Interview: Sharon Bolton over haar nieuwe boek Zielsgeheim
Op 11 april verschijnt het boek ‘Zielsgeheim’ van S.J. (Sharon) Bolton, De Nachtvlinders spraken met haar over het boek en schrijfproces.
Op 11 april verschijnt bij A.W. Bruna het boek ‘Zielsgeheim’ van S.J. (Sharon) Bolton. Dit is haar vierde boek en tevens het eerste deel van een serie. Eerder verschenen van deze schrijfster ‘Offerande’, ‘Bezwering’ en ‘Bloedschande’.
‘Zielsgeheim’ is een originele en huiveringwekkende thriller die draait om de hoofdpersonen Lacey Flint en Mark Joesbury. De jonge Lacey Flint heeft van jongs af aan een fascinatie voor de seriemoordenaar Jack the Ripper. Zelf heeft ze nog nooit aan een moordonderzoek gewerkt, maar dit verandert wanneer er een vrouw in haar armen sterft. In een brief verwijst de moordenaar zowel naar Jack the Ripper, als naar Lacey. En Lacey raakt dan wel heel erg betrokken bij het onderzoek.....
Blij verrast en gefascineerd was ik door ‘Zielsgeheim’. Vandaar dat we dan ook in gesprek gingen met schrijfster Sharon Bolton. Begin maart verbleef zij voor twee dagen in het Ambassade hotel, waar ze interviews hield om haar boek te promoten. Daarnaast schrijft ze, speciaal voor haar Nederlandse lezers, een kort verhaal dat zich afspeelt in Amsterdam. Ze vertelt daar gelijk enthousiast over.
‘Naast de interviews die ik houd, ben ik vooral bezig met mijn research voor het korte verhaal dat ik ga schrijven. Omdat het zich afspeelt in Amsterdam, lees ik bijvoorbeeld boeken over Amsterdam, om meer over de stad te weten te komen.’
Op mijn vraag of ze een idee heeft, wat het onderwerp van haar verhaal gaat worden, zegt ze het volgende: ‘Het gaat over een zeemeermin, die leeft in de Amsterdamse grachten. Het klinkt bijzonder, dat weet ik.’
Jack the Ripper
Een boek over Jack the Ripper is al een uitdaging op zich. Er is ontzettend veel (zowel ware als onware verhalen) over hem (of haar) geschreven. Wat is de reden van de keuze voor deze moordenaar?‘Jack the Ripper spreekt nog steeds tot de verbeelding van het Britse volk. Nog steeds is men gefascineerd, terwijl de moorden honderden jaren geleden plaatsvonden. Men organiseert in London bijvoorbeeld nog steeds speciale Jack the Ripper tours. Ikzelf ben vooral gefascineerd door het feit dat Jack als een soort geest de moorden heeft gepleegd. De moorden vonden altijd plaats op een druk bevolkte plek en in een kort tijdsbestek. De slachtoffers waren zo bruut vermoord, dat iemand toch iets gezien zou moeten hebben. Dat was niet het geval. En daarom zijn die moorden en de desbetreffende moordenaar juist ook zo fascinerend.’
In ‘Zielsgeheim’ is helemaal aan het eind dan ook de opvallendste theorieën omtrent Jack the Ripper en wie de moordenaar zou kunnen zijn, opgenomen. Vergt een boek over Jack the Ripper veel onderzoek?
‘Net als in mijn voorgaande boeken, heb ik ook voor dit boek veel onderzoek gedaan. Ik heb bijvoorbeeld veel boeken gelezen over Jack the Ripper. Natuurlijk is het wel zo, dat ‘Zielsgeheim’ vooral een hedendaags verhaal moest zijn. Jack the Ripper speelt natuurlijk wel een rol, door de fascinatie van Lacey Flint en de manier waarop de moorden in het boek worden gepleegd. Het blijft toch vooral gaan om Lacey en Mark en de moorden die op dat moment plaatsvinden. Jack the Ripper is van invloed op bepaalde ontwikkelingen, maar speelt niet de hoofdrol.’
Eerder werk van Sharon Bolton
En hoe zit het met het onderzoek voor eerdere boeken?‘Ik doe sowieso veel onderzoek bij het schrijven van een nieuw boek. Mijn hoofdpersonen zijn vaak professionele zelfstandige vrouwen, bijvoorbeeld een dierenarts of een politieagent. Om mij volledig te kunnen inleven in de hoofdpersoon, is kennis van deze beroepen essentieel. Ik neem bijvoorbeeld contact op met mensen die dit beroep uitoefenen en loop een periode met hem of haar mee terwijl diegene zijn beroep uitoefent. Daarnaast maak ik in eerdere boeken veel gebruik van kennis over Britse mythen, folklore en rituelen. Hierbij is het doen van onderzoek onvermijdelijk bij het schrijven van het verhaal.’
