Hellraiser: En hierna ging het fout, goed fout
De Hellraiser-films behoren tot één van de populairste filmreeksen binnen het horrorcircuit. Maar ook daarbuiten weet iedereen precies wie of wat Pinhead is.
--- advertorial ---
De Hellraiser-films behoren tot één van de populairste filmreeksen binnen het horrorcircuit. Maar ook daarbuiten weet iedereen precies wie of wat Pinhead is. Al zullen sommigen hem misschien aanwijzen met: "Dat is Hellraiser!", ook al is dat niet zijn naam. We zien het bijvoorbeeld op Comic Con waar nog altijd vele poppen van Pinhead worden verkocht naast de andere grote franchises als A Nightmare on Elmstreet en Friday the 13th. En nog altijd zijn er hardcore feesten met de naam Hellbound en komt iemand verkleed als Pinhead nog regelmatig het podium op om de hakkende menigte op te zwepen.
Toch is het ergens verbazingwekkend dat de filmserie maar niet aan populariteit heeft ingeboet, want de Hellraiser-filmreeks kwakkelt al meer dan 20 jaar. Tegenwoordig wordt er om de zoveel jaar een nieuwe Hellraiser-film uitgepoept door een filmmaatschappij om zo de rechten vast te kunnen houden. Nog altijd hopen fans dat de serie een reboot krijgt, of beter nog, dat schrijver Clive Barker zich weer ermee gaat bemoeien. Natuurlijk moet ook de originele Pinhead, Doug Bradley, weer terugkomen. Een hoogstaande verfilming, waar de fans al jaren lekker mee worden gemaakt, is nog altijd niet uit de verf gekomen. Op dit moment zitten wij al op tien films waarvan meer dan de helft low budget en niet al te beste films zijn.
Dat het niveau van de films in een neerwaartse spiraal zit, is niet nieuw. Volgens sommige fans begon dat eigenlijk al na het eerste deel, maar dat is wel heel erg hard. Dat Hellraiser een succes zou worden, zag de filmmaatschappij al halverwege het filmen van de film in 1987. Clive Barker kreeg toen de kans zijn eigen boek, The Hellbound Heart, zelf te verfilmen en deed dat helemaal niet zo slecht. Maar tijdens de productie van het tweede deel had Barker al andere verplichtingen en gaf het stokje door aan Tony Randall. Randall had toen nog nauwelijks ervaring als regisseur, maar er waren op dat moment weinig andere mensen beschikbaar. Go figure. Ook Randall deed het helemaal niet slecht met Hellraiser II: Hellbound. De film is grootser opgezet dan zijn voorganger en deed het ook verdomd goed bij het grote publiek. Dat de karakters meer naar de achtergrond werden geschoven, en de special effects meer naar voren, is iets wat veel vaker voorkomt. Het had in ieder geval geen gevolgen voor de bezoekersaantallen want met Hellraiser II: Hellbound had nu ook het grote publiek Pinhead omarmt.
En toen... Toen kwam er de klad in.
Het succes van Hellraiser II: Hellbound moest natuurlijk een opvolger krijgen. Alleen ditmaal liet de maatschappij even op zich wachten. In 1992 kwam dan eindelijk Hellraiser III: Hell on Earth in de bioscoop en... was een bescheiden succes. In 1992 lag de grote horrorrage van de jaren tachtig al bijna 4 jaar achter ons en zou pas in 1996 weer nieuw leven worden ingeblazen door Wes Craven's Scream. Mensen waren monsters zoals Pinhead eigenlijk wel een beetje zat. Seriemoordenaars zoals Hannibal Lecter in Silence of the Lambs was nu hot. Dat de tijd niet mee zat, is een ding. Maar ook regisseur Anthony Hickox maakte van dit derde deel een vrij generieke horrorfilm die al het duistere van de eerdere delen achter zich liet. Pinhead en zijn Cenobites vechten in de straten van New York met de politie en Pinhead lijkt alleen uit te zijn op zoveel mogelijk slachtoffers maken. De ene na de andere oneliner gooit Pinhead er ook uit. Vermakelijk is dat zeer zeker, maar dat is niet hoe Pinhead werkt.
Nu is het met dit derde deel in de reeks niet allemaal kommer en kwel. Om de aandacht vast te houden zijn er ontzettend veel explosies en krijgen wij ook meer Cenobites om onze oren. Dat geen van die nieuwe Cenobites het niveau halen van bijvoorbeeld The Chatterer is wel jammer, maar vermakelijk is het zeker.
Hellraiser III: Hell on Earth wordt door velen gezien als de laatste grote en goede Hellraiser-film. Nog altijd hopen wij dat er ooit een waardig vervolg of reboot zal gaan komen. Het kan bijna niet anders gezien de populariteit van de gehele franchise. Vooralsnog zullen wij het hier mee moeten doen en kunnen wij die eerste drie films nu lekker bingewatchen op Horrify!
Meer over: Horrorfilms, Hellraiser, HorrifyRead more
Horrorgids: week 1
Op een griezelig goed 2025! Direct in de eerste week van dit jaar is er genoeg te doen en te zien. Dus pak je agenda!
Overzicht Horrorfilms 2025 in de bioscoop met trailers
Traditiegetrouw publiceert Nederlands populairste horrorwebzine op 1 januari het overzicht van alle horrorfilms die dit jaar in de Nederlandse bioscopen verschijnen. Wordt 2025 een mooi voor horrorfilms?
Dit is de horrortop 3 2024 van de redactie
Het einde naakt! Het einde van 2024 welteverstaan. Vol goede moed slepen we onszelf de diepten van 2025 in, nog niet wetende aan welke verschrikkingen we onszelf weer gaan blootstellen.
Recensie: Nosferatu, een moderne ode aan klassieke horror
Honderd jaar na zijn eerste verschijning jaagt Nosferatu opnieuw angst aan voor een nieuw publiek. Robert Eggers brengt deze eerste Dracula-verfilming nieuw leven in.