Recensie: Crimson Peak (Guillermo del Toro, 2015)
Guillermo del Toro's Crimson Peak geeft ons een klassiek gotisch horrorverhaal waarbij romantiek en enge effecten probleemloos samenwerken!
Het is oktober en het aanbod aan horrorfilms in de bioscoop nogal gering dit jaar... Gelukkig word er het een en ander goed gemaakt want daar is Guillermo del Toro met zijn nieuwste film: Crimson Peak.
Na de dood van haar moeder verschijnt er een spookachtige verschijning aan het bed van de jonge Edith Cushing. De gruwelijke verschijning verteld haar dat zij moet uitkijken voor 'Crimson Peak'. De verschijning verdwijnt en laat Edith verbouwereerd achter. Vele jaren gaan voorbij en de nu volwassen Edith is nog steeds niet verlost van tragedie in haar familie wanneer ook haar vader op mysterieuze wijze het leven laat. Zij trouwt haar geliefde Thomas Sharpe en verlaat de Verenigde Staten om samen met hem en zijn zus Lucille een nieuw leven op te bouwen in hun enorme landhuis op het Engelse platteland. Daar komt zij er achter wat 'Crimson Peak' nu echt betekent en dat er wel iets heel vreemds aan de hand is tussen Thomas en Lucille wat verband houdt met de tragedies in haar familie en de verschijningen die zij ziet.
Als wij iets mogen verwachten van regisseur Guillermo del Toro, dan is het wel dat wij visueel iets bijzonders mogen verwachten. Dat deed hij bijvoorbeeld eerder met Pan's Labyrinth en de Hellboy-films, maar wellicht is Crimson Peak wel het allermooiste wat hij tot nu toe heeft gemaakt. Het verhaal van Crimson Peak is een klassiek gotisch horrorverhaal dat visueel het meest oogt op de klassieke horrors uit de Hammer Studio's.
In het kwadraat wel te verstaan want alles oogt echt prachtig. De 19e eeuwse setting is overal voelbaar en hoewel het merendeel CGI is, is het overal op de juiste manier ingezet. Misschien dat een enkele keer de spookachtige verschijningen iets te lang en iets te duidelijk in beeld komen, wat er voor zorgt dat je de verschijningen te snel accepteert en daarmee de angst weghaalt, maar wat wij zien is wel bijzonder mooi.
Crimson Peak heeft om eerlijk te zijn wel een verhaal dat niet al te bijzonder is. Een beetje liefhebber van de gotische horrorfilms uit de Hammer Studio's herkent direct de verhaallijn en verrassingen zijn dan ook uit te sluiten. Gelukkig is daar een cast die wel weet te blijven boeien. Mia Wasikowska wordt als Edith wellicht een beetje ondergesneeuwd door het script dat haar niet echt heel veel ruimte geeft. Gelukkig heeft zij genoeg flair zodat wij wel om haar gaan geven. Tom Hiddleston, die wij allemaal kennen als Loki uit de Marvel superheldenfilms, verveelt nooit en zet de galante en kersverse echtgenote van Edith neer.
Van de gehele cast springt nog het meest Jessica Chastain er uit. Zij weet een bijzonder goede bitch neer te zetten. Dat deed zij bijvoorbeeld al eerder in The Help uit 2011. Als Lucille, de zus van Thomas, gaat zij echter helemaal los. Het is een tijd geleden dat wij zo'n creepy vrouw op het witte doek hebben mogen zien.
Crimson Peak geeft ons een echt klassiek gotisch horrorverhaal waarbij romantiek en echt enge effecten probleemloos samenwerken (take that Twilight!). Het verhaal is helaas niet uitzonderlijk, maar het gelukkig is het door de cast en de werkelijk prachtige visuele effecten een zeer bijzonder film die je eigenlijk niet mag missen.
Crimson Peak draait vanaf vandaag in de bioscoop.
[yasr_overall_rating null size="--"]
Meer over: Horrorfilms, Guillermo del Toro, Recensies