Heeft u zelf een speciale interesse in Britse folklore, mythen, rituelen? Verscheidene van uw boeken gaan hier namelijk over.
‘Ja, ik ben zelf bijzonder geïnteresseerd in legendes, folklore, mythen. Mijn speciale fascinatie gaat uit naar de manier waarop de mens gevormd wordt door bepaalde invloeden van bijvoorbeeld rituelen, (bij)geloof, mythen. Dus, wanneer ik mij verdiep in deze onderwerpen, leer ik gelijk iets over de manier waarop de mensheid zich door de jaren heen ontwikkeld heeft. Daarnaast vind ik ook de moderne technieken, waarmee politie en justitie misdaden proberen op te lossen, erg boeiend. Zoals bijvoorbeeld DNA technieken.
Zielsgeheim
Tijdens het lezen van ‘Zielsgeheim’ viel mij vooral de onverwachte loop van het verhaal op. Bij het lezen van sommige thrillers kun je de afloop op een gegeven moment wel voorspellen. Bij uw laatste boek had ik dit geen moment.‘Ik houd ervan om een onvoorspelbaar verhaal te schrijven. Ik geef ook de voorkeur aan een ‘Unreliable Narrator’ als hoofdpersoon. Een hoofdpersoon waarvan men zich constant afvraagt of deze wel te vertrouwen is. Als lezer blijf je naarmate je verder in het verhaal komt twijfelen of de hoofdpersoon goed of slecht is. En die onvoorspelbaarheid vind ik juist leuk, dat de lezer op het puntje van de stoel door wil blijven lezen’
Zielsgeheim is het eerste deel van een serie. Het tweede deel ‘Dead Scared’ zal in april van dit jaar verschijnen in het Engels. Was het uw plan om een serie te schrijven?
Nee, eigenlijk is het schrijven van een serie het idee van mijn uitgever. De reden hiervan is, dat er plannen zijn om deze serie uit te werken tot een televisieserie. Ikzelf heb de voorkeur voor op zichzelf staande boeken. Een verhaal, waarin in één boek toegewerkt wordt naar een bevredigend al dan niet gelukkig einde. Een einde dat zowel voor mijzelf als voor haar lezers bevredigend is. De drie boeken die ik hiervoor heeft geschreven, zijn dan ook alle drie op zichzelf staande boeken. Al zijn er wel personages, die in verschillende boeken een kleine rol spelen. Bij het verhaal van Flint en Joesbury is wel duidelijk, dat het verhaal na één boek nog niet af is. Er wordt dieper gegraven in het verleden van Flint en de relatie tussen Flint en Joesbury staat pas op het punt van beginnen.
‘Now you see me’ is de oorspronkelijke (Engelse) titel van het boek ‘Zielsgeheim’. Verzint u deze titels zelf en wat vindt u van de Nederlandse titel?
‘De titels voor mijn boeken worden eigenlijk voornamelijk bedacht door mijn uitgever. Ik verzin zelf wel titels, maar het is ontzettend moeilijk om de juiste titel voor een bepaald boek te vinden. Wanneer mijn uitgever mij opbelt om te praten over de titel, weet ik vaak al hoe laat het is. Dan moet er aan de door mij verzonnen titel gesleuteld worden.
De Nederlandse titel (‘Zielsgeheim’) spreekt mij eigenlijk veel meer aan dan de Engelse titel (‘Now You See Me’), omdat het veel meer omschrijft, waar het boek over gaat. Ik zit er daarom over te denken, om eerst contact op te nemen met de Nederlandse uitgever, voordat ik mijn nieuwe boek een titel geef.’
In het interview noemt Sharon, dat een gedeelte van ‘Zielsgeheim’ gebaseerd is op gebeurtenissen, die ook daadwerkelijk echt plaatsvinden in Groot Brittannië.
‘In het boek ‘Zielsgeheim’ helpt Lacey Flint een zwart meisje die het slachtoffer is geworden van een groepsverkrachting. Ik heb dit element uit het boek gebaseerd op een documentaire die ik op televisie heeft gezien. Deze documentaire ging over groepsverkrachtigen van zwarte jonge vrouwen. Dit is in Groot Brittanie (en zeer waarschijnlijk ook daarbuiten) een groot probleem, dat door de overheidsdiensten niet als dusdanig erkend wordt, mogelijk uit angst voor discriminatie. Ik ben zeer geschokt hierover, omdat de jonge vrouwen hierdoor in constante angst moeten leven’
http://youtu.be/aflj5w9UrqE
Het schrijfproces en de lezers
U noemt op uw website, dat u een regel aanhoudt bij het schrijven, een: ‘Keeping of the page rule for gratuitous violence’. Kunt u ons vertellen wat u daar precies mee bedoelt?‘Sommige collega auteurs schuwen het niet om hun boeken zo gewelddadig mogelijk te laten zijn en beschrijven dit dan ook uitgebreid. Ik zie mijzelf niet als een gewelddadige misdaadschrijver. De bovengenoemde regel houdt in, dat er in mijn boeken wel gewelddadige gebeurtenissen plaatsvinden, maar ze worden in mij boeken niet uitgebreid beschreven. Als lezer zie je de moorden dan ook nooit plaatsvinden. Voor mijn laatste boek ‘Zielsgeheim’ heb ik wat van deze regel afgeweken. Omdat dit boek een link heeft met de geschiedenis rondom Jack the Ripper, zou het een inbreuk op het verhaal zijn geweest, wanneer ik niet de details rondom de moorden zou hebben beschreven. Men weet dat deze gepleegde moorden afschuwelijk waren, dus dan is het bespreken van deze gruwelen onvermijdelijk.
