Recensie: De bijzondere kinderen van mevrouw Peregrine (Ransom Riggs)

Leesboeken met plaatjes meer iets voor kinderen? Nee. Auteurs als Brom, Walter Moers en Reif Larsen vinden van niet. Steeds vaker maken schrijvers van hun boeken ware kunstwerken, die juist door volwassenen met plezier worden gelezen. Zo ook Ransom Riggs. In de tweede helft van vorig jaar verscheen van hem: Miss Peregrine’s home voor peculiar children.

Een boek, dat gelijk opvalt door zijn bijzondere vormgeving van aparte, prikkelende en soms huiveringwekkende foto’s. Amerika was deze mening ook toegedaan, want het boek werd een succes en belandde op de New York Times Bestsellerlijst. De filmrechten van het boek zijn verkocht aan 20th Century Fox. En het zal niemand van ons verbazen, dat Tim Burton de regie op zich gaat nemen. De film zal verschijnen in 2013. Goed nieuws voor de Nederlandse lezers kwam in maart dit jaar, want Clavis Uitgeverij besloot om het boek, onder de titel De bijzondere kinderen van mevrouw Peregrine, in het Nederlands te vertalen. De vormgeving van de Amerikaanse editie is hierbij intact gebleven.

De bijzondere kinderen van mevrouw Peregrine draait om Jacob, die van jongs af aan een goede en bijzondere band heeft met zijn opa Abraham. Abraham vertelt zijn kleinzoon bizarre verhalen over zijn jeugd, waarin hij opgroeide in een weeshuis voor bijzondere kinderen. Hoe bijzonder deze kinderen waren, illustreert hij aan de hand van diverse foto’s. Foto’s, die er wel heel echt uit zien. Maar wanneer Jacob ouder wordt, begint hij toch te twijfelen aan de echtheid van de foto’s en de verhalen, die zijn opa vertelde. Wanneer opa op een gewelddadige manier aan zijn eind komt, meent Jacob een huiveringwekkend monster te hebben gezien, die hiervoor verantwoordelijk is. Zijn omgeving vraagt zich af of hij dit zich niet verbeeld heeft. Om de schok rondom zijn opa’s dood te verwerken, reist de inmiddels zestienjarige Jacob af naar een afgelegen eiland aan de kust van Wales om naar het weeshuis te zoeken, waar zijn opa vroeger heeft gewoond. Het enige wat hij vindt is een ruïne. Maar na zoektocht komt Jacob tot een wel heel bijzondere ontdekking. En zijn de kinderen uit het weeshuis wel zo dood, als ze lijken te zijn?

De bijzondere kinderen van mevrouw Peregrine is een bijzonder verhaal, dat diverse genres aanstipt. Denk hierbij aan thriller, horror, psychologie, drama en een vleugje romantiek. Een interessante combinatie, dat zeker een divers leespubliek zal aantrekken. Het verhaal is geschreven vanuit de ik-persoon (Jacob) en de woordkeuze is wat je van de zestienjarige hoofdpersoon zou verwachten. Alle gebeurtenissen, zoals die met betrekking tot zijn opa en de bijzondere kinderen, worden vanuit zijn oogpunt ervaren. Dit zorgt ervoor dat alle ervaringen dichter bij de lezer komen te staan en je de gebeurtenissen ervaart zoals Jacob die ervaart.

De diverse personages in het boek zijn interessant en naarmate je verder leest, leer je ze beter kennen. Ieder karakter heeft zijn eigen voorgeschiedenis en maakt naar aanleiding hiervan zijn ontwikkelingen door. Ook Jacob komt aan het eind van het boek voor een beslissing te staan die zijn hele leven op zijn kop gaat zetten. Een gevoel van spanning wordt gelijk al gecreëerd in het begin van het boek, waar de opa van Jacob vermoord wordt door iets wat het best omschreven kan worden, als een kruising tussen een octopus en een zombie. Naarmate Jacob steeds meer ontdekt over het leven van zijn opa, wordt de spanning steeds verder opgebouwd. De horrorelementen zijn vooral terug te vinden in het verhaal rondom de bijzondere kinderen en de monsters die een rol spelen. Deze combinatie en de opgebouwde spanning maakt, dat het boek zeker als een horrorboek kan worden gezien.

Zoals in een eerder artikel op deze website vermeld, zijn de in het boek gebruikte foto’s, afkomstig van onder andere diverse vlooienmarkten. Riggs heeft deze foto’s op sublieme wijze verweven in het verhaal. Elke foto is in feite een stukje van het verhaal. En doordat de foto’s bijgevoegd zijn, geeft dit het verhaal extra diepte. De foto’s op zichzelf zijn bijzonder te noemen. Denk aan een meisje dat lijkt te zweven, een kind met een vreemd licht dat tussen haar handen zweeft en huiveringwekkende silhouetten. Op het eerste gezicht vraag je jezelf af, hoe al deze vreemde foto’s in het verhaal kunnen passen. Maar nadat je de laatste pagina van het boek gelezen hebt, weet je dat de combinatie van het verhaal en de diverse foto’s gewoon klopt. Naast foto’s zijn er ook andere afbeeldingen te vinden in het boek, zoals brieven en tekeningen. Net zoals de foto’s passen deze ook heel goed in het verhaal en geven net dat beetje extra diepte.

Concluderend: De bijzondere kinderen van mevrouw Peregrine is vooral een aanrader onder de mensen die ook van het werk van Tim Burton houden. Een bijzonder, huiveringwekkend verhaal verpakt in een prachtige vormgeving met indrukwekkende en griezelige foto’s. Een boek die je nog lang zal bijblijven. Voor zowel het verhaal als de afbeeldingen.

De bijzondere kinderen van mevrouw Peregrine is te koop in de (betere) Nederlandse boekhandel. Kijk voor meer informatie op www.mevrouwperegrine.com. Ransom Riggs is momenteel bezig met het schrijven van een vervolg.