Recensie Devilman Crybaby: klassieke anime in een hip jasje

Devilman Crybaby is een anime uit 2018 die te zien is via Netflix. Een remake van een remake, en op alle fronten aangepast aan deze generatie. Ik heb deze moderne horrorserie voor je gekeken en geef mijn oordeel als fan van het genre!

Het verhaal

Devilman Crybaby gaat over scholier Akira Fudo, een zachtaardige jongen die bij het gezin van zijn oom woont. Naast zijn populaire nichtje Miki is zijn enige vriend Ryo Asuka; een steenrijk en hyperintelligent ijskonijn. Ryo is door zijn onderzoek achter het bestaan van demonen gekomen. Om bewijs te vergaren neemt Ryo Akira mee naar een sabbat-achtig feest in een nachtclub. Hier nemen demonen, gelokt door geweld, drugs en seks, mensen over en verandert de nachtclub in een abattoir. Ook Akira wordt bezeten door de opperdemon Amon, maar weerstaat hem en wordt een Devilman: een symbiose tussen mens en demon. Wel de kracht en het charisma van een demon, maar met het hart en geweten van een mens. Hij wil de mensheid beschermen tegen de demonen, maar zijn ze het wel waard? Grof geweld, afgunst en paranoia halen het slechtste naar boven in iedereen en de situatie ontaardt in een hel op aarde.

Het bronmateriaal van deze anime is de manga Devilman die in de jaren 70 werd uitgegeven. In dezelfde periode werd de manga al vertaald naar een animeserie, en deze kreeg net zoals de manga meerdere spin-offs en remakes. Hiervan is de laatste Devilman Crybaby, trouw aan de originele manga maar wel met een flinke update in stijl en culturele invloeden (ondanks dat er veel knikjes naar de eerste Devilman anime te zien zijn). En dat is verrassend fijn- ik hou van horrormanga en -anime, en de moderne stijl van deze serie heb ik nog niet eerder gezien. Verfrissend! Social media en Japanse rap (wat klinkt dat vet!) worden gebruikt om de grimmige tijdgeest uit te drukken. En actuele problemen zoals media als katalysator voor geweld en grote maatschappelijke verdeeldheid worden duidelijk belicht.

De stijl

De tekenstijl is voor een anime erg simpel, met een flets kleurenpalet dat wordt onderbroken door heftig flikkerende kleuren wanneer er chaos uitbreekt. Vrij minimalistisch dus, wat ook past bij de elektronische, synthwave-achtige soundtrack (helemaal mijn muzieksmaak, pluspuntje voor die onconventionele keuze). Beide onderstrepen de nihilistische toon van Devilman Crybaby. Actie wordt vaak surrealistisch in beeld gebracht, tot het lachwekkende aan toe (rennende Devilmans, dat moet je zien).

Toen Devilman Crybaby nog in conceptfase was, was er sprake van dat het een hentai zou worden (hentai=anime meets porno). Dat is het niet geworden, maar de invloeden zijn nog uhm.. zeer duidelijk aanwezig. Om die reden, en het vele expliciete geweld, is deze anime GEEN goed idee voor kinderen.  Want expliciet is deze serie. Koppen worden van rompen getrokken, mensen worden opgevreten en platgestampt en ook kinderen komen aan de beurt. Op rennende Devilmans na valt er dus weinig te lachen.

Mijn oordeel

je moet je koppie er bij houden om alle plot ontwikkelingen te volgen. Er gebeurt namelijk veel in 10 afleveringen tijd, maar het tempo van het verhaal wisselt: in sommige afleveringen gebeurt niet veel tot aan een plotselinge openbaring, die vervolgens vrij weinig gewicht lijkt te hebben omdat er niet lang bij stilgestaan wordt (totdat er later weer op teruggekomen wordt- was het dus wel belangrijk). En in sommige afleveringen gebeurt zoveel kort achter elkaar dat het de emotionele impact en het 'verdomd, nu snap ik het!' gevoel mist die wel de bedoeling zijn. De meeste personages worden in de korte tijd voldoende uitgediept, al begrijp ik de nadruk op Akira's ouders en het groepje rappers niet helemaal- waarom is hun rol zo groot als ze weinig substantieels toevoegen aan het verhaal? Het voelt daarom alsof er teveel in 10 afleveringen gepropt is, en Devilman Crybaby langer had moeten zijn voor het beoogde effect van het lot van de personages en het slot (al raakten sommige scénes me ondanks dat behoorlijk!).

Ik vind het leuk dat horroranime met Castlevania en nu Devilman Crybaby weer een boost heeft gekregen via gangbare platforms. Over de boodschap achter de serie en de betekenis van het einde kun je discussiëren, daar hou ik wel van. Devilman Crybaby brengt met zijn moderne invloeden en ongewone stijlkeuzes echt iets nieuws. Daarom is het wat mij betreft een toffe serie voor mensen die al van het genre houden en iets nieuws willen, of er juist nieuw in zijn maar wel van gory on screen geweld houden. Hou je van een langzaam opgebouwd verhaal en kunstzinnig uitgewerkte animatie, sla Devilman Crybaby dan maar over- maar hee, binnen 5 uur heb je de hele serie gezien dus het is ook weer niet zo'n grote investering van je tijd. Zoals het er nu uitziet, komt er geen seizoen 2.

[yasr_overall_rating size="--" postid="119300"]

Heb jij Devilman Crybaby al gezien, en wat vind jij ervan? Ik ben benieuwd!