Wanneer u begint met schrijven, weet u dan al ongeveer hoe het verhaal gaat aflopen?
‘Mijn verhalen zijn plot-driven. Dit houdt in dat ik, wanneer ik begin met schrijven, al ongeveer weet hoe het af gaat lopen. Met nadruk op ‘ongeveer’. Ik weet dan nog niet de manier waarop het boek tot dit einde zal komen. Naarmate ik verder kom met schrijven, krijg ik meer zicht op hoe het verhaal gaat lopen.’
Heeft u tijdens het schrijfproces, bepaalde gewoonten/rituelen?
‘Ik schrijf vaak op vaste tijden, bijvoorbeeld wanneer mijn zoon naar school is. En ik heb een vaste kamer in mijn huis, waarin ik aan het werk ben. Ik heb daarnaast nog een ritueel waarvan ik nooit afwijk. Ik wacht altijd met het schrijven van de laatste zin van het boek, totdat het boek helemaal af is. Ik weet vaak wel, wat deze zin is. Maar voordat ik de eindversie van het boek geschreven heb, zal ik de zin nog niet opschrijven.’
U wordt in de media vergeleken met grote namen als Stephen King en Karin Slaughter. Hoe ziet u dit zelf?
‘Ik ben erg gevleid dat ik met zulke namen vergeleken wordt. Vooral Stephen King schrijft goede boeken met interessante personages. Ik maak in mijn boeken wel gebruik van het bovennatuurlijke, maar in tegenstelling tot Stephen King, is er altijd wel een (logische) verklaring voor, hoe deze gebeurtenissen hebben plaatsgevonden.’
En wat voor boeken leest u zelf graag?
Ik lees zelf relatief weinig horror. Ik houd vooral van boeken, die geweldig geschreven zijn met een grote verbeeldingskracht. Bijvoorbeeld ‘Chocolat’ (Joanne Harris), ‘The woman in black’ (Susan Hill) en de boeken van Jacky Rowling, Lee Child en Simon Lelyc. Ik heb weleens een boek (‘The Enchanted April’) gehad, waarin in eigenlijk heel weinig gebeurde, maar de manier waarop het geschreven was, zo goed en beeldend, maakte veel indruk op mij.’
Wat voor effect wilt u dat uw boeken hebben op uw lezers?
‘Ik vind het erg leuk om lezers bang te maken of angst aan te jagen (zegt ze met pretogen). Dat de lezers vol spanning op het puntje van hun stoel zitten tot het boek uit is. Ik vind het namelijk zelf ook erg leuk om bang gemaakt te worden. Ik denk dat het kijken naar enge films of het lezen van enge boeken een soort natuurlijk gedrag van mensen is. Ieder mens heeft zijn dagelijkse angsten. En door middel van enge films of boeken proberen ze met dit soort angsten om te gaan.
En tenslotte, waar ben u zelf bang voor?
‘Ik ben iemand, die zich snel zorgen maakt om iets. Bijvoorbeeld dat mijn geliefden iets overkomt. Ik denk, dat ik daarom juist ook aangetrokken wordt door angst. Ik denk dat een van mijn grootste angst is, dat ik in een vertrouwde omgeving komt (bijvoorbeeld mijn eigen huis) en dat ik voel dat er iets niet klopt, er iets mis is. Bijvoorbeeld in de film ‘Sleeping with the Enemy’ (vrouw zet eigen dood in scene om te ontsnappen aan gewelddadige echtgenoot; red.). Hier komt een vrouw (gespeeld door Julia Roberts) thuis en ze merkt dat er iets niet klopt . Haar handdoek ligt op een andere plaats, dan waar ze hem heeft achtergelaten. En de labels hangen omgekeerd, zoals haar ex ze altijd hangt.’
Sharon wil haar Nederlandse lezers bedanken voor hun steun en betrokkenheid.
Zielsgeheim wordt uitgeven door A.W. Bruna en zal vanaf 11 april in de winkels liggen.
Meer over: Boeken, Interviews