus de duivel aan, om een stokje te steken voor zoveel vroomheid boven zijn hoofd. En jawel; de duivel greep in en liet de eerste versie van de Hasseltse kapel instorten in 1743. Met de kracht en gewicht van het gebed uit de weg, kon Winus de gebouwen die boven zijn schedel volgden in de jaren erop beheksen zodat niemand lang bleef.

Totdat in 1795 de Hasseltse kapel weer in ere werd hersteld. Hier werd vanaf dat moment Onze Lieve Vrouwe vereerd, degene die hem ooit verdoemd had te verdrinken in het moeras als straf voor zijn wandaden. Het gewicht van deze kapel en de devotie van haar parochie drukten zo zwaar op de oude botten van Winus Monkels, dat hij niet verder meer durfde te spoken. Zo lang de Heilige Maagd Maria vereerd wordt in de Hasseltse kapel, zal Winus Monkels zich koest houden onder de grond- zo luidt de legende.

De bron voor dit verhaal is de Verhalenbank. Ken jij een Lokaal Spookverhaal waar we echt over moeten schrijven? Laat het ons hieronder weten!