Recensie: Buried (Rodigo Cortes, 2010) - een adembenemende film
Vrachtwagenchauffeur Paul Conroy (Ryan Reynolds) wordt in Buried levend begraven. Buried is eng, niet geschikt voor claustrofoben en absoluut een aanrader.
In een bekende Nederlandse thriller (ik zal de naam niet noemen om spoilers voor toekomstige kijkers te voorkomen) laat een moordenaar zijn slachtoffers de marteldood sterven door ze levend te begraven. Je krijgt niet veel van de doodsstrijd te zien, maar het leek mij altijd een gruwelijke manier om te sterven en ik weet dat ik niet de enige ben. In de negentiende eeuw, toen de medische wetenschap nog niet zo ver was als nu, en coma’s en ‘locked-in syndrome’ nog niet herkend werden, was taphefobie (de angst om levend begraven te worden) een algemeen gegeven. Men was zo bang om levend begraven te worden, dat er speciale doodskisten werden gemaakt met ventilatiepijpen en waarschuwingsbellen. Het gerucht gaat dat Edgar Allen Poe, die drie verhalen schreef over taphefobie, in een dergelijke kist begraven werd.
Buried (Rodrigo Cortés) begint waar de meeste verhalen over taphefobie ophouden, namelijk als Paul Conroy (Ryan Reynolds) wakker wordt in een houten kist en beseft dat hij levend begraven is. Paul is een Amerikaanse vrachtwagenchauffeur in Irak, hij is dan ook niet het slachtoffer van een sadistische seriemoordenaar of een medische misser maar van een Irakese gijzelnemer. Anderhalf uur lang volgen wij Paul’s verwoede pogingen om met zijn Arabische mobieltje de buitenwereld op zijn benarde positie te attenderen, iets wat veel moeilijker blijkt te zijn dan gedacht.
Wat Buried zo’n goede film maakt, is dat het verhaal vanuit Paul’s belevingswereld wordt verteld. Wij weten alleen wat hij weet en wij zien dus ook niet wat er in de buitenwereld gebeurt. Hierdoor deel je ook echt Paul’s gevoelens van frustratie, hoop en angst. Door de manier waarop Buried gefilmd is, wordt het claustrofobische gegeven ook tastbaar voor de kijker. De veelzijdige Canadese acteur Ryan Reynolds (The Amityville Horror, The Proposal) is ijzersterk in zijn rol als Paul Conroy, daarbij is het niet vervelend om anderhalf uur lang te moeten kijken naar de ‘Sexiest Man Alive’. Hoewel we de andere personages niet te zien krijgen, zijn ze wel onmisbaar voor het verhaal. De volgende (perfect gecaste) acteurs hoor je onder andere door de mobiele telefoon: José Luis García Pérez als Jabir, Robert Paterson als Dan Brenner, Stephen Tobolowsky als Alan Davenport en Samantha Mathis als Linda Conroy.
Of je nou van horror houdt of niet, Buried is een goede film: goed verhaal, goed camerawerk, goed acteerwerk. Het is geen keiharde slasher met rondvliegende ledematen, maar Buried is wel eng en absoluut een aanrader (al is deze ‘adembenemende’ film niet geschikt voor claustrofoben)!
Regie: Rodigo Cortes
Bloody Mary proefnotitie: Buried is niet bloederig, maar wel goed bereid. Daarbij heeft Buried een verfijnde smaak waar je nog lang van na kunt genieten.
Buried draait vanaf 25 november in de bioscoop.
Read more
Horrorgids: week 1
Op een griezelig goed 2025! Direct in de eerste week van dit jaar is er genoeg te doen en te zien. Dus pak je agenda!
Overzicht Horrorfilms 2025 in de bioscoop met trailers
Traditiegetrouw publiceert Nederlands populairste horrorwebzine op 1 januari het overzicht van alle horrorfilms die dit jaar in de Nederlandse bioscopen verschijnen. Wordt 2025 een mooi voor horrorfilms?
Dit is de horrortop 3 2024 van de redactie
Het einde naakt! Het einde van 2024 welteverstaan. Vol goede moed slepen we onszelf de diepten van 2025 in, nog niet wetende aan welke verschrikkingen we onszelf weer gaan blootstellen.
Recensie: Nosferatu, een moderne ode aan klassieke horror
Honderd jaar na zijn eerste verschijning jaagt Nosferatu opnieuw angst aan voor een nieuw publiek. Robert Eggers brengt deze eerste Dracula-verfilming nieuw leven in.