Recensie: Poltergeist (Gil Kenan, 2015)

Soms steekt het bij mij als horrorliefhebber; al die remakes en reboots. Vooral als het gaat om klassiekers. Het gaat zo vaak gigantisch mis. Ik moet toegeven dat het niet altijd verkeerd gaat. Evil Dead uit 2013 is bijvoorbeeld zo'n film. Het is een herhaling van Sam Raimi's The Evil Dead uit 1981 maar weet een eigen draai eraan te geven zonder het originele verhaal, de basis, ernstige schade aan te doen. Het kost nogal wat durf om dat te doen en dat werd gewaardeerd onder de horrorliefhebbers van het origineel.
Het kon natuurlijk niet lang uitblijven dat ook de klassieker Poltergeist uit 1982 een remake zou krijgen en deze komt vandaag uit in de bioscoop. Zou het nu ook goed komen zoals bij Evil Dead of gaat deze zich scharen onder de ondertussen ellenlange slechte, teleurstellende en vergeetbare remakes?

Financieel zit het de Familie Bowen niet mee. Gedwongen moeten zij verhuizen maar proberen het beste er uit te halen. En dat lijkt te lukken want ze vinden een bijzonder leuk huis in een Amerikaanse suburb. Helaas zit het het gezin Bowen alsnog niet mee want het huis blijkt gebouwd te zijn op een oude begraafplaats en al snel doen zich allerlei onverklaarbare situaties voor. De kinderen lijken dit als eerste echt door te hebben maar het hele gezin is in gevaar.

Toen enkele maanden geleden de eerste trailer voor de Poltergeist remake uitkwam had ik het gevoel dat dit nogal hetzelfde was als het origineel uit 1982. Dat was niet per se verkeerd maar om interesse te wekken moet je ook met iets nieuws komen.
Het origineel dat onder de regie stond van Tobe Hooper en geschreven was door de nog jonge Steven Spielberg is nagenoeg perfect. Het was toen nieuw, fris en gedurfd en staat nog steeds als een huis. De lat ligt daardoor al bijzonder hoog. Als het dan toch nodig is om een remake/reboot or whatever te maken dan moet je een regisseur en schrijver aannemen die ballen hebben. Helaas is dat niet het geval geweest bij de Poltergeist remake. Regisseur Gil Kenan doet ons vermoeden dat hij bij het filmen van elke scene ook een scherm had waar het origineel op werd afgespeeld. Om zo even te kijken hoe ze dat ook alweer deden. Het is niet een "frame for frame" remake zoals Gus van Sant's Psycho maar bij alles voel je alsof je dit al eerder hebt gezien. Een film wordt pas echt interessant wanneer je ook kan zien dat de regisseur een bepaalde eigen stijl of benadering heeft. Dat is hier gewoon niet zo.

Er is op zich niets mis met de cast. Sam Rockwell, als Eric Bowen, lijkt zich niet op zijn plek te voelen in deze film maar doet wat hij kan en dat doet hij goed. Kyle Catlett, als Griffin Bowen, lijkt maar 1 gezicht te hebben maar wat mogen wij verwachten van een kind? Kendi Clements weet onze harten wel te doen smelten als het lieve meisje Madison al is zij vrijwel een kopie van de veels te vroeg gestorven Heather O’Rourke uit het origineel. Alleen heeft zij bruin en O’Rourke blond haar. Het moeilijkste om te casten moet wel het medium zijn geweest want Zelda Rubinstein uit het origineel is moeilijk te vergeten. Jared Harris is alleen al vanwege zijn voorkomen minder interessant maar doet zijn uiterste best en is hier en daar ook erg vermakelijk. Al had dat tortelduifjesgedrag met Jane Adams absoluut niet gehoeven.

Het is bijzonder jammer dat regisseur Kenan ervoor kiest iets dat in het origineel een mysterie bleef, de geestenwereld, in deze film wel nader wilt laten zien aan het publiek. Dat doet hij met veel special effects die hier en daar nogal teleurstellend overkomen. het lijkt een aloude trap waar veel regisseurs mee lijken te kampen. Ze willen alles verklaren, want dat wilt een bepaald publiek blijkbaar, maar doen dat dan op een wijze die dan weer teleurstellend aandoet. Het lijkt, zeker in de eerste helft van de film, dat Kenan bijzonder veel heeft gekeken naar het origineel maar blijkbaar niets heeft begrepen van het mysterieuze en onverklaarbare dat met name in het tweede deel van het origineel wordt vertoond.

Ik klink heel erg kritisch en dat ben ik ook wel. Ik ben opgegroeid met het origineel en die voelt nog steeds niet gedateerd. Het is moeilijk voor een regisseur om het origineel te kunnen evenaren en dat begrijp ik. Dat gebeurt hier dan ook onder leiding niet onder leiding van regisseur Gil Kenan. Toch is de film wel vermakelijk. Voornamelijk vanwege de eerste helft van de film.
Maar als je de kans krijgt... Kijk het origineel.

Poltergeist 3D draait nu in de bioscoop.

[yasr_overall_rating size="--" postid="40373"]