In een zandkuil, diep in de bossen van Holterberg, woonde volgens de sagen van Holten vroeger een heks. Deze heks werd Old Minneke genoemd. Ze werd gevreesd vanwege haar voorliefde voor het laten verdwijnen van jongemannen die ze naar haar zandkuil bij Numendal lokte. Deze week in Lokaal Spookverhaal: de heks van Holterberg.
Veel van de boerderijen en landerijen die de Holterberg insloten waren getekend door armoede. De arme boeren die er woonden met zonen bleven ook in armoe: boerenzonen leverden geen bruidsschat op; hun familie moest juist met goud over de brug komen om ze te laten trouwen. Dat gold ook voor Gait, een arme boerenzoon die op het eerste gezicht verliefd werd op Golida toen hij haar tegenkwam in het woud: de mooie dochter van één van de zeldzame rijke boeren in de omgeving.
De rijke vader van Golida peinsde er alleen niet over haar om te laten gaan met Gait. “Kom maar terug met een kruiwagen vol goud als je mijn dochter ooit nog wilt zien, arme rat!” schreeuwde hij Gait achterna, toen hij haar naar haar huis bracht vanuit de bossen. In zijn wanhoop Golida de zijne te willen maken, herinnerde Gait zich de woorden van zijn vader over Old Minneke, de heks van Holterberg: “Wie meegaat met Old Minneke in haar hol in Numendal, komt de dag erna met zijn gewicht in goud naar buiten. Maar het kost je je ziel en je vrijheid, want daarna heeft de heks je in haar macht. En dat lot is al het goud in de wereld niet waard.” Met die woorden in zijn achterhoofd, zocht Gait Old Minneke op in het woud. Al gauw kwam de akelige feeks tevoorschijn- alsof ze zijn wanhoop al had geroken. Hij ging met haar mee haar hol in, en kwam na een afschuwelijke nacht de volgende dag met een kruiwagen vol goud weer naar buiten. Deze bruidsschat nam Golida’s vader maar al te graag aan, en de bruiloft van Gait en Golida volgde niet lang daarop. Maar Gait was niet meer zichzelf.
Want door zijn ziel te verkopen aan Old Minneke, was hij in haar ban geraakt. Hij kon niet anders dan iedere week opnieuw terugkeren naar haar hol om daar de nacht door te brengen. Die nachtelijke bezoekjes holden hem uit, tot hij een schim van zichzelf was. Golida zag met lede ogen aan hoe haar geliefde wegkwijnde, en besloot hem te volgen toen hij weer in het donker wegglipte. Ontzet keek ze vanachter een boom toe hoe Gait met vertrokken gezicht het hol van de grijnzende heks betrad, en ze kwam tot een plan. De week erop trok ze kleren van Gait aan, en ging in zijn plaats naar het Numendal. Hier zou ze voorgoed afrekenen met de heks van Holterberg, met behulp van een ander magisch wezen.
Het gebied van de Holterberg grensde namelijk aan de IJssel in Olst, en hier woonde de Wilgenman. Deze vijand van Old Minneke was de enige die machtig genoeg was om haar te doden. Maar om haar magie te weerstaan moest de heks wel zijn terrein betreden. Dit wist Golida, en ze lokte Old Minneke verkleed als boerenzoon naar de rand van haar territorium, waar de IJssel woest kolkte. Blind van verlangen en in dolle vaart zat Old Minneke Golida op de hielen, zonder te merken dat ze de grens van haar magie naderde. Toen ze Golida bijna in haar klauwen had doemde de Wilgenman plotseling voor haar op. Toen pas beseffend waar ze was, keek ze met een afschuwelijke grimas naar de Wilgenman op, die de heks beetgreep en boven zijn hoofd tilde. Met een brul smeet hij Old Minneke in de IJssel, waar ze verdween in het donkere, kolkende water en verdronk. Dat was het einde van Old Minneke, en zo werd de vloek over Gait verbroken.
De bron van dit Lokaal Spookverhaal is visittwente.nl. Weet jij een gruwelijke legende waar we echt over moeten schrijven? Laat het ons weten!