Recensie: Death of a Unicorn - Slachtpartij op hoeven
Wat als eenhoorns niet magische, vredelievende wezens waren, maar bloeddorstige wrekers? Death of a Unicorn mixt satire, horror en absurdisme in een bloederige strijd tussen de elite en mythische beesten.
Waar gaat de film over?
Death of a Unicorn vertelt het verhaal van Elliot (Paul Rudd) en zijn dochter Ridley (Jenna Ortega), die kort voor de gebeurtenissen van de film afscheid hebben moeten nemen van hun echtgenote en moeder. Elliot, een advocaat, heeft een rijke nieuwe cliënt aangenomen: Odell Leopold (Hugh Grant), een meedogenloze zakenman die door een terminale ziekte niet lang meer te leven heeft.
Op weg naar Odell raken Elliot en Ridley echter verwikkeld in een bizar ongeluk: ze rijden een eenhoorn aan. Wanneer ze besluiten het dier mee te nemen om het later een waardig afscheid te geven, ontdekken ze iets opmerkelijks—de eenhoorn bezit magische genezende krachten. Het bloed en de hoornstof van het mythische wezen kunnen wonden helen en zelfs de dood omkeren. Dit nieuws bereikt Odell en zijn verwende familie, die onmiddellijk een plan smeden: als ze Odell kunnen genezen, kunnen ze ook het bloed van de eenhoorn doorverkopen aan de elite en ongekend rijk worden.
Maar er is een probleem. De eenhoorn is nog een jonkie, en zijn familie wil hem terug. En ze zijn niet van plan om beleefd te vragen. Wat volgt is een brute slachtpartij waarbij de eenhoorns op bloed uit zijn en de bewoners van Odells landgoed hun leven niet meer zeker zijn. De film laat op spectaculaire wijze zien op hoeveel verschillende manieren een eenhoorn een mens om zeep kan helpen—van verpletterd worden door een hoef tot een hoorn door je schedel geramd krijgen.
Een botte satire
Hoewel de film goed in elkaar zit en het acteerwerk sterk is, mist het verhaal de diepgang die het had kunnen hebben. Death of a Unicorn probeert een satire te zijn op de arrogantie van de elite, en hoewel de humor goed werkt, maakt het de personages te charmant om écht een voldaan gevoel te krijgen wanneer ze sterven—iets waar de film wel op mikt.
Will Poulter schittert als de verwende zoon van Odell en weet met zijn spel veel scènes te stelen. Ook Jenna Ortega brengt een overtuigende en sympathieke performance, waardoor je als kijker moeiteloos met haar meeleeft. De film probeert daarnaast een diepere boodschap te verwerken over het accepteren van de dood, maar dit wordt niet voldoende uitgewerkt om echt impact te maken. De climax leunt op dit thema, maar zonder de emotionele kracht die het had kunnen hebben.
Kijken of overslaan?
Hoewel de film niet zo goed is als hij had kunnen zijn, is Death of a Unicorn zonder twijfel vermakelijk. De humor en de absurde actie zorgen ervoor dat je als kijker makkelijk wordt meegezogen. Het is een prima film voor liefhebbers van bloederige satire, maar het had méér kunnen zijn. Ga je echter naar de bioscoop puur om te zien hoe eenhoorns mensen afslachten? Dan stelt deze film absoluut niet teleur.
3 1/2 van de vijf sterren
Death of a Unicorn draait vanaf morgen 3 april in de bioscoop.
