De onheilspellende diepten van Dredge

Vissen en horror combineren. Dat is iets wat -in games- nog niet zo heel veel gedaan is. Goed, dat het werkwoord vissen voor de een horror en voor de ander bij uitstek het meest rustgevende is wat je maar kunt bedenken, dát is niets nieuws. Maar gek genoeg is het in games niet een voor de hand liggende combi. En dat terwijl het wel goed werkt. Zo bewijst het Lovecraftiaanse Dredge.

De allereerste titel van uitgever Black Salt Games is gelijk een sprong in het diepe. De laatste game die een goede poging waagde, was de acht jaar oude Sunless Sea. Dredge doet het na al die jaren nog eens dunnetjes over. Goed, je hoeft niet je bemanning op te eten, maar de game gaf me best een unheimisch gevoel. En dat is wat dit spel behoorlijk goed doet.

Verhaal van Dredge

Met H.P. Lovecraft weet je wat je te wachten staat. Van de werkelijkheid afwijkende plotlijnen, duistere magie en horror zo gruwelijk dat het menselijk brein niet in staat is om het te begrijpen. In Dredge is het niet anders, al zijn we ditmaal wel bijzonder slecht gewapend: wij spoelen als naamloze hoofdpersonage aan in het kleine stadje Great Marrow, zonder enige herinnering. De lokale burgemeester ziet dit en besluit je te helpen. Je krijgt een boot in bruikleen.

Niet veel later kom je een mysterieuze man genaamd The Collector tegen die met jou een deal wilt afsluiten. Hij is op zoek naar artefacten uit de diepste krochten van de zee. Een interessante deal, mocht het niet zo zijn dat de meeste schatten pas 's nachts te vinden zijn. In de mist, waar je al snel achter komt dat je er niet langer in moet blijven dan je lief is. Hier start jouw avontuur op zoek naar vis, geld, schatten en vooral jouw herinneringen. Hiervoor zal je de vier uithoeken van een uitgestrekte kaart moeten verkennen. Al kom je in het begin niet ver. Niet met die gammele boot, en zeker niet met die schulden.

Tetris

Vissen kan niet eenvoudiger zijn. Je vaart met je bootje naar een plek in het water waar vissen spartelen. Dan, afhankelijk van het type vis en je beschikbare vislijnen, start er een minigame waar je met de juiste timing moet klikken om de vis sneller binnen te halen. Klik je mis is er niets aan de hand, dan duurt het alleen wat langer. Eens aan boord moet je deze in jouw inventaris plaatsen. Dit zijn een aantal aangegeven vakken. Je kunt de vissen dan via een soort Tetris plaatsen in de nog beschikbare plaatsen. Simpele en relaxte gameplay. En dat is nodig om te bekomen van alle delen die alles behalve dat zijn.

Varen en vissen neemt namelijk tijd in beslag en je moet die tijd extra goed beheren. Niet alleen omdat verse vis meer waard is, maar vooral ook om niet in het donker nog op zee te dobberen. Klokslag 18.00 uur ingame valt de avond. Iedere minuut die je dan nog op zee spendeert, vult een oog bovenaan het scherm dat jouw paniek moet voorstellen. In het begin zijn de gevolgen klein en verwaarloosbaar, zoals een rare vis in je netten of een steen die opdoemt als je vaart. Laat het vollopen, en het gaat van kwaad tot erger. Ongewenste passagiers in je vracht, spookboten die je willen kelderen, tentakels van onmogelijke proporties die je de diepte in sleuren. En bij teveel schade zinkt je boot en is het afgelopen. Je bent alles kwijt en mag de hele dag opnieuw beginnen.

Upgraden

Je kunt gelukkig je schip herstellen en ook verbeteren door middel van upgrade-systeem. Ga je voor sterkere vislijnen zodat je grotere -en duurdere- vissen kunt vangen en zo sneller geld verdient? Of ga je voor een krachtigere motor die meer plek op je boot in beslag neemt, maar er wel voor zorgt dat je sneller en verder kunt varen? Keuzes, keuzes...

Die hele gameplayloop van stress, ontspanning en verbetering werkt geweldig. Met voldoende variatie in die lus door kleurrijke NPC's met interessante achtergrondinformatie, wisselende zee-omstandigheden en gevaarlijke eilanden om in en rond te varen. Helaas wordt het tegen het einde aan -het spel speel je in een uur of 8 uit- wat langdradig. Tegen de laatste missies is geld maken makkelijk, maar upgraden extreem langzaam. Elke upgrade kost je namelijk ingame-tijd en die is ontzettend kostbaar.

Conclusie Dredge: bagger of lekkker gaan baggeren?

Aan de oppervlakte kabbel je (redelijk) rustig in je bootje terwijl je lekker in het zonnetje aan het vissen bent. De onderstroom van Dredge daarentegen is indrukwekkend onheilspellend. De duistere ondertonen komen slechts lichtjes aan de oppervlakte van het spel en laten genoeg sporen achter om je een vaag gevoel te geven van wat er aan de hand zou kunnen zijn, maar niet genoeg om je het geheim te verklappen. Het opbouwen van de wereld en de verschillende bewoners is echt fantastisch gedaan - je gesprekken met verschillende stadsbewoners en inwoners van de wereld, evenals de teksten die voorwerpen, gebeurtenissen en dingen die je in de wereld tegenkomt versieren, zijn kort maar suggestief. Zeker genoeg om je te blijven boeien en vooral door te gaan.

Waar het in het begin op een simpel visspel met wat Tetris-neigingen lijkt, stuit je al gauw op iets duisters. Het upgradesysteem kan wat aan de lange kant duren, zeker als je een paar verbeteringen verder bent. Maar dat is maar een klein vlekje op een verder schitterende plaat: de onderdompeling die het spel je biedt, maakt dit kleine oneffenheidje ruimschoots goed. Verwacht daarnaast geen jumpscares, maar iets dat onder je huid kruipt en daar toch wel giegelend een tijdje blijft zitten. Wat mij betreft prima om lekker een dagje te gaan baggeren!

[yasr_overall_rating size="large"]

Dredge is nu verkrijgbaar op PC (Steam), PlayStation 4 en 5, Nintendo Switch en Xbox Series X|